Λαμπρός ο Εορτασμός στην Παναγία την Βρυσιώτισσα

Λαμπρός ο Εορτασμός στην Παναγία την Βρυσιώτισσα
 

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα ξεκίνησε ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Παντηνιακό προσκύνημα του Βρυσιού. Χθες, 14-8-15 παραμονή
της εορτής στις 9.30 ξεκίνησε ο Αρχιερατικός εσπερινός προς τιμή της Παναγίας με την συμμετοχή πλήθους κόσμου. Όλα τα διαζώματα  του εξωτερικού χώρου λατρείας ήταν ασφυκτικά γεμάτα, θέλοντας έτσι με την συμμετοχή του ο κόσμος να τιμήσει την μητέρα  όλου του κόσμου. Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε αγρυπνία με θέμα μελέτης την αφιερωμένη ζωή όπου λαϊκοί αναγνώστες, διάβασαν κείμενα σχετικά με το θέμα μελέτης και ψάλθηκαν σχετικοί ύμνοι. Στο τέλος τελέστηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου μας π. Νικόλαου Πρίντεζη και  με την συμμετοχή ιερέων από τον ιερό κλήρο της Τήνου και της Αθήνας.  Λαϊκοί βοήθησαν διαβάζοντας τα αναγνώσματα ενώ την Ευαγγελική περικοπή την ανέγνωσε ο νεοχειροτονημένος ιερέας π. Ιωάννης.  Ο Σεβασμιότατος στο λόγο του αναφέρθηκε στην αφιερωμένη ζωή και στα μοναχικά τάγματα αλλά και ζήτησε από τους πιστούς να συνεχίσουν να προσεύχονται ώστε ο Κύριος να στείλει νέους και νέες, μοναχούς και μοναχές αλλά και νέους ιερείς στην εκκλησία του.

Είπε ο Σεβασμιότατος:

Το Θεομητορικό μας αυτό Προσκύνημα έχει συνδεθεί τα τελευταία χρόνια με την προσευχή για τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις. Η προσευχή των λίγων πιστών που συνάζονται εδώ κάθε τελευταία Πέμπτη του μήνα για να προσευχηθούμε στο Θεό για τις αφιερωμένες και τους αφιερωμένους στον Κύριο μέσα από την μοναχική και ιερατική ζωή, έχει δώσει συγκεκριμένους καρπούς κατά καιρούς.

Η τοπική μας Εκκλησία έχει θέσει όλη την ελπίδα μας στην Παναγία, η οποία ως Μητέρα μας όχι μόνο ευαισθητοποιείται στις πνευματικές ανάγκες μας αλλά και παρεμβαίνει στον Υιό της και Θεό της κάθε φορά που η προσευχή μας έχει περιεχόμενο που ταυτίζεται με το θέλημα του Θεού. Κάθε φορά που μας λείπει το κρασί όπως το Γάμο της Κανά. Κι’ όταν και σε μας Η έλλειψη κρασιού συμβόλιζε την έλλειψη χαράς. Και η Παναγία παρεμβαίνει κάθε φορά που η Εκκλησία μας στερείται αυτή τη χαρά, ιδιαίτερα όταν η χαρά λείπει από την έλλειψη εκείνων που μέσα από την ενορατική προσευχή ή την ποιμαντική δράση μεταφέρουν στην Εκκλησία τη χαρά του Ευαγγελίου.

Σήμερα θαυμάζομε τη δόξα της Παναγίας ανάμεσα στους αγγέλους και του αγίου του ουρανού που είναι το αποτέλεσμα της απλότητας και της ταπεινότητας της όταν ζούσε ανάμεσα στους ανθρώπους της γης.

