ΤΗΣ 18ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (17, 14-20)
Τον καιρό εκείνο, όταν έφθασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος, γονατιστός μπροστά του, και είπε: “Κύριε, ελέησε το γιο μου, επειδή είναι επιληπτικός και υποφέρει πολύ. Διότι πολλές φορές πέφτει στη φωτιά και πολλές φορές στο νερό. Τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν.
Κι απαντώντας ο Ιησούς είπε: “Άπιστη και διεστραμμένη γενιά, έως πότε θα είμαι μαζί σας; Έως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε τον μου εδώ”. Και ο Ιησούς του μίλησε απειλητικά και βγήκε από μέσα του το δαιμόνιο και θεραπεύθηκε το παιδί από εκείνη την ώρα.
Τότε, τον πλησίασαν μόνο του τον Ιησού οι μαθητές και του είπαν: “Εμείς γιατί δε μπορέσαμε να βγάλουμε αυτό το δαιμόνιο;”
Κι εκείνος τους είπε: “Εξαιτίας της ολιγοπιστίας σας. Αλήθεια σας λέω: αν έχετε πίστη σαν το σπόρο του σιναπιού, θα πείτε σ’ αυτό το βουνό “πήγαινε από εδώ εκεί”, και θα πάει. Και τίποτα δε θα σας είναι αδύνατο”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
«Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό». Εκείνος είναι παντοδύναμος, και όποιος ενεργεί στο όνομά του, του δίνεται η εξουσία να εκτελεί έργα όμοια με εκείνου. Εκείνος υποσχέθηκε πως όποιος πιστεύει σε Αυτόν θα κάνει και αυτός τα έργα που Εκείνος κάνει, και όχι μόνο, αλλά θα κάνει ακόμη μεγαλύτερα από αυτά.
Σε αυτό το πλαίσιο κατανοούμε την απογοήτευση του Ιησού, ακούγοντας τον πατέρα εκείνο που παρακαλεί για τη θεραπεία του άρρωστου παιδιού του: «Τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν». Έχει να κάνει με μια γενιά άπιστη και με μαθητές στους οποίους πρέπει να πει πως δεν κατάφεραν να διώξουν τα δαιμόνια «εξαιτίας της αδύναμης πίστης τους».
Έχει σημασία πως ο Ιησούς δεν ζητά στους δικούς του και σε μας μια ηρωική πίστη, αλλά μας λέει απλά: «εάν έχετε πίστη έστω και σαν κόκκο σιναπιού, θα λέτε σε αυτό το βουνό πήγαινε από εδώ εκεί και θα πηγαίνει, και τίποτα δεν θα είναι αδύνατο για σας». Πρέπει να θυμόμαστε όμως, πως τα δώρα του Θεού, και η πίστη είναι σίγουρα ένα από τα σημαντικότερα, διατηρούνται σε πήλινα δοχεία και είναι όμοια με τα λυχνάρια των παρθένων που περιμένουν πότε θα έρθει ο νυμφίος στην καρδιά της νύχτας: πρέπει δηλαδή να τροφοδοτούνται με συνέπεια και με προσοχή, να υπάρχει πάντοτε απόθεμα λαδιού.
Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα πως: η εξάσκηση της χριστιανικής ζωής, η συχνή συμμετοχή στα μυστήρια, τα καλά έργα, η αδελφική αγάπη, αυτά διατηρούν την πίστη. Ας θυμόμαστε πάντοτε την πρώτη εντολή: «θα αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλες σου τις δυνάμεις». Έτσι εκείνος ο κόκκος του σιναπιού θα μπορέσει να ανθίσει στον καθένα από εμάς, να ωριμάσει και να φέρει καρπό.
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ…
Κάθε μέρα σε αναζητώ, αλλά πού μπορώ να σε βρω Κύριε;
Μου απαντάς: είμαι στο βάθος της καρδιάς σου και σε αναζητώ.
Κάθε πρωί ελπίζω σε Εσένα, πώς να χορτάσω την πείνα μου;
Μου απαντάς: Δέξου την Ευχαριστία η οποία είναι η ίδια μου η ζωή που τεμαχίζεται για όλους.
Η επιθυμία σου είναι η δική μου ελπίδα.
Κάθε βράδυ, με αγωνία μέσα στη σιωπή σε επικαλούμαι, άκουσε την κραυγή μου.
Μου απαντάς: μάθε να ακούς, γιατί μέσα στη σιωπή σε καλώ.
Κάθε μέρα σε αναζητώ Κύριε, αλλά είσαι πάντοτε Εσύ αυτός που με βρίσκει. Αμήν.
πνρ
(πηγή: episkopisyrou.gr)
