ΤΗΣ 13ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (9,9-13)
Τον καιρό εκείνο, όταν ο Ιησούς προχώρησε πιο πέρα, είδε έναν άνθρωπο, που λεγόταν Ματθαίος, να κάθεται στο τελωνείο και του λέει: “Ακολούθησέ με”. Κι εκείνος σηκώθηκε και τον ακολούθησε.
Κι ενώ στο σπίτι ο Ιησούς καθόταν στο τραπέζι, πολλοί τελώνες και αμαρτωλοί ήλθαν και έτρωγαν με τον Ιησού και τους μαθητές του. Όταν το είδαν αυτό οι Φαρισαίοι, έλεγαν στους μαθητές του: “Γιατί ο διδάσκαλός σας τρώει με τελώνες και αμαρτωλούς”;
Όταν το άκουσε ο Ιησούς, είπε: “Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό όσοι είναι υγιείς, αλλά όσοι ασθενούν. Αλλά πηγαίνετε να μάθετε τι σημαίνει “έλεος θέλω και όχι θυσία”. Πράγματι, δεν ήλθα να καλέσω δίκαιους, αλλά αμαρτωλούς”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
| Το κάλεσμα του Ματθαίου, στο σημερινό Ευαγγέλιο, είναι μια πρόσκληση που ο Ιησούς απευθύνει σε κάθε πρόσωπο: «Ακολούθησέ με, άκου τα λόγια μου, ζήσε τη γεμάτη ευσπλαχνία αγάπη μου»… Ο Ματθαίος, όπως και εγώ και εσύ, όπως ο καθένας μας, είναι ένας αμαρτωλός, και μάλιστα θεωρείται από τους πιο μεγάλους εγκληματίες, γιατί ζει στις πλάτες των άλλων. Είναι γνωστό πως οι τελώνες εισέπρατταν τους φόρους για το Ρωμαίο Αυτοκράτορα. Ήταν όμως άδικοι, άρπαγες και άπληστοι γιατί έκλεβαν τον κόσμο, βάζοντας παραπάνω φόρους. Αλλά ο Ιησούς βλέπει σ’ αυτόν έναν άνθρωπο που στα βάθη της καρδιάς του πεινά και διψά για αγάπη και σωτηρία. Ο καθένας νοιώθει μέσα του μια δίψα που τον οδηγεί στην αληθινή ευτυχία, όμως μπορεί και να μην ικανοποιηθεί αυτή η δίψα, εάν δεν συναντηθεί, με κάποιο τρόπο, με το λόγο του Θεού. Ο Ματθαίος θα συναντηθεί με τον ίδιο το Λόγο, τον Ιησού, και όχι μόνο τον ακολουθεί, αλλά γίνεται Απόστολος και Ιεραπόστολος αυτού του Λόγου. Το γιορτινό τραπέζι, που συγκεντρώνει πολλούς αμαρτωλούς γύρω από τον Ιησού, συμβολίζει και τη συμφιλίωση που επήλθε στο Ματθαίο τότε, αλλά και σε εμάς, κάθε φορά που ανοιγόμαστε στο Λόγο του Θεού: «Ιδού, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και χτυπώ . Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου». (Απ. 3,20) Μια δεύτερη σκέψη ακολουθεί. Η κλήση του Ματθαίου, ενός δηλαδή που στα μάτια εκείνου που νομίζει πως είναι εντάξει απέναντι στο Θεό και τους άλλους, είναι αδιανόητη, ωθεί όλους εμάς να πάμε πιο βαθιά, να δούμε το μέγεθος και το μεγαλείο της αγάπης του Θεού για ‘μάς. Ο Θεός αγαπά δείχνοντας εμπιστοσύνη στον άνθρωπο, καλώντας τον να τον ακολουθήσει. Ο Ιησούς περνά, βλέπει, αγαπά, καλεί. Τόσο για το Ματθαίο, όσο και για εμάς, απομένουν δυο επιλογές: να δεχθούμε την ευσπλαχνική αγάπη του Θεού που μας θεραπεύει από το κακό μας (αμαρτία) και μας θέλει κοντά του, είτε να την αρνηθούμε και να παραμείνουμε καθισμένοι στο «τελωνείο», δηλαδή, σκεφτόμενοι πως για μας δε γίνεται τίποτα πια, πως ο Θεός περνάει από μπροστά μας δίχως να μας δει, δίχως να μας αγαπήσει, δίχως να μας καλέσει. Μεγάλο λάθος, γιατί συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που η αμαρτία προκαλεί μέσα μας: ο Θεός είναι πιο κοντά μας κυρίως τη στιγμή που ασθενούμε, όταν έχουμε ανάγκη από περισσότερη αγάπη. Ο Θεός «πιστεύει» σε μας, από μας εξαρτάται να του εμπιστευτούμε τις καταστάσεις αμαρτίας μας και να μπούμε στο δρόμο της μαθητείας του Ιησού. |
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ
Όπως καλείς τον Ματθαίο, καλείς και εμένα Κύριε.
Με καλείς, παρά την αμαρτία μου, γιατί βλέπεις στο βάθος της καρδιάς μου ό, τι και σε κάθε άνθρωπο, τη δίψα για ευτυχία.
Κύριε, Ιησού, θα ήθελα να σε ακολουθώ με καρδιά αγνή και ειλικρινή.
Βοήθησέ με να ανοίξω την πόρτα μου όταν εσύ τη χτυπάς, βοήθησέ με να ζω με ευσπλαχνική αγάπη προς όλους.
Έλα Κύριε και κατοίκησε σε μένα. Αμήν
(πηγή: episkopisyrou.gr)
πνρ
