ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Κεφάλαιο 4. Συγκεκριμένα μέσα για να αγαπήσουμε τον Ιησού Χριστό και να εφαρμόσουμε μια αληθινή ευλάβεια στην Ιερή του Καρδία
Αφού μελετήσαμε τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε και τις προϋποθέσεις που πρέπει να έχουμε για να αγαπήσουμε τον Ιησού Χριστό και να επιτύχουμε μια τρυφερή ευλάβεια προς την Ιερά του Καρδία, πρέπει τώρα να μιλήσουμε για τα συγκεκριμένα μέσα για να το κάνουμε.
Πρώτο μέσο: Η προσευχή
Η προσευχή είναι το πρώτο μέσο που διαθέτουμε. Ο Ιησούς Χριστός έχει κάνει ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, και ακόμη περισσότερο, για να μας ωθήσει να τον αγαπήσουμε. Είναι στα χέρια του να μας δώσει αυτή την αγάπη και μήπως μπορούμε να πιστέψουμε ότι θα μας την αρνηθεί αν του το ζητήσουμε; Αλλά, πόσο λίγο εκτιμούμε αυτή την αγάπη, αφού ελάχιστη θλίψη μας προκαλεί να τη στερηθούμε! Και αυτό είναι προφανές, γιατί δεν την αναζητάμε περισσότερο ή περισσότερο επίμονα. Εκπλησσόμαστε που δεν αγαπάμε τον Ιησού Χριστό πιο ένθερμα; Αλλά θα πρέπει να εκπλησσόμαστε περισσότερο γιατί δεν αναζητάμε αυτή την αγάπη, που είναι το μεγαλύτερο από όλα τα δώρα.
Από όλα τα μέσα για να επιτύχουμε την αγάπη του Ιησού Χριστού, δεν υπάρχει κανένα πιο αποτελεσματικό και πιο εύκολο από την προσευχή, επειδή ποιος μπορεί να βρει δικαιολογίες για να μην προσευχηθεί; Ωστόσο, το ξεχνάμε. Θα μπορούσαμε σχεδόν να πούμε ότι αυτό το ισχυρό μέσο για να αγαπήσουμε τον Χριστό μας φοβίζει.
Αλλά, δεν είναι αυτό που μας φοβίζει. Φοβόμαστε ότι, αν μας ακούσει, η αγάπη του θα μας αναγκάσει να γίνουμε πιο καλοί, πιο άγιοι από όσο θέλαμε. Φοβόμαστε ότι, αν Τον αγαπάμε ένθερμα, δεν θα αισθανόμαστε παρά απέχθεια για όλα όσα αγαπούσαμε μέχρι τότε και για όλα όσα αγαπάμε ακόμα. Φαίνεται ότι φοβόμαστε να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε δικαιολογίες για να μην κάνουμε περισσότερο γι’ Αυτόν.
Αν μας ανοίξει την Καρδιά Του και μας κάνει να επιθυμούμε τη γλυκύτητα της αγάπης Του, μόνο μια φορά, γρήγορα θα αντιπαθήσουμε όλα τα άλλα. Να προσευχόμαστε, λοιπόν, και να ζητήσουμε αυτή την αγάπη πολλές φορές, γιατί είναι αδύνατο να την ζητάμε επίμονα και συνεχώς και να μην την αποκτήσουμε. Είναι ένα εύκολο και αποτελεσματικό μέσο.
Κύριε, έφερες αυτή την όμορφη και θεϊκή φωτιά στη γη, και πόσο θα ήθελες να είχε ήδη ανάψει; (Λκ 12,49). Από τι εξαρτάται το να φλέγομαι μαζί Σου; Χάρισέ μου, Κύριε, με την άφατη καλοσύνη σου, την αγάπη σου. Αυτή θα είναι η καθημερινή μου προσευχή από εδώ και πέρα. Θα το ζητάω το πρωί, το απόγευμα, όταν ξεκουράζομαι, όταν δουλεύω, όλες τις ώρες, και δεν θα πάψω να λέω: Δώσε μου, Κύριε, μόνο την αγάπη και τη χάρη σου, μόνο αυτό είναι αρκετό για να είμαι ευτυχισμένος.
Ιδέες από το βιβλίο «Η ευλάβεια προς την Ιερά Καρδία του Ιησού», του πατέρα Jean Croiset.
π. Ιωσήφ Rossi