Η ΜΟΝΗ ΣΙΓΟΥΡΙΑ

«Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε». Αυτή η έκφραση του Ιησού, που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους της γης, δεν βρίσκει καμία αντίδραση, κανένα εμπόδιο στη ζωή του μωρού, που ταυτίζεται με την απόλυτη ανικανότητα να κάνει κάτι μόνο του.
Το μωρό έχει απόλυτη ανάγκη από τα πάντα, ευρίσκεται σε συνεχή ανάγκη βοήθειας. Μπορεί να πει κανείς, ότι το μυαλό του, οι κινήσεις του, η καρδιά του είναι συνεχώς στραμμένα στην παρουσία της μητέρας του, προς την οποία στρέφει όλη την προσοχή του. Δεν έχει ανάγκη να κάνει καμία σκέψη και να ζητήσει βοήθεια για να παραμείνει σ’ αυτή την ευτυχισμένη κατάσταση που ζει. Όλα του προσφέρονται δωρεάν.
Όταν εξασφαλίζεται αυτή η συνεχής προσοχή του προς την μητέρα του, τότε χαίρει που τα έχει όλα, που δεν υποφέρει από καμία έλλειψη. Ζει το δικό του παράδεισο.
Ο πρώτος καημός φθάνει μόλις αποχωριστεί από τη μητέρα του. Όταν δηλαδή αρχίσει τις μικρές «εξόδους» από την αγκαλιά της, την πρώτη σκέψη ότι μπορεί να τα καταφέρει και μόνο του. Τη στιγμή που προσπαθεί να κάνει χωρίς τη μητέρα του την πρώτη έξοδο από την βρεφική του ηλικία.
Οι πρώτες τούμπες, οι πρώτες αναποδιές, οι πρώτες συμφορές του κάθε ανθρώπου ταυτίζονται με τις προσπάθειες του να κάνει κάτι χωρίς το Θεό.

Η πρώτη αμαρτία του ανθρώπου, η προπατορική, συμπίπτει  με την πρώτη «αφηρημάδα». Όταν από τον Παράδεισο της αθωότητας  και της υπερφυσικής προσοχής προς το Θεό, πέρασε  στην κόλαση της τραγωδίας, που είναι  η εγωιστική αφηρημάδα του εαυτού του.

Χρειάστηκε ο Γολγοθάς, με τον Εσταυρωμένο, για να μας προσελκύσει  και να προσηλώσει το βλέμμα μας προς την Μόνη σιγουρια.