της 7ης εβδομάδας του Πάσχα
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (16,29-33)
Τον καιρό εκείνο, λένε στον Ιησού οι μαθητές του: «Ιδού, τώρα μιλάς καθαρά και δε λες καμμιά παραβολή. Τώρα γνωρίζουμε πως ξέρεις τα πάντα και δεν έχεις ανάγκη να σε ρωτήσει κάποιος. Απ’ αυτό πιστεύουμε ότι προέρχεσαι απ’ το Θεό”.
Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: “Τώρα πιστεύετε; Ιδού, έρχεται η ώρα κι έφθασε κιόλας, που θα σκορπιστείτε ο καθένας στο σπίτι του κι εμένα θα με αφήστε μόνο. Αλλά δεν είμαι μόνος, επειδή ο Πατέρας είναι μαζί μου.
Αυτά σας τα είπα, ώστε ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη. Στον κόσμο, θα έχετε θλίψη. Αλλά έχετε θάρρος, επειδή εγώ έχω νικήσει τον κόσμο”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Ήταν απαραίτητη αυτή η σελίδα του Ευαγγελίου. Νομίζω ότι την χρειαζόταν ο καθένας μας. Τα λόγια του Ιησού με έκαναν να σκεφθώ δύο πράγματα, τα οποία μοιράζομαι μαζί σας. Το πρώτο είναι πως ένοιωσα ξανά το αίσθημα της θλίψης και της απογοήτευσης που ένιωθα όταν βρισκόμουν εγκαταλειμμένος από ανθρώπους που αγαπούσα βαθιά και σε κάποια στιγμή της ζωής αποδείχθηκαν κάτι λιγότερο από τους γνωστούς, τον Ιούδα και τον Κάιν. Πρέπει να ομολογήσω με ειλικρίνεια πως σήμερα δεν είναι ότι ξανανοίγει μια πληγή, αλλά μάλλον είναι περισσότερο μια θεραπεία. Περισσότερο από θλίψη, είναι η ανάμνηση μιας θλίψης, που πέρασε και δεν υπάρχει πια. Ο Κύριος έφερε ειρήνη. Με όλη την καρδιά μου εμπιστεύομαι αυτούς τους ανθρώπους στο Θεό. Εάν ίσως έχουν αμαρτήσει εναντίον μου, να μην το υπολογίσει σ΄ αυτούς. Η πορεία μου, που ακόμη δεν ξέρω που θα με οδηγήσει, πέρασε και από αυτό το στάδιο. Ο Κύριος ήταν κοντά μου. Και εγώ τον ευχαριστώ. Άλλωστε, ποιος είναι αυτός που ποτέ δεν έχει απογοητεύσει κάποιον; Όλοι έχουμε ανάγκη να συγχωρεθούμε, να συγχωρέσουμε, να ζητήσουμε τη συγχώρεση. Βρήκα ειρήνη στον Ιησού.
Το δεύτερο πράγμα που στοχάστηκα, αφορά την αίσθηση ήττας που δοκιμάζουμε και έχω εγώ ο ίδιος δοκιμάσει, μπροστά στον κόσμο, και μας κρίνει βιαστικά, όταν, υποκύπτοντας στις αδυναμίες μας και στις δυστυχίες μας, πέφτουμε. Και αισθανόμαστε ανάξιοι των τόσων πολλών χαρίτων που λάβαμε. “Έπεσα Κύριε, σε απαρνήθηκα, ήμουν δειλός, αμάρτησα εναντίον σου”. Και τότε ανακαλύπτουμε ότι δεν είναι ο Κύριος, αλλά ο κόσμος που μας κρίνει. Αν θέλουμε να έχουμε μια αίσθηση του πόσο συμβιβαζόμαστε με τον κόσμο, θα την έχουμε, αν δούμε πόσο εμείς κρίνουμε τους άλλους και εμάς τους ίδιους. Καθώς βαδίζουμε προς τον ουρανό, πράγματι, κρίνουμε ολοένα και λιγότερο. Κοιτάζουμε τα πρόσωπα, όχι την αμαρτία και εδώ η πρόνοια είναι απαραίτητη. Και σε όλα αυτά, ιδού, βρίσκεται ο Ιησούς, ο οποίος νίκησε τον κόσμο και έρχεται να μας φέρει ειρήνη, τη δική Του ειρήνη. Σε όλα αυτά, ιδού, υπάρχει ο Ιησούς, που μου θυμίζει πάντα ότι πέφτει όποιος προσπαθεί να περπατήσει και όχι όποιος είναι ακίνητος και καθιστός. Και πόσες φορές πέφτουμε πριν κάνουμε ένα βήμα μπροστά! Ο Ιησούς μου υπενθυμίζει συνεχώς και ξανά ότι εκείνος που συνειδητοποιεί την αμαρτία του είναι αυτός που έχει ανακτήσει την όραση της ψυχής και όχι εκείνος που ζει ως τυφλός και δεν συνειδητοποιεί την κατάστασή του. Εμείς δεν είμαστε ούτε καλύτεροι ούτε πιο δυνατοί από τους άλλους. Μόνοι μας πέφτουμε. Και μόνο ο Ιησούς είναι η δύναμή μας και μας σηκώνει όπως κάνει ο πατέρας με το γιο του. Και όπως ένας γιος, μπορούμε να υπολογίζουμε στη δύναμη των χεριών Του για να σηκωθούμε ξανά. “Έπεσες, πράγματι, αλλά τώρα σήκω και προσπάθησε ξανά.”
Ο κόσμος μας αφήνει πεσμένους. Ο Ιησούς μας σηκώνει και μας δίνει ειρήνη.
Αυτό είναι που ο Ιησούς μεταδίδει σε μένα σήμερα, μέσω του Αγίου Λόγου Του. Αυτό είναι που μου δωρίζει: μια βαθιά ειρήνη. Σίγουρα η ταραχή του κόσμου θα κάνει τα πάντα για να τη χάσω, αλλά δεν πρέπει να φοβάμαι. Όπως λέει και ο Manzoni, πρόκειται για εκείνη την ειρήνη “που ο κόσμος κοροϊδεύει, αλλά που δεν μπορεί να αρπάξει”. Και αν συμβεί αυτό, ας θυμηθούμε ότι ο Θεός δεν παίρνει ποτέ την ειρήνη από τα παιδιά του, παρά μόνο για να προετοιμάσει γι’ αυτά μια πιο σταθερή και μόνιμη.
Ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο, και για μένα και για σένα, για όλους εμάς που πιστεύουμε σ’ Αυτόν.
Στοχασμός του don Pino Terranova
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε Ιησού, κάνε με άξιο και ικανό να δεχθώ το ύψιστο δώρο της αγάπης σου.
Με έπλασες κατ’ εικόνα και ομοίωση σου, με λογική και με έντυσες με το Πνεύμα σου.
Μου έδωσες νόηση, για να μπορέσω να σε γνωρίσω Θεέ μου.
Μου έδωσες το δώρο της σοφίας Σου, της αγάπης Σου.
Κάνε με άξιο να αναγνωρίσω όλα τα δώρα Σου τα οποία είναι πάνω από κάθε άλλο δώρο.
Ευχαριστώ Ιησού, μας φανέρωσες τον Θεό Πατέρα, μας φανέρωσες την αγάπη του. Αμήν.
(πηγή:episkopisyrou.gr)
πνρ