Η ταπεινότητα, η απλότητα, η φτώχεια, το αίσθημα της πενίας, η έλλειψη δυνάμεως, η στάση της εγκατάλειψης και της εμπιστοσύνης στο Θεό, δεν δημιουργούν στην Παναγία αίσθημα κατωτερότητας. Αντίθετα μέσα από αυτές τις αρετές γίνεται μεγάλη. Γίνεται κεχαριτωμένη και ευλογημένη.
Η Παναγία ξέρει πολύ καλά ότι το μεγαλείο δεν είναι δικό της, δεν της ανήκει, αλλά ανήκει στο Θεό που επιτελεί τα μεγαλεία στους ταπεινούς. Δεν υπερηφανεύεται, αλλά αισθάνεται μικρή και ταπεινή γι’ αυτό και αναφωνεί: "Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο διότι επέβλεπε στην ταπεινότητα της δούλης του."

Από μικρό παιδί οι γονείς της, την αφιέρωσαν στο Θεό και την οδήγησαν στο Ναό. Εκεί με τη βοήθεια των Ιερέων του ναού ετοιμάστηκε, χωρίς να το γνωρίζει, να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Κυρίου. Η Παναγία είναι η κατ’ εξοχήν αφιερωμένη στον Κύριο.
Στο Ναό προσεύχεται και διδάσκεται τα του Θεού χωρίς ακόμη να γνωρίζει τα σχέδια του. Αυτό θα γίνει αργότερα, όταν στην νεανική της ηλικία, θα λάβει το θεόσταλτο μήνυμα να γίνει η μητέρα του Κυρίου και θα είναι σε όλη της τη ζωή η αφιερωμένη στο θέλημα του Θεού. Δίπλα πάντα στο παιδί της και μαζί του εκτελούν πάντα και μόνο το θέλημα του Θεού, από την Ενσάρκωση μέχρι την Ανάσταση, από Βηθλεέμ μέχρι τον Γολγοθά. Χάρηκε, πόνεσε, αλλά δεν εγκατέλειψε. Υπήρξε η πρώτη αφιερωμένη που σε όλη τη ζωή της φύλαγε στην ψυχή της όσα άκουγε από τον Ενσαρκωμένο Λόγο και τα βίωνε με τον Υιό της και Θεό της για τη σωτηρία μας.

Ο Κύριος και σήμερα καλεί άνδρες και γυναίκες να είναι ένα ζωντανό ευαγγέλιο κατά μίμηση του Χριστού. Αυτή πρέπει να είναι η ζωή και η αποστολή όλων των αφιερωμένων.

Οι μοναχοί και οι μοναχές παρά τις όποιες ελλείψεις και αδυναμίες τους οφείλουν να είναι ζωντανή προφητεία με το να προσφέρουν στο σύγχρονο κόσμο τις Ευαγγελικές αξίες με τον μοναδικό εκείνο τρόπο ζωής που πηγάζει από το Ευαγγέλιο.
Σ’ ότι αφορά τη δράση των αφιερωμένων ανδρών και γυναικών στις τοπικές μας Εκκλησίες, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έδωσαν και δίνουν μία φωτεινή μαρτυρία Ευαγγελισμού, σύμφωνα με το ειδικό χάρισμα του Τάγματος στο οποίο ανήκουν.

Ευαγγελίζονται στα παιδιά και τους νέους με το εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό τους έργο, βοηθούν στο αγιαστικό έργο της Εκκλησίας με την κατήχηση, με τις ενορίες που ποιμαίνουν με τα έργα θεολογικής εμβάθυνσης και επιμόρφωσης και πολλές άλλες δραστηριότητες. Φροντίζουν με τα έργα φιλανθρωπίας τους πιο αναγκεμένους συνανθρώπους τους. Για όλα αυτά, ως Εκκλησία αλλά και ως κοινωνία, οφείλουμε την απέραντη ευγνωμοσύνη ως Εκκλησία. Οι δικές μας ευχαριστίες μπορεί να αποτελούν θερμές ευχές, ο Κύριος όμως, όπως υποσχέθηκε στο Ευαγγέλιο, θα τους ανταποδώσει «εκατονταπλάσια, τώρα σ' αυτή τη ζωή, …. και στον κόσμο που έρχεται την αιώνια ζωή» (Μαρ. 10, 30).

