Η  ΚΡΕΜΑΣΤΡΑ

Είχα μόλις μπει στο Ιεροσπουδαστήριο, δώδεκα περίπου ετών κα βρέθηκε δίπλα μου ένας «άγγελος», ένα αγόρι  πιο ώριμο από μένα και με την ευθύνη  να με εισάγει στο πνεύμα της νέας ζωής μου. Κάποιαστιγμήμεσυμβούλεψεταεξής:

«Όταν έχεις ανάγκη από μπουγάδα, κρέμασε  εδώ το βράδυ  το καλάθι  με τα ρούχα  σου και θα δεις, ότι την επομένη το πρωί θα τα βρεις καθαρά, αν ήταν βρώμικα, ραμμένα αν ήταν ξηλωμένα, σιδερωμένα αν ήταν τσαλακωμένα».

Ήταν οι στιγμές που ιδιαίτερα θυμόμουν, διότι με έκαναν να αναπολώ τη μητέρα μου. Είναι εντυπωσιακό  να ξέρεις ότι είσαι κάθε μέρα «φροντισμένος» από πρόσωπα που αντικαθιστούν  τόσο καλά  εκείνη,  που είχες πάντα στην καρδιά σου  και που για να ακολουθήσεις το Θεό την αντικατέστησες με Εκείνον.

Μερικές φορές  δεν κρεμούσα τα ρούχα μου  σ’ εκείνη την κρεμάστρα,  αλλά  χωρίς φροντίδα τα άφηνα σε μια άλλη μεριά, με το επακόλουθο, την άλλη μέρα το πρωί να μην τα βρω ούτε καθαρά, ούτε σιδερωμένα, ούτε και ραμμένα.

«Κρέμασε κάθε μέρα  όλες τις ανησυχίες σου, τα άγχη σου, τις αποτυχίες σου στην κρεμάστρα της εμπιστοσύνης του Θεού και θα αισθάνεσαι  πάντα πλυμένος και καθαρός, ανανεωμένος  και αρωματισμένος.

Το εντυπωσιακό επίσης θα είναι ότι  θα αισθάνεσαι κάθε μέρα  μητρικά «φροντισμένος»  χωρίς να αναπολείς τη μητέρα σου»!

Ένας σημερινός αφιερωμένος στο Θεό