ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΕΝΟΡ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ
ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ
Την Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2015 πραγματοποιήθηκε στην Τήνο η ετήσια συνάντηση των μελών των είκοσι τριών ενοριακών συμβουλίων του νησιού και των μελών όλων των επιτροπών της Αρχιεπισκοπής. Η συνάντηση έγινε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Αρχιεπισκοπής «Άγιος Ιωάννης -Παύλος Β».
Στη αρχή της Συνάντηση όλοι οι παρόντες έψαλαν τον ύμνο: «Χριστέ της Εκκλησίας σου είσαι ο Θείος Ιδρυτής». Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος υποδέχτηκε τους παρόντες λέγοντας:
Αγαπητοί μου,
Σας καλωσορίζω στην ετήσια συνάντηση μας. Αυτή η συνάντηση δεν είναι τυπική αλλά ουσιαστική. Σκοπό έχει όχι μόνο την ενημέρωση σας πάνω σε διάφορα θέματα που απασχολούν την τοπική μας Εκκλησία, αλλά και να συζητήσουμε πάνω σ’ αυτά. Κατ’ αρχάς σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και την πολύτιμη υπηρεσία σας που προσφέρετε στην Εκκλησία είτε ως ενοριακοί σύμβουλοι είτε ως μέλη άλλων θεσμών της τοπικής μας Εκκλησίας.
Η τοπική μας Εκκλησία είναι μια μικρή Εκκλησία με λίγα μέλη και αυτό είναι και θετικό αλλά και αρνητικό. Θετικό διότι αποτελούμε μία οικογένεια που γνωρίζει ο ένας τον άλλο, που συχνά συναντά ο ένα τον άλλο, αλλά και αρνητικό διότι δεν επαρκούν οι δυνάμεις μας για να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες ποιμαντικές ανάγκες των 30 μικρών μας ενοριών που βρίσκονται στα οκτώ νησιά του Αιγαίου. Το κάθε νησί έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, τα δικά του προβλήματα και τις δικές απαιτήσεις.
Μέσα στον ταραγμένο και τρομοκρατημένο κόσμο η Εκκλησία ετοιμάζεται με όλες τις άοπλες δυνάμεις της να ξεκινήσει ένα Ιωβηλαίο έτος. Προσωπικά πιστεύω ότι έρχεται στην καταλληλότερη. Ο κόσμος σήμερα έχει ανάγκη να γνωρίσει τον αληθινό Θεό που είναι Πατέρας γεμάτος αγάπη και ευσπλαχνία για όλους τους ανθρώπους. Δεν έχει καμία σχέση με το Θεό που παρουσιάζουν οι τρομοκράτες στο όνομα του οποίου έχουν εγκαινιάσει πάνω στη γη την εποχή του μίσους, της έχθρας, του εγκλήματος και της των διωγμών εναντίον όλων των χριστιανών.
1.- Σε λίγο η αδελφή Θηρεσία θα σας διαβάσει ένα κείμενο το οποίο έχει ετοιμάσει ο αδελφός της ο π. Αντώνιος και ο οποίος αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Αθήνα για ένα έλεγχο της υγείας του. Το θέμα που ζήτησα στον π. Αντώνιο να παρουσιάσει είναι: Το Ιωβηλαίο έτος της ευσπλαχνίας.
2.- Αυτή την περίοδο η Κάριτας Ελλάς και οι τοπικές μας Κάριτας επιτελούν έργο θαυμαστό χάρη στη βοήθεια των Κάριτας Ευρώπης. Αν υπάρξει καιρός θα σας γίνει μία σύντομη για το τι γίνεται στα ακριτικά μας νησιά (Χίο, Λέσβο, Κω, και τα σύνορα με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (στη Ειδομένη).
3.- Τέλος θα σας παρουσιάσουμε τον οικονομικό απολογισμό της Αρχιεπισκοπής μας. Για να γνωρίζετε από πρώτο χέρι την οικονομική κατάσταση της.
