ΤΗΣ 15ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (12,1-8)
Τον καιρό εκείνο, ο Ιησούς περνούσε κάποιο Σάββατο μέσα από σπαρμένα χωράφια. Και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να κόβουν στάχυα και να τρώνε. Αλλά οι Φαρισαίοι όταν το είδαν, του είπαν: “Ιδού, οι μαθητές σου κάνουν ό, τι δεν επιτρέπεται να γίνει κατά το Σάββατο”. Κι εκείνος τους είπε: “Δεν διαβάσατε τι έκαμε ο Δαβίδ όταν πείνασε εκείνος και αυτοί που ήταν μαζί του; Πως μπήκε στον οίκο του Θεού και έφαγε τους άρτους της προθέσεως, που δεν του επιτρεπόταν να φάει ούτε εκείνος ούτε κι εκείνοι που ήταν μαζί του, παρά μόνο οι ιερείς; Ή μήπως δε διαβάσατε στο Νόμο, ότι κατά το Σάββατο οι ιερείς που βρίσκονται στο ναό βεβηλώνουν το Σάββατο και όμως είναι αθώοι; Σας λέω, ότι εδώ υπάρχει κάτι ανώτερο από το ναό. Αλλά εάν γνωρίζατε τι σημαίνει “Έλεος θέλω και όχι θυσία”, τότε δεν θα καταδικάζατε αυτούς τους αθώους. Διότι ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του Σαββάτου”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Η Ευαγγελική περικοπή σήμερα μας μιλά για την πείνα των μαθητών του Ιησού, που είναι μια υλική πείνα. Αναφέρεται όμως και σε μια ανάγκη στην οποία πρέπει να απαντήσουν, που είναι η πείνα των Φαρισαίων, οι οποίοι πεινούν για Θεό, για την ευσπλαχνία του. Εκείνοι, δυστυχώς δεν το συνειδητοποιούν. Η καρδιά τους είναι σκληρή. Είμαστε και εμείς έτσι; «Έλεος θέλω, όχι θυσίες»! Αυτός είναι ο Θεός μας. Πέρα από τη σύγκρουση σχετικά με το Σάββατο, και πέρα από αυτό που η περικοπή θέλει να μας διδάξει, η προσοχή μου στρέφεται σε εκείνα τα σπαρμένα χωράφια. Σ’αυτά τα χωράφια ο Κύριος οδήγησε τους πεινασμένους μαθητές του, σε χωράφια καλά φροντισμένα, γεμάτα από ώριμα στάχυα. Και σήμερα ο Κύριος περνά συνεχώς από τη ζωή μας. Το Άγιο Πνεύμα ακόμη και σήμερα οδηγεί σε σπαρμένα χωράφια όποιον πεινά για Εκείνον. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνα τα σπαρμένα χωράφια, πρέπει να είμαστε εμείς. Έτοιμοι, σαν ώριμα στάχυα, για να πάμε προς συνάντηση των αδελφών μας που πεινούν για το Θεό. «Δώστε τους εσείς να φάνε», λέει ο Ιησούς σε άλλο κείμενο. Και εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι να μεταμορφωθούμε σε ψωμί, για το καλό των άλλων. Θα ήταν πολύ άσχημο αν, περνώντας από εκείνο το «χωράφι» που είμαστε εμείς, δεν έβρισκαν τίποτα να φάνε. Θα ήταν πολύ άσχημο, εάν ο Κύριος έκανε να περάσουν εκείνοι που πεινούν για Εκείνον μέσα από το δικό μας χωράφι, και αυτοί το έβρισκαν, ξερό, παραμελημένο, άκαρπο. Εδώ βρίσκεται η ευθύνη μας. Πρέπει να φέρνουμε καρπό. Καρπό ελέους που να σβήνει την πείνα της ψυχής εκείνου που το Πνεύμα καθοδηγεί να περάσει «μέσα από μας». Καρπό που πρέπει να παράγουμε όχι για εμάς, αλλά για τους άλλους. Στον δικό μας «φτωχό» δυτικό κόσμο, βλέπουμε τους καρπούς, αυτής της «πείνας για Θεό». Οι αξίες που οι κοινωνία μας προτείνει, μιλούν για «αγάπη, ειρήνη και ασφάλεια», αλλά αποκλείουν το έλεος, αντιφάσκουν με εκείνο που προτείνουν. Υπάρχει ανάγκη να επιστρέψουμε, να περάσουμε «μέσα από τα σπαρμένα χωράφια». Υπάρχει ανάγκη εσύ να είσαι «σπαρμένο χωράφι», αδελφέ μου, αδελφή μου. Στη μικρή ύπαρξή μας, είμαστε καλεσμένοι να είμαστε αυτά τα «σπαρμένα χωράφια», που παράγουν στάχυα. Όχι πλέον για τη γη αλλά για τις αποθήκες του ουρανού.
Στοχασμός: don Giuseppe Terranova
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ…
Ιησού, μην επιτρέψεις ποτέ, σε παρακαλώ, να περιφρονήσω ή να κρίνω τα αδέλφια μου, τους ανθρώπους που βάζεις στο δρόμο μου.
Πέφτω συχνά σ’ αυτήν την παγίδα, αλλά ο Λόγος σου σήμερα με καλεί σε μια εσωτερική μεταστροφή.
Δώσε μου μάτια για να βλέπω τους αδελφούς μου με το δικό σου βλέμμα, γεμάτο από ευσπλαχνία και αγάπη. Αμήν
(πηγή: episkopisyrou.gr)
πνρ
