Όποιος καλλιεργεί τη γη,  έχει μία στενή σχέση με τον ουρανό. Γονατιστός βρίσκεται μπροστά στο παρτέρι του κήπου του ο Γιάννης  και με σεβασμό  διότι γίνεται συνεργάτης του Δημιουργού. Τον βλέπω με ένα σκαλιστήρι και ποτιστήρι  στο χέρι. Προετοιμάζει το έδαφος για να φυτέψει φασόλια.

Μετά από μερικές ημέρες φυτρώνει μια φασολιά  που αναγγέλλει το θαύμα: «Είμαι εδώ για να σου πω ότι η γη υπάκουσε στον ουρανό».

Το  παρτέρι φαινόταν να ευχαριστεί το Γιάννη και να του λέει: «Με τις φροντίδες σου  με βοήθησες  να μετατρέψω σε ζωή  ένα σπόρο  που πέθαινε. Μην ξεχνάς πως «ενώ καταστρέφεται η κατοικία αυτής της επίγειας εξορίας, ετοιμάζεται  μία νέα ζωή στον ουρανό».

Και να’ με, λέει το  φασόλι: «Όπως βλέπεις , υπακούοντας  στους καιρούς  του «θεϊκού Αγρότη»  αρχίζω να πολλαπλασιάζομαι.  Και εγώ πίστεψα, ότι ο κόκκος του σιταριού που πέφτει στο χώμα, αν δεν πεθάνει μένει μόνο του». 

Όμως γίνομαι οικογένεια,  διότι  δέχτηκα να σαπίσω  από αγάπη. Είναι πράγματι αλήθεια,  ότι όποιος δίνει τη ζωή του, την απολαμβάνει πολλαπλάσια.

Ευχαριστώ τη γη που υπάκουσε στους νόμους του ουρανού. Ευχαριστώ  τον ουρανό  που έδωσε στη γη την ικανότητα  να κάνει θαύματα: να μεταβάλλει το σπόρο και να πολλαπλασιάζει  τους καρπούς για τη ζωή του ανθρώπου.

Ευχαριστώ το Γιάννη, που καλλιεργώντας τη γη, συναινεί  στον ουρανό  να αποκαλυφθεί μέσα από τον ιδρώτα εκείνου που κοπιάζει από αγάπη για τους άλλους.

Μου έρχεται αυθόρμητα  να πω ένα ευχαριστώ  και στο φασόλι  που δεν μιλά, αλλά τα λέει όλα, ψάλλει  την αληθινή αγάπη, διότι ξέρει να πεθαίνει, να γεννιέται, να ανθίζει  και…… να γίνεταιτροφήγια τουςάλλους!