ΛΑΜΠΡΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΣΤΟ ΕΞΩΜΒΟΥΡΓΟ

ΛΑΜΠΡΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΣΤΟ ΕΞΩΜΒΟΥΡΓΟ

Την Κυριακή 10 Ιουλίου 2016 τελέστηκε  η ετήσια πανήγυρη της Ιεράς Καρδίας  του Ιησού, στο ομώνυμο Προσκύνημά της στο Εξώμβουργο Τήνου.

Της πανήγυρης προηγήθηκε τριήμερη προετοιμασία κατά την οποία  η τοπική Εκκλησία  προετοιμάστηκε για την πανήγυρη με την καθημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας και την προσκύνηση του Παναχράντου Μυστηρίου.

Την Παραμονή τελέστηκε από τον υπεύθυνο Προσκυνήματος π. Δημήτριο Δαλέζιο πανηγυρικός Εσπερινός

Στις 10.30  της ημέρας της πανηγύρεως τελέστηκε  πανηγυρική Αρχιερατική Θεία λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας, π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν οι ιερείς της εκκλησιαστικής μας επαρχίας που εργάζονται στην Τήνο και ο π. Μάρκος Βιδάλης της Αρχιεπισκοπής των Καθολικών της Αθήνας. Τα ασματικά μέρη της Θεία Λειτουργίας τα συνόδευε στο αρμόνιο ο π. Νικόλαος Ψάλτης.

Μεταξύ του φιλέορτων διακρίναμε το Δήμαρχο Τήνου κ. Σίμο Ορφανό με Δημοτικούς Συμβούλους, τον Έπαρχο Τήνου κ. Ιωάννη Γιαγιά και τον Θεματικό Αντιπεριφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου για τον αθλητισμό κ. Μάρκο  Δαδάο.

Η συμμετοχή των Συριανών προσκυνητών κατά τη φετινή χρονιά ήταν μειωμένη και αυτό διότι δυστυχώς με την περίεργη απόφαση της Ναυτιλιακής Εταιρείας που συνδέει καθημερινά τον Πειραιά με την Σύρο-Τήνο μας τιμώρησε  το νησί της Τήνου για την καλοκαιρινή περίοδο. Η τιμωρία συνίσταται στο να μένει η Τήνος τρεις ημέρες την εβδομάδα: Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή χωρίς πλοία από και προς Σύρο.

Δυστυχώς οι αρμόδιο μέχρι τώρα υπέκυψαν στον εκβιασμό!

Μετά το ιερό Ευαγγέλιο ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος είπε στην Εκκλησία:

Η παλαιοχριστιανική τέχνη παρουσιάζει συχνά τον Ιησού ως ένα  νεαρό βοσκό ο οποίος φέρνει με πολλή στοργή στους ώμους του  ένα πρόβατο. Αυτή η απεικόνιση είναι εμπνευσμένη από την παραβολή του καλού ποιμένα που λίγο πριν ακούσαμε στο ευαγγέλιο.

Η τοπική μας Εκκλησία που αυτή την Κυριακή με ιδιαίτερο τρόπο τιμά και πανηγυρίζει την Ιερά καρδία του Ιησού με το άκουσμα αυτής παραβολής έχει τη δυνατότητα να διαπιστώσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καλού ποιμένα με τον οποίο ο ίδιος ο Ιησούς ταύτισε τον εαυτόν του.

Ο καλός βοσκός έχει στραμμένα το νου και την καρδιά του  όχι στον εαυτό του αλλά στα πρόβατά του.

Γνωρίζει ένα-ένα τα πρόβατά του και  όταν  τα οδηγεί για βοσκή στα πράσινα λιβάδια και στις αστείρευτες πηγές  τα καλεί ένα-ένα με το όνομά του.

Φροντίζει για όλες τις ανάγκες τους, γιατρεύει το τραυματισμένο, ενισχύει το αδύναμο και γιατρεύει το αρρωστημένο.

Ανησυχεί  ιδιαίτερα αν κάποιο από αυτά  παραστρατήσει και χαθεί. Τότε όλη του η προσοχή στρέφεται σ’ αυτό. Αφήνει στη σιγουριά της στάνης τα 99 και   αρχίζει να αναζητά το ένα, το απομακρυσμένο και χαμένο.

Ο καλός βοσκός γνωρίζει πως το χαμένο πρόβατο μένει ανυπεράσπιστο, κινδυνεύει να εγκλωβιστεί μέσα στους θάμνους ή να πέσει σε κάποια χαράδρα. Βρίσκεται συνεχώς σε κίνδυνο. Το χαμένο πρόβατο δεν  ψάχνει το βοσκό του, αλλά είναι ο καλός βοσκός που ψάχνει το χαμένο. Και όταν το βρει δεν το επιπλήττει, δεν το τιμωρεί, νιώθει μεγάλη χαρά που βρήκε γι’ αυτό το φέρνει πάνω στους ώμους του μέχρι τη στάνη,  στη σιγουριά όπου βρίσκονται και τα άλλα πρόβατά του.  Ο καλός βοσκός θυσιάζεται για τα πρόβατά του και ο Ιησούς είναι  ο καλός βοσκός και εμείς τα νοητά πρόβατά του.

