Ζούμε ήδη το έτος της ευσπλαχνίας, που προκήρυξε ο Άγιος Πατέρας ο Πάπας Φραγκίσκος. Κάθε επίσκοπος αποφασίζει να ανοίξει «Άγιες Πόρτες» και να εξηγήσει το μεγάλο και θαυμάσιο γεγονός του Ιωβηλαίου της ευσπλαχνίας που αφορά όλους μας.
Στην πολυνησιακή Αρχιεπισκοπή μας έχουν ανοιχθεί μέχρι σήμερα τρεις «Άγιες Πόρτες» και προβλέπονται να ανοιχτούν άλλες δύο. Είναι λογικό να διερωτάται κανείς: πόσες «Άγιες Πόρτες» προβλέπεται να ανοιχτούν;
Την ημέρα που ανοίγαμε την πόρτα στον Καθεδρικό μας Ναό, κάποιος ήλθε στο σκευοφυλάκιο και μου ζητούσε επίμονα να του πω πόσες τελικά θα είναι οι «Άγιες Πόρτες» που θα ανοιχθούν σε όλη την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα, σ’ αυτό το έκτακτο Ιωβηλαίο έτος της Ευσπλαχνίας;
Βλέποντας πως δεν του έδωσα και ιδιαίτερη σημασία για τον αριθμό των Θυρών, διαμαρτυρήθηκε λέγοντας μου: «Μα καλά εσείς δεν ενδιαφέρεστε να μάθετε τον αριθμό; Εγώ θέλω όλες να τις διαβώ. Μη μου στερήσετε αυτή την όμορφη ευκαιρία».
«Αγαπητέ Κάρολε», του λέω, «ενδιαφέρομαι και εγώ όπως και εσύ, αλλά θα ήθελα να σου πω, πως πριν απ’ όλα πως εκείνο που ενδιαφέρει εμένα και θα έπρεπε και εσένα, είναι να μάθουμε ποια είναι η μεγάλη πόρτα του Θεού. Αυτή που ο ίδιος θέλει να ανοίξει. Γι’ αυτό εξ άλλου κατέβηκε από τον ουρανό στη γη. “Στέκομαι εμπρός στην πόρτα και κτυπώ“ λέει η Γραφή.… Πίστεψε στην αγάπη μου και άφησέ με να μπω στη στάνη σου. Η ευσπλαχνία μου η άπειρη μπορεί να φανερώσει όλη την μεγαλοπρέπεια της καθισμένη ακόμη και στο θρόνο της αθλιότητάς σου.
Εάν ένας θρόνος χωρίς ευσπλαχνία είναι μία στάνη, μία στάνη γίνεται θρόνος, όταν εκεί βρίσκεται η ευσπλαχνία.
Εσύ αγαπητέ Κάρολε, και εγώ αλλά και ο καθένας από μας είμαστε η «Αγία Πόρτα του Θεού». Άφησε να μπει η Ευσπλαχνία του Θεού και να μάθεις να την δωρίζει περνώντας το κατώφλι του αδελφού!