Η Ελληνική Καθολική κοινότητα στην ιστορική της πορεία είχε και έχει ανάμεσα στους πιστούς της επιφανείς πανεπιστημιακούς, επιχειρηματίες, αθλητές και γενικά ανθρώπους ευρύτερα γνωστούς. Αναμφισβήτητα όμως ο γνωστότερος Έλληνας καθολικός υπήρξε ο «πατριάρχης του ρεμπέτικου» Μάρκος Βαμβακάρης (1905- 1972) που «έφυγε» 50 χρόνια πριν, σε ηλικία 67 ετών, από νεφρική ανεπάρκεια.

Είτε γιατί οι περισσότεροι Καθολικοί αγαπήσαμε κάποτε μια «φραγκοσυριανή» ή «φραγκοτηνιακή», όσο κι αν ο προσδιορισμός «φράγκος» μας προξενεί την ίδια απέχθεια που προξενούσε και στον Μάρκο, είτε γιατί η διαχρονική απήχηση του τραγουδιού θυμίζει σε όλους την Καθολική θρησκευτική παράδοση των κατοίκων της Άνω Σύρου, από όπου έλκυε την καταγωγή του και ο σπουδαίος μουσικός, ο Μάρκος Βαμβακάρης έχει ταυτισθεί όσο κανείς άλλος γνωστός Καθολικός με την Εκκλησία μας.

Ίσως ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι χώρισε από την πρώτη του σύζυγο και τέλεσε νέο γάμο, που φυσικά εκείνη την εποχή δεν αναγνώρισε η Καθολική Εκκλησία της Αθήνας. Η μη αναγνώριση, ο «αφορισμός» του όπως έχει γραφτεί κατά κόρον, τον στενοχώρησε γιατί ήταν αληθινά πιστός, όμως στην τελευταία του κατοικία, την 9-2-1972, τον συνόδεψαν Καθολικοί ιερείς, όπως αποδεικνύουν φωτογραφίες της εποχής.

Από τη δεύτερη σύζυγό του Ευαγγελία, απόκτησε τους τρεις γιούς του, τον Βασίλη, τον Στέλιο (που δυστυχώς πέθανε πριν 1 ½ χρόνο) και τον Δομένικο. Ο Βασίλης, κάτοικος εξωτερικού, έγινε ευρύτερα γνωστός την τελευταία περίοδο, με τη δωρεά του για το Βαμβακάρειο Γυμνάσιο των Εκπαιδευτηρίων ΔΕΛΑΣΑΛ Σύρου, ως δείγμα αγάπης προς τους frères που τους είχαν δεχθεί δωρεάν στο St. Paul του Πειραιά. Ο Στέλιος είχε γίνει επίσης γνωστός ως μουσικός και τραγουδιστής. Μουσικός, με κλασσικές σπουδές και διδασκαλία σε Ωδεία είναι και ο Δομένικος.

Η οικογένεια Βαμβακάρη είχε στενή φιλία με τους π.π. Ιησουίτες, πολλοί εκ των οποίων ήταν συντοπίτες τους. Στην υπόγεια αίθουσα εκδηλώσεων της Μονής στην Αθήνα έχουν γίνει αρκετές μουσικές παραστάσεις αφιερωμένες στο Μάρκο Βαμβακάρη.

Κυριολεκτικά «τα πάντα» για το Μάρκο Βαμβακάρη μπορεί να μάθει όποιος επιθυμεί από το δίτομο «έργο ζωής» του εκπαιδευτικού Δημητρίου Β. Βαρθαλίτη, που εκδόθηκε προ τριετίας.

Ο Μάρκος Βαμβακάρης αναπαύεται στο Γ` Νεκροταφείο Νίκαιας. Η Πολιτεία δε θεώρησε ότι του αξίζει ένας τάφος «τιμής ένεκεν» και τελικά, πληρώνοντας ένα μεγάλο τίμημα, ο γιος του Βασίλης αγόρασε οικογενειακό τάφο και ανήγειρε μεγαλοπρεπές μνήμα. Μέρος των οστών του Μάρκου Βαμβακάρη, κατόπιν αιτήματος συριανών φορέων (Δήμου, Καθολικής Επισκοπής κ.α.) προς την οικογένεια, μεταφέρθηκαν τον Ιούλιο 2020 στο Καθολικό Κοιμητήριο Ερμούπολης.

Φωτογραφίες από MLP Blo-f-Spot

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ

μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”