Ο Ναός της Αμιάντου Συλλήψεως γνωστη μας ως Καπέλλα Καζάτζα βρισκεται προσκολλημένος στο βορεινό και υψηλότερο σημείο του παλαιού κτίσματος της άλλοτε Εμπορικής Σχολής Νάξου και σημερινού Αρχαιολογικού Μουσείου του νησιού. Το κεντρικό ιερό χτίστηκε το 13ο αιώνα ως προσωπικό παρεκκλήσιο του Δούκα Μάρκου Σανούδου,το υπόλοιπο του ναού πρέπει να συμπληρώθηκε περί το 1860. Σήμερα στον κύριο βωμό του Ναού δεσπόζει η σύνθεση της Παρθένου, αντιπροσωπευτικό δείγμα της εικονογραφίας της Γαλλίας του XIX αιώνα. Στον βωμό που βρίσκεται στο κέντρο του Ναού, απεικονίζεται πλαισιωμένος απο περίτεχνη κορνίζα με ανάγλυφους επιχρωματισμένους βασιλικούς θυρεούς, σε εκφραστική στάση ο Άγιος Λουδιβίκος, ο γνωστός Λουδουβίκος ο 9ος της Γαλλίας. Η τέχνη της εικόνας ανάγεται στον 17ο αιώνα οπότε και η επέκταση του Ναού. Μια τρίτη εικόνα, ίσως η λιγότερη συμβατική συνθετικά και ως τεχνική, αποδίδει την όχι και τόσο σπάνια στη Δυτική εικονογραφία συνύπαρξη του Άγιου Ιωσήφ φέροντα με ξεχωριστή τρυφερότητα τον Ιησού ως βρέφος. Η εικόνα παραπέμπει σε καλλιτέχνη του εργαστηρίου του Michelangelo da Caravaggio. Ο χώρος έχει μοναδική ακουστική. Το περίτεχνο ξυλόγλυπτο της Αμιάντου Συλλήψεως με φύλλα χρυσού χρονολογείται στον 18ο αιώνα – ειναι Χιακού εργαστηρίου προφανώς του ίδιου με αυτό του Ναού της Μητρόπολης. Ο Ναός επέζησε βανδαλισμών κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε χάθηκαν πολλά πολύτιμα αντικείμενα & σκεύη καθώς είχε επιταχθεί. Στην κατάληψη της Νάξου από τους συμμάχους Βρεταννούς τον Οκτώβριο του 1944 έπεσε βόμβα στο ιερό, χωρίς ευτυχώς να εκραγεί, προξενώντας σοβαρές ζημιές στη στέγη – στο σταυροθόλιο και στη ποδιά του κεντρικού ιερού. Στίς εργασίες αποκατάστασης του 1972 αποκαλύφθηκε η γοτθική στέγη με λευκούς και μωβ πλίνθους. Πράγματι πρόκειται για ενα απο τους ωραιότερους Ναούς της Νάξου. Ο Νάος γιόρταζει στις 8 Δεκεμβρίου γιόρτη της Αμιάντου Συλλήψεως. Στη βορινή πλευρά του Ναού μια απλή θύρα μας οδηγεί στα τρία κελλιά των Πατέρων Ιησουιτών