Η ενορία που γίνεται ενοριακή κοινότητα
1 – Η Ενορία είναι "Μητέρα και διδάσκαλος" (μακάριος Πάπας Ιωάννης 23ος) και δέχεται στη μητρική της αγκαλιά κάθε άνθρωπο, αρκεί να έχει λάβει το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Δεν βάζει όρους στα μέλη της, δεν τους ζητά να κάνουν όρκους, δεν απαιτεί από αυτά να τηρούν ειδικούς κανονισμούς ζωής, όπως απαιτούν άλλες κοινότητες (π.χ. οι παραδοσιακές μοναχικές κοινότητες ή όσες δημιουργήθηκαν μετά τη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού).
2 – Στην ενοριακή κοινότητα των πιστών δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις, ούτε πρέπει να διευκολύνεται η δημιουργία διαφορετικών τάξεων μεταξύ των μελών της, με βάση την πνευματικότητά τους, τη μόρφωσή τους, την οικονομική κατάστασή τους, το φύλο ή την καταγωγή τους, κλπ. Δεν χωρίζουμε τα μέλη της ενορίας σε πιστούς και σε αδιάφορους, σε κοντινούς και απομακρυσμένους, σε φίλους και εχθρούς, σε ενεργούς και παθητικούς. Στην ενορία υπάρχουν μόνο αδέλφια, που τους ενώνει η κοινή πίστη και η κοινή αποστολή.
3 – Η ενορία είναι ένα ζωντανό κύτταρο που μαζί με όλες τις άλλες ενορίες, όλα τα άλλα κύτταρα, δημιουργούν και αποτελούν ένα ζωντανό σώμα, την τοπική Εκκλησία: "όλοι εμείς βαπτισθήκαμε μέσα σε ένα Πνεύμα για να αποτελέσουμε ένα σώμα" (Α’ Κορ. 12, 13).
4 – Η αποστολή της ενορίας είναι να ευαγγελίζεται, να κατηχεί, να τελεί τη λατρεία και να διακονεί τους αδελφούς, κατά το πρότυπο του Χριστού (Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ προς τους επισκόπους της Γαλλίας, 7-2-2004).
5. – Αυτή η αποστολή ανατίθεται σε όλα τα μέλη της, όμως η ευθύνη του κάθε μέλους είναι διαφορετική, διότι, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Όρισε ο Θεός στην εκκλησία πρώτα αποστόλους, δεύτερο προφήτες, τρίτο διδασκάλους, έπειτα έρχονται τα θαύματα, έπειτα τα χαρίσματα των θεραπειών, της συμπαράστασης, της διακυβέρνησης, τα είδη των γλωσσών» (Α’ Κορ 12,28).
6 – Η Ενορία είναι ένα ενιαίο σώμα που εκτελεί μία συγκεκριμένη αποστολή μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο χώρο. Πρέπει λοιπόν πρώτα να μεταμορφωθεί σε σώμα, για να μπορέσει στη συνέχεια να εκπληρώσει αυτή τη συγκεκριμένη αποστολή της. Πρέπει με άλλα λόγια η ενορία να μετατραπεί σε ενοριακή κοινότητα.
7 – Το Μυστήριο που μετατρέπει την ενορία σε ενοριακή κοινότητα είναι το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Στην Αναφορά της Θείας Λειτουργίας προσευχόμαστε: «Αξίωσε εμάς, που τρεφόμαστε με το Σώμα και το Αίμα του Υιού σου, πλήρεις από το Πνεύμα του το Άγιο, να είμαστε όλοι εν Χριστώ ένα σώμα και ένα πνεύμα" (Γ’ Αναφορά).
8 – Η ενορία με την ενεργό συμμετοχή της στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας γίνεται ένα σώμα και ένα πνεύμα, μία κοινότητα πίστης, προς τα μέσα και προς τα έξω, διότι μόνο τότε μπορεί να εκπληρώσει με αξιοπιστία την αποστολή της, που δεν είναι άλλη από να αναγγέλλει, στον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο όπου ζει, τα μεγαλεία του Θεού.
9 – Γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Αδελφοί, όπως ένα είναι το σώμα και έχει πολλά μέλη και όλα τα μέλη του σώματος, αν και είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα, έτσι και ο Χριστός. Διότι όλοι εμείς βαπτισθήκαμε μέσα σε ένα Πνεύμα για να αποτελέσουμε ένα σώμα. Εσείς, τώρα, είστε το σώμα του Χριστού και μέλη ο καθένας σας χωριστά». (A’ Κορ 12,12-13, 27).
10 – Σ' αυτό το ένα σώμα, όπως και στο ανθρώπινο σώμα, άλλη είναι η λειτουργία της κεφαλής, άλλη της καρδιάς, άλλη των χεριών, άλλη των ποδιών, όλα μαζί όμως, όταν λειτουργούν σωστά, εξασφαλίζουν ένα υγιές σώμα που επιτελεί την αποστολή και τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Κατ' αναλογία, το ίδιο συμβαίνει και στο σώμα που λέγεται ενοριακή κοινότητα.
(από το εγκόλπιο εφημερίου έκδοση Ιεράς Συνόδου 2013)