Δεν αγνοούμε, τη μεγάλη κρίση που περνούν όλα τα μοναχικά Τάγματα σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως και στη δική μας χώρα, όπου οι μοναχικές κοινότητες ολοένα και συρρικνώνονται. Η τοπική μας Εκκλησία εκφράζει τη θλίψη και τον προβληματισμό της για τη τραγική αυτή αποδυνάμωση της μοναχικής ζωής. Δυστυχώς το κέντρο αποδυνάμωσε την περιφέρεια. Αλλά δε θέλουμε να απελπιζόμαστε. Ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει. Σας καλώ να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για τις μοναχικές και τους μοναχούς. Δεν μπορούν οι τοπικές μας Εκκλησίες να μείνουν χωρίς την προφητική διάσταση της μοναχικής ζωής. Δεν θέλουμε τοπικές Εκκλησίες στείρες από τη μοναχική ζωή, από την παρουσία της και τα έργα της. Μακάρι η μία μοναχή και ο ένας ιερομόναχος του διαθέτει η τοπική μας Εκκλησία να είναι εκείνοι που συνεχώς θα κρατούν υψωμένα τα χέρια της Εκκλησίας για να προσεύχεται στο Θεό για τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις.

Η Εκκλησία επιθυμεί κατά το έτος αυτό της αφιερωμένης ζωής με την προστασία και βοήθεια της Παναγίας, να ανακαλύψει ακόμη περισσότερο κάθε μοναχός και κάθε μοναχή το ιδιαίτερο χάρισμα του ιδρυτή του ή της ιδρύτριάς της και με χαρά να συνεχίσουν να σκορπούν με τη ζωή τους το άρωμα του Ευαγγελίου. Αμήν.

Το παρόν έδωσαν ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Χατζημάρκος Γεώργιος, ο Έπαρχος Τήνου κ. Γιαγιάς Ιωάννης, Ο Δήμαρχος Τήνου κ. Ορφανός Σίμος, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Τήνου κ. Σιώτος Ιωάννης,  η Αντιδήμαρχος του Δήμου Τήνου κ Δεληγιάννη Νατάσα, ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Τήνου κ. Απέργης Ιάκωβος, η πρόεδρος της Κοινωφελής Επιχείρησης Υπηρεσιών Δήμου Τήνου Λουκρητία Άνδροβικ – Ρουγγέρη,  Δημοτικοί και τοπικοί Σύμβουλοι. 

Χρόνια πολλά σε όλους και όλες και ιδιαίτερα σε όσους και όσες έχουν την τιμή να φέρουν το όνομα της Παναγιάς μας.
Λόγω τεχνικών προβλημάτων κατά την μεταφορά των φωτογραφιών από την φωτογραφική μηχανή στο μπλοκ, οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο είναι φωτογραφίες αρχείου.

Μάριος Φώσκολος 

 

 

 

 

 

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Ιταλία: π. Mauricio Patriciello “Συκοφαντημένοι για χρόνια – τώρα κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί . Εδώ πεθαίνουμε”

ΙΤΑΛΙΑ: π. MAURIZIO PATRICIELLO  «ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ – ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΕΙ. ΕΔΩ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ!» Είχαμε παρουσιάσει τον εφημέριο του «Αγίου Αποστόλου Παύλου»

Βραβεία Zayed 2025 για την ανθρώπινη αδελφοσύνη

ΒΡΑΒΕΙΑ ZAYED 2025 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ Ακούμε και διαβάζουμε, συνεχώς, δυσάρεστες ειδήσεις. Όμως υπάρχουν και καλές ειδήσεις και ανάμεσα σε αυτές αναπαράγουμε την είδηση