Ο Άγιος Ιωάννης, ο επιστήθιος φίλος του Ιησού γράφει στο Ευαγγέλιο:  “Από αυτό γνωρίσαμε την αγάπη: εκείνος πρόσφερε τη ζωή του για μας” (Ιωάννης 3 ,16).

Ο Απόστολος Πέτρος στην πρώτη επιστολή αποκαλεί τον Ιησού  «ποιμένα των ψυχών μας». (Βλέπε. 12, 25) και ο συγγραφέας της επιστολής  προς τους Εβραίους προσθέτει: «αυτός είναι ο ποιμένας των προβάτων, ο κατ’ εξοχήν ποιμένας»  (Εβραίους, 13, 20).

Είναι αληθινά όμορφη αυτή η εικόνα του καλού ποιμένα και ακόμη πιο όμορφη η σχέση που υπάρχει μεταξύ του καλού ποιμένα και των προβάτων. Είναι ο ίδιος ο Ιησούς που βεβαιώνει για την αμοιβαία γνωριμία προβάτων και ποιμένα : «Τα πρόβατά μου ακούνε τη φωνή μου και εγώ τα γνωρίζω και εκείνα με ακολουθούν».

 Ο Χριστός γνωρίζει τους μαθητές του και  επειδή είναι Θεός γνωρίζει όλους τους ανθρώπους. Τους γνωρίζει με «το όνομά τους», που σημαίνει ότι τους γνωρίζει έτσι όπως είναι, με τα χαρίσματα και τα ελαττώματά τους.

Η αγκαλιά του Χριστού χωράει όλους τους ανθρώπους και η καρδιά του όλους τους αγαπάει. Θέλει  θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν. Και οι άνθρωποι δεν σώζονται από μόνοι τους, αλλά είναι Εκείνος που τους σώζει: «Έχω και άλλα πρόβατα που δεν ανήκουν σ’ αυτή την ποίμνη, πρέπει και εκείνα  να τα οδηγήσω. Θα γνωρίσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο με ένα ποιμένα» Ιωάν. 10,16).

Όλοι λοιπόν  οι άνθρωποι της γης είναι καλεσμένοι να αποτελέσουν το ένα και μοναδικό ποίμνιό του. Και σήμερα η φωνή του Κυρίου ακούγεται μέσα στον πολυτάραχο κόσμο, όμως όχι πια από το δικό του στόμα, αλλά από το στόμα των δικών  του. Των σημερινών αποστόλων και μαθητών του: των επισκόπων, των ιερέων, των διακόνων των μοναχών και μοναζουσών, όλων των αφιερωμένων στον Κύριο, των κατηχητριών και κατηχητών, των γονέων, των αναδόχων των Μυστηρίων, όλων των Βαπτισμένων, όλων των χριστιανών και όλων εκείνων Εκείνος που επιλέγει χάρη στην ευσπλαχνία του και αποστέλλει στο θερισμό του.

Όλοι αυτοί οι συνεργάτες του Χριστού και οι εργάτες του θερισμού οφείλουν  να είναι μεταξύ τους αγαπημένοι και ενωμένοι, διότι είναι το νοητό ποίμνιο του, η Εκκλησία του.

Ο Χριστός μας αγαπά. Δεν μας αγαπά απλώς αλλά και απέθανε για μας. Άδειασε την καρδιά του από όλο της το αίμα για να μας δείξει το μέγεθος της αγάπης του. Έχει μια  καρδιά φιλεύσπλαχνη, γεμάτη από έλεος και αγάπη. Μια καρδιά που δεν μπορεί να μην αγαπά, διότι είναι καρδιά θεϊκή που ταυτίζεται με την Αγάπη.

Αυτήν την καρδιά σήμερα δοξολογούμε και ευχαριστούμε με τη δική μας αδύναμη,  σκληρή και πέτρινη και ζητούμε από τον Κύριο να την μετατρέψει σε σάρκινη  και ευαίσθητη, να την  κάνει όμοια με τη δική του καρδιά, για να μπορούμε στη ζωή μας να βιώνουμε αυτό που τόσες φορές ψέλνουμε: Ιερά Καρδία τούτο ζητώ πάντοτε πλέον να σε αγαπώ.

Μετά τη Θεία Λειτουργία τελέστηκε στο Ηρώο των πεσόντων επιμνημόσυνη δέηση και κατατέθηκε δάφνινο στεφάνι στους υπέρ πίστεως και πατρίδος πεσόντες,  από τον Δήμαρχο Τήνου κ. Σίμο Ορφανό.

Στο τέλος της Πανήγυρης η Διοικούσα Επιτροπής του προσκυνήματος προσέφερε σε όσους επιθυμούσαν «γεύμα αγάπης».

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη