Η ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Το Σάββατο 11 Ιουνίου 2016 τα τρία κατηχητικά Κέντρα της Εκκλησίας Τήνου (Χώρας, Στενής και Καλλονής) ολοκλήρωσαν την κατηχητική τους χρονιά. Θέλησαν όμως να γιορτάσουν τη λήξη του κατηχητικού έργου αυτής της χρονιάς με ένα Προσκύνημα στο Ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στο Εξώμβουργο, που έχει οριστεί από τον Αρχιεπίσκοπο ως ένας από τους Ναούς του Ιωβηλαίου έτους της Θείας Ευσπλαχνίας.
Τα παιδιά με Πούλμαν και ιδιωτικά αυτοκίνητα έφθασαν λόφο του Εξωμβούργου και συγκεντρώθηκαν στα ερείπια του παλαιού Καθεδρικού Ναού της Τήνου, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και βρίσκεται 300 μέτρα πιο κάτω από το Ναό της Ιεράς Καρδίας. Εκεί έγινε η πρώτη στάση του προσκυνήματος.
Ο π. Μάρκος Φώσκολος αφού πρώτα αναφέρθηκε με λίγα λόγια στην ιστορία του Ναού, στη συνέχεια μίλησε για τον συμβολισμό που έχει αυτό το «ερείπιο του Ναού» που μας κάνει να σκεπτόμαστε τον σημερινό ανακαινισμένο Ναό και τον πραγματικό και άφθαρτο Ναό που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.
Στη συνέχεια τα παιδιά έφθασαν ενώπιον του ομοιώματος της Ιεράς Καρδίας του Ιησού, που δεσπόζει στην πλατεία του Ναού. Εκεί έγινε η δεύτερη στάση της πορείας του προσκυνήματος και τη βοήθεια του Λόγου του Κυρίου και τους ύμνους προετοιμάστηκαν όλοι να εισέλθουν στο Ναό ,όπου και έγινε η Τρίτη στάση.
Στο Ναό διαβάστηκε η περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη όπου ο ίδιος ο Ιησούς αποκαλεί τον εαυτό του «καλό Βοσκό».
Με τη βοήθεια του λόγου του Θεού και την ομιλία του Αρχιεπισκόπου βοηθήθηκαν να καταλάβουν καλύτερα τι σημαίνει ότι ο Ιησούς είναι ο Καλός Βοσκός και εμείς τα πρόβατά του. Τι σημαίνει ότι ο Ιησούς είναι η πόρτα που μας οδηγεί κοντά στον Θεό Πατέρα Του.
Το προσκύνημα ολοκληρώθηκε με τον ασπασμό της ειρήνης, την προσευχή του Πάτερ ημών και την ευλογία του Αρχιεπισκόπου.
Μετά από αυτή την πορεία προς τον Ναό του Ιωβηλαίου τα παιδιά πέρασαν στη μεγάλη αίθουσα του Προσκυνήματος όπου προσφέρθηκε στα παιδιά και στους παρόντες ένα κέρασμα. Μετά ακολούθησε το «παιχνίδι των ερωτήσεων» με το ποίο τα παιδιά απέδειξαν ότι η κατηχητική χρονιά δεν πήγε χαμένη, αλλά χάρη στις συνεχείς προσπάθειες των κατηχητών ιερέων των λαϊκών κατηχητών και κατηχητριών γνώρισαν καλύτερα τον Ιησού και την Εκκλησία του.
Ευχαριστούμε τους κατηχητές ιερείς, την αδ. Θηρεσία, τους λαϊκούς κατηχητές και κατηχήτριες: Ανδρέα, Στέλλα, Νικολέτα, την Άννα, την Γιάννα, τη Μαρία και όσους και όσες βοήθησαν τους γονείς στη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους και πρόσφεραν στα ίδια τα παιδιά μια πολύτιμη υπηρεσία που θα καταλάβουν την αξία της όταν θα μεγαλώσουν. Είναι τότε που σίγουρα θα διαπιστώσουν ότι η ευτυχία δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο με την παρουσία του Θεού στη ζωή μας.
