Όπως ξέρουμε καλά, μεταξύ των κυριότερων πράξεων ευλάβειας προς την Ιερά Καρδία του Ιησού, βρίσκουμε την προσευχή και την εξιλέωση (ή ικανοποίηση).
Η λατρεία της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στο Αγιότατο Μυστήριο της Ευχαριστίας είναι μια από τις κύριες πράξεις αυτής της ευλάβειας, επειδή συνδυάζει προσευχή και εξιλέωση. Στην Αγία Ώρα επιδιώκουμε να εξιλεώσουμε την αγνωμοσύνη των ανθρώπων απέναντι στον Ιησού, να συμμετάσχουμε στις θανατηφόρες θλίψεις της Καρδίας του, να ζητήσουμε χάρη για τους αμαρτωλούς και να καταπραΰνομε το Θείο θυμό.
Ο ίδιος ο Χριστός ένωσε την ευλάβεια προς την Καρδία Του με την ευλάβεια προς την Ευχαριστία και ζήτησε την άσκηση της Αγίας Ώρας για την εξιλέωση της Καρδίας Του. Η Καρδία του Ιησού ζει στην Ευχαριστία αληθινά, πραγματικά και ουσιαστικά. Επομένως, θέλοντας να παρηγορήσουμε και να ικανοποιήσουμε την Ιερά Καρδία, πρέπει πρώτα να το κάνουμε μέσω της Ευχαριστιακής ευλάβειας.
Η Αγία Ώρα, όπως υποδηλώνει το ίδιο όνομα, είναι μια ώρα μελέτης ή προφορικής προσευχής, η οποία πραγματοποιείται, κατά προτίμηση, μπροστά από το Αγιότατο Μυστήριο, γύρω από την αγωνία του Χριστού στον Κήπο των Ελαιών, κατά τη διάρκεια της νύχτας από την Πέμπτη προς την Παρασκευή.
Η Αγία Μαργαρίτα M. Αλακόκ, αναφέρει πώς η Καρδία του Ιησού της ζήτησε αυτήν την άσκηση. Το 1674, μπροστά στο Αγιότατο Μυστήριο, ο Σωτήρας εμφανίστηκε σε αυτήν, με τις ακτινοβόλες πληγές Tου και με τη θεϊκή του Καρδία, που ήταν σαν ένας αναμμένος φούρνος από τον οποίο έβγαιναν έντονες και λαμπρές φλόγες.
Αφού παραπονέθηκε για την αγνωμοσύνη των ανθρώπων και είχε προτείνει την ικανοποιητική Κοινωνία, της: «Καθ’ όλες τις νύκτες της Πέμπτης προς την Παρασκευή, θα συμμετάσχεις στην θανατηφόρα εκείνη θλίψη, την οποία ήθελα να αισθανθώ στην Γεσθημανή. Για να ενωθείς μαζί μου, σε εκείνη την ταπεινή προσευχή, που τότε προσέφερα στον Αιώνιο Πατέρα. Θα σηκωθείς κατά τις έντεκα μέχρι τις δώδεκα τα μεσάνυκτα, θα προσπέσεις μπροστά μου, με το πρόσωπό σου κατά γης, για μία ολόκληρη ώρα, για να καταπραϋνθεί η Θεία οργή, ζητώντας ευσπλαχνία για τους αμαρτωλούς, και για να ανακουφιστεί σε κάποιο τρόπο η πικρία που ένιωθα διά την εγκατάλειψη των Αποστόλων, οι οποία δεν μπόρεσαν να αγρυπνήσουν μια ώρα μαζί μου».
Έτσι ξεκίνησε η Αγία Ώρα. Γινόταν τη νύκτα της Πέμπτης έως την Παρασκευή, αλλά στη συνέχεια επιτράπηκε να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Είναι μια ώρα προσευχής που συνοδεύει τον Χριστό στην Γεσθημανή, ως εξιλέωση για την εγκατάλειψη που υποφέρει μέχρι σήμερα.
Αυτή η ώρα προσευχής είναι ευλογημένη από τον Θεό. Τον ευχαριστεί ακόμη περισσότερο εάν πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της νύχτας, επειδή ενώνεται και η δική μας θυσία, η οποία είναι πολύ μικρή σε σύγκριση με αυτό που ο Σωτήρας υπέφερε από αγάπη για εμάς. Και σε αυτήν την Αγία Ώρα παρηγορούμε την Καρδία του Χριστού και πετυχαίνουμε αμέτρητες χάρες.
π. Ιωσήφ Rossi
