Μελέτη Ευαγγελίου της Παρασκευής 4 Ιουνίου 2021

της 5ης εβδομάδας του Πάσχα

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (15,12-17)

Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του:
«Αυτή είναι η δική μου εντολή: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγάπησα. Μεγαλύτερη αγάπη απ’ αυτή κανένας δεν έχει, όταν κάποιος θυσιάσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του.
Εσείς είστε οι φίλοι μου αν εκτελείτε όσα εγώ σας διατάζω. Δε σας λέω πια δούλους, διότι ο δούλος δε γνωρίζει τι κάνει ο κύριός του. Αλλά εσάς σας ονόμασα φίλους, διότι σας έκαμα γνωστά όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου.
Δε με διαλέξατε εσείς, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας όρισα να πάτε και να καρποφορήσετε και ο καρπός σας να είναι μόνιμος. Ώστε ό,τι ζητήσετε απ’ τον Πατέρα στο όνομά μου, να σας το δώσει. Αυτή την εντολή σας δίνω: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Λόγος του Κυρίου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

“Σας λέω φίλους”
Αυτό είναι που περισσότερο απ’ όλα με κατακτά, με συγκινεί και με πείθει. Ο Θεός, ο Θεός μου, ο Ιησούς μου, δεν είναι το αφεντικό μου. Είμαι ελεύθερος. Δεν με αποκαλεί υπηρέτη, αλλά φίλο. Δεν μου επιβάλλει να τον αγαπώ, αλλά εκείνος με αγαπάει. Και πως είναι ο φίλος μου και με αγαπά, μου το έδειξε όταν, ενώ εγώ δεν τον αγαπούσα ακόμα, και δεν ήθελα να μάθω τίποτα γι΄ αυτόν, είχε ήδη ανέβει στο Σταυρό για μένα, όπως και για σένα. «Δεν υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο από το να δίνεις τη ζωή σου για τους φίλους σου». Ένα αφεντικό δε θυσιάζει τη ζωή του για τους υπηρέτες. Ο Θεός δε μας αποκαλεί έτσι. Μας αποκαλεί φίλους.
Ας αναρωτηθούμε: τι σημαίνει για το Θεό η λέξη “φίλοι”; Έχει μια διαφορετική έννοια, σε σύγκριση με τη δική μας, πολύ πιο περιεκτική. Εμείς δε θα δίναμε τη ζωή μας για ένα φίλο. Θα τον βοηθούσαμε να μην την χάσει, αλλά δε θα τη δίναμε. Θα τη δώσουμε μόνο για τα παιδιά μας.

Συνειδητοποιείτε, αγαπητοί φίλοι, πόσο όμορφο είναι όταν ο Θεός μας αποκαλεί φίλους; τι μεγάλη αγάπη φανερώνει! Και όταν μας αποκαλεί παιδιά, σε τι επίπεδο αγάπης φτάνει; Δεν είναι εύκολο να το εξηγήσουμε, πόσο μάλλον να το κατανοήσουμε. Έτσι όπως δε μπορούμε να κατανοήσουμε τη μεγάλη αγάπη ενός Θεού που θυσιάστηκε πρόθυμα για μας στο ξύλο του σταυρού. Και δε μπορούμε γιατί μετράμε Εκείνον με το δικό μας φτωχό μέτρο. Εμείς, που τόσο εύκολα τσακωνόμαστε, τόσο εύκολα θυμώνουμε, που δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να συγχωρήσουμε και να αγαπήσουμε πραγματικά, είμαστε τόσο επιλεκτικοί! Συχνά αποκαλούμε “φίλους” άτομα σύμφωνα με το πώς μας βολεύει! “Φίλοι” που στη στιγμή της ανάγκης, εξαφανίζονται με τρόπο μαγικό. Και ενώ όλοι φεύγουν, στο τέλος καταλαβαίνουμε ότι μόνο ένας είναι πραγματικά “φίλος”. Και είναι ο Ιησούς και έχει μόνο μία “εντολή” να μας δώσει, η οποία στην πραγματικότητα είναι μια μεγάλη επιθυμία του: “Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον”.

Να μάθουμε να αγαπάμε. Να γίνουμε αγάπη. Όλη η ζωή θα έπρεπε να προσανατολιστεί σ’ αυτό. Θα ήθελα να γίνω σκλάβος της αγάπης. Θα ήθελα πάρα πολύ να βρίσκομαι στην υπηρεσία της. Για να νιώσω την πιο μεγάλη ελευθερία. Και να ακούσω να μου λέω: “Δεν είσαι πλέον φίλος αλλά υιός”.
Σας εύχομαι μια μεγάλη και πλήρη αγάπη.

Στοχασμός του don Pino Terranova

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριε, εσύ με διάλεξες,
όχι γιατί είμαι καλύτερος από τους άλλους αλλά επειδή με αγάπησες.
Με διάλεξες για να είμαι φίλος σου.
Δε με αποκαλείς δούλο, αλλά φίλο.
Τι υπέροχο μεγαλείο, ο Θεός να με έχει διαλέξει για φίλο του, για να είμαι σε κοινωνία μαζί του
και να μοιράζομαι την ίδια του τη Θεϊκή ζωή.
Σε ευχαριστώ Κύριε γι’ αυτή τη φιλία που μου ζητάς,
συγχώρησε αν κάποιες φορές προδίδω αυτή τη φιλία.
Όταν φθάνουν αυτές οι στιγμές, μη με εγκαταλείπεις,
αλλά δείξε μου ακόμη περισσότερο την αγάπη σου,
ώστε το παράδειγμα της δικής σου πιστότητας να ενδυναμώσει και τη δική μου.
Αμήν.

πνρ
(πηγή:episkopisyrou.gr)

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

2η Κυριακή της Τεσσαρακοστής (Γ)

2η   ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ (Γ)   ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ  Πβ Ψλ 27(26), 8-9                       Για Σένα είπε η καρδιά μου: «Αναζήτησα το πρόσωπό Σου!». Το