Μερικές καταστάσεις φαίνεται ότι δεν αλλάζουν, όπως οι διαμάχες, συχνά με τα όπλα, Ισραηλινών και Παλαιστινίων για το παρόν και το μέλλον της πόλης της Ιερουσαλήμ. Όμως, κάποιες ρωγμές στην ασυνεννοησία των δύο πλευρών, μπορούν να υπάρξουν, όταν αναφερόμαστε στην άφιξη μιας νέας ζωής. Ας δούμε την ιστορία μας από την αρχή.
Η Ιταλίδα Βαλεντίνα Σάλλα ήταν 16 ετών όταν γεννήθηκε η μικρή αδελφή της.
Τότε αποφάσισε να γίνει ιατρός μαιευτήρας. Πράγματι σπούδασε ιατρική και για να γράψει την πτυχιακή της, αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι του γαλλικού τάγματος των «Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως» της περιοχής της.
Ολοκλήρωσε τις σπουδές της, αλλά ήδη αισθανόταν ότι είχε δεχθεί την κλήση του Κυρίου. Διέλυσε τον αρραβώνα της και ζήτησε να γίνει δεκτή ως δόκιμη μοναχή στο ανωτέρω τάγμα. Τα πρώτα χρόνια εργάστηκε στην ποιμαντική νέων στην περιφέρεια της Τοσκάνης. Το 2013 πληροφορήθηκε ότι άνοιγε τμήμα νεογνών στο νοσοκομείο που διαχειριζόταν το Τάγμα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και εκδήλωσε ενδιαφέρον να βοηθήσει. Λόγω σπουδών έγινε δεκτή. Ήταν 36 ετών χωρίς να έχει ασκήσει ιατρική για χρόνια και χωρίς γνώση αγγλικών και αραβικών.
Η πρώτη περίοδος ήταν δύσκολη. Το νοσοκομείο «Άγιος Ιωσήφ» είχε ανοίξει το 1956 και ήταν το μοναδικό που εξυπηρετούσε τους Παλαιστινίους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στην περιοχή Sheik Jerrah, όπου οι συγκρούσεις ήταν πολύ συχνές και το νοσοκομείο γέμιζε τραυματίες. Η πρόσβαση των εγκύων ήταν δύσκολη και επικίνδυνη. Η αδ. Βαλεντίνα δεν μπορούσε να συνεννοηθεί λόγω γλώσσας. Όλο το προσωπικό και οι νοσηλευόμενοι ήταν Παλαιστίνιοι ή Ευρωπαίοι, η τοπική παράδοση αντιμετώπισης των εγκύων ως «αρρώστων» ήταν βίαιη και εκτός της κουλτούρας της.
«Αρκετή βία υπάρχει στη ζωή μας ας μην υπάρχει και κατά τη γέννηση των παιδιών. Είμαστε χώρος υπηρεσίας και όχι εργοστάσιο γεννήσεων» υποστήριζε η Ιταλίδα μοναχή. Οι λίγες αρχικά (2-3 την εβδομάδα) γεννήσεις τη βοήθησαν ν` αλλάξει την κουλτούρα αντιμετώπισης των εγκύων, αλλά η κρίσιμη στιγμή ήταν όταν πρότεινε το 2017 «φυσικό τοκετό μέσα στο νερό»!
Η μέθοδος προσέλκυσε και Εβραίες έγκυες, με αρκετό παλαιστινιακό προσωπικό να εκφράζει τη δυσαρέσκεια του. «Αυτοί σκοτώνουν τα παιδιά μας και εμείς θα φέρουμε στον κόσμο τα δικά τους – Όσες φορές γεννιέται ένα παιδί Εβραίων σκέπτομαι αν θα πυροβολήσει ένα από τα παιδιά μου» ήταν οι απόψεις που άκουσε. Με τη στήριξη της παλαιστίνιας, γεννημένης σε στρατόπεδο προσφύγων Fatima Ramades, συντονίστριας του τμήματος λοχείας του νοσοκομείου, ξεκίνησαν με επιτυχία οι φυσικές γεννήσεις και παιδιών Εβραίων.
Σύντομα και οικογένειες παραδοσιακής «Ορθόδοξης» εβραϊκής παράδοσης ζήτησαν τις υπηρεσίες της αδ. Βαλεντίνας και το νοσοκομείο έγινε σημείο αναφοράς και συνάντησης των δύο πλευρών, κατά την ιερή στιγμή της άφιξης μιας νέας ζωής.
«Αυτή η διαδικασία ανθρωπιάς δεν αλλάζει την πορεία της ιστορίας, αλλάζει όμως τις καρδιές των ανθρώπων» πιστεύει η αδ. Βαλεντίνα.
Πληροφορίες και φωτογραφίες από lugarnofirenze.it
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