ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑ

ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Κεφάλαιο 3. Μέσα για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να επωφεληθούμε από τους καρπούς της ευλάβειας προς την Ιερά Καρδία του Ιησού

Έχουμε πει ότι τα μέσα για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που δυσχεραίνουν την πορεία προς την αγιοσύνη και προς την αγάπη στην Καρδία του Ιησού είναι κυρίως η ταπεινότητα και η απονέκρωση.

Δεύτερο μέσο. Μια ειλικρινής ταπεινότητα

Το δεύτερο μέσο είναι η ειλικρινής ταπεινότητα. «Ο Ιησούς Χριστός», λέει ο Άγιος Αυγουστίνος, «δεν μας λέει: ‘Μάθετε από μένα να κάνετε θαύματα’, αλλά ‘μάθετε από μένα που είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά’, για να μας κάνει να καταλάβουμε ότι χωρίς ταπείνωση δεν υπάρχει αληθινή αρετή».

Έχουμε ήδη μιλήσει για την ανάγκη αυτής της αρετής. Η δυσκολία είναι να κατανοήσουμε από τί αποτελείται. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι πραγματικά ταπεινοί αν δεν έχουν υψηλή εκτίμηση του εαυτού τους, αλλά εξαπατούνται επειδή δεν τους αρέσει καθόλου να μην τους εκτιμούν οι άλλοι. Για να είμαστε πραγματικά ταπεινοί δεν αρκεί να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε μικροί, αλλά είναι επίσης απαραίτητο να το πιστέψουμε πραγματικά και να μην λυπούμαστε αν οι άλλοι το πιστεύουν για μας.

Το πρώτο βήμα για την επίτευξη αυτής της αρετής είναι να την ζητήσουμε επίμονα από το Θεό. Τότε πρέπει να πείσουμε τον εαυτό μας, σκεπτόμενοι σοβαρά και συχνά τη φτώχεια και τις ατέλειές μας. Το να θυμόμαστε αυτό που ήμασταν και να σκεφτόμαστε τί θα μπορούσαμε να είμαστε, βοηθάει πολύ να ταπεινωθούμε.

Σίγουρα, σημάδια ειλικρινούς ταπεινότητας είναι να αγαπάμε ιδιαίτερα αυτούς που μας περιφρονούν και να μην αποφεύγουμε καμία ταπείνωση που μας παρουσιάζεται, να μην αφηνόμαστε σε μάταιες σκέψεις και ιδέες για το μέλλον αφού το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν μέσα μας μια κρυφή υπερηφάνεια, να μην μιλάμε ποτέ με σεβασμό για τον εαυτό μας, να μην παραπονιόμαστε ποτέ για όλα όσα επιτρέπει ο Θεός να μας συμβούν, να μην θέλουμε να μας λυπηθούν οι άλλοι, να κρύψουμε τα λάθη των άλλων και να μην στενοχωριόμαστε με τις δικές μας πτώσεις, και κυρίως να προσευχόμαστε πολύ και να μιλάμε λίγο.

Όταν θεωρείς τον εαυτό σου τόσο άθλιο όσο είναι, δεν είναι λάθος να σε περιφρονούν γιατί ξέρεις ότι είναι δίκαιο. Ένας ταπεινός άνθρωπος, όταν οι άλλοι του φέρονται άσχημα, πιστεύει ότι αποδίδεται δικαιοσύνη. «Δεν με συμπαθούν οι άνθρωποι;» λέει, «Λοιπόν, έχουν δίκιο». Γι’ αυτό να μην παραπονιόμαστε, αλλά να ευχαριστήσουμε τον Θεό γι’ αυτό, και ακόμη και να τον παρακαλάμε για εκείνους που χρησιμοποιεί για να μας ταπεινώσει. Αυτά είναι σημάδια ειλικρινούς ταπεινότητας, χωρίς τα οποία μάταια θα πιστεύουμε ότι έχουμε μια αληθινή και σταθερή αρετή.

Αν θέλουμε να επιτύχουμε τη χριστιανική τελειότητα, είναι σημαντικό να αποφασίσουμε σταθερά να ξεχάσουμε όλα τα ενδιαφέροντά μας, για να αναζητήσουμε μόνο τη δόξα του Θεού.

(Ιδέες από το βιβλίο «Η ευλάβεια προς την Ιερά Καρδία του Ιησού», του πατέρα Jean Croiset).

π. Ιωσήφ Rossi