4.- Θα ολοκληρώσουμε τη σημερινή συνάντηση μας με ένα αδελφικό και φιλικό διάλογο πάνω σε όσα θα ακούσετε και θα ακούσομε όλες τις καλοπροαίρετες γνώμες και προτάσεις σας που θα βοηθήσουν την ιθύνουσα Εκκλησία να είναι πιο αποτελεσματική μέσα στο σημερινό κόσμο.
Και τώρα παρακαλώ την αδελφή Θηρεσία να έλθει στο μικρόφωνο.
Παίρνοντας το λόγο η Αδελφή Θηρεσία διάβασε το κείμενο που ετοίμασε ο αδελφός της π. Αντώνιος το οποίο έχει ως εξής:
Η αγγελία ενός έκτακτου Αγίου έτους, αφιερωμένου στην Ευσπλαχνία του Θεού, έχει μία συγκεκριμένη προϊστορία που ξεκίνησε με την ευκαιρία της δεύτερης επετείου της εκλογής του Πάπα Φραγκίσκου, κατά την ομιλία του στη τελετή μετανοίας, όπου ο Άγιος Πατέρας έριξε την πρωτοβουλία «24 ώρες για τον Κύριο». Αυτή την ιδέα την είχε προτείνει το Ποντιφικό συμβούλιο για την προώθηση του Νέου Ευαγγελισμού. Μια πρωτοβουλία που προτείνει να ανοιχθούν, σε όλο τον κόσμο, εκτάκτως οι Ναοί και να καλεστούν τα μέλη της Εκκλησίας σε προσκύνηση του Αγιοτάτου Μυστηρίου και στην τέλεση του Μυστηρίου τη Μετάνοιας.
Η επίσημη αναγγελία του Αγίου Έτους έγινε με την ανάγνωση της «βούλας», το επίσημο δηλαδή προσωπικό έγγραφο του Πάπα με τίτλο «Το πρόσωπο της Ευσπλαχνίας του Πατέρα είναι ο Ιησούς», την Κυριακή της Θείας Ευ-σπλαχνίας την Κυριακή μετά το Πάσχα αυτού του τρέχοντος έτους.
Στη Παλαιά Διαθήκη, στους Εβραίους υπήρχε ένα Άγιο Έτος, το οποίο τελούνταν κάθε πενήντα χρόνια. Κατ’ αυτό το έτος έπρεπε να χορηγηθεί σε όλους τους Ισραηλίτες η ισότητα προσφέροντας νέες ευκαιρίες στις οικογένειες που είχαν χάσει τις ιδιοκτησίες τους ή ακόμα και την ελευθερία τους. Αντίθετα στους πλούσιους υπενθύμιζε ότι έφθασε ο καιρός όπου κάθε μορφή δουλείας έπρεπε να τελειώσει και καθιστούσε όλους τους πολίτες ίσους. Και κυρίως προτείνονταν η δικαιοσύνη για τους πιο ασθενείς της κοινωνίας.
Το όνομα Ιωβηλαίο, προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από την εβραϊκή λέξη yobel . Yobel είναι το κέρατο του κριαριού που χρησιμοποιούταν ως «σάλπιγγα» για την αγγελία αυτού του έτους. Το βιβλίο του Λευιτικού λέει: «Θα μετρήσετε εφτά εβδομάδες ετών, δηλαδή συνολικά σαράντα εννιά χρόνια. Και τη δέκατη ημέρα του εβδόμου μήνα του πεντηκοστού έτους, θα ηχήσετε δυνατά τις σάλπιγγες σ΄ όλη τη χώρα και θα το ανακηρύξετε «άγιο», είναι «ιωβηλαίο» έτος. Την ίδια εκείνη μέρα του εξιλασμού, θα κηρύξετε απελευθέρωση για όλους τους κατοίκους της χώρας. Κάθε ιδιοκτησία που έχει πουληθεί θα επιστρέψει στον αρχικό ιδιοκτήτη της και καθένας που έχει πουληθεί ως δούλος θα γυρίσει στην οικογένεια του. Αυτό το πεντηκοστό έτος θα είναι για σας Άγιο έτος. Κατ’ αυτό το έτος θα τρώτε μόνο ό,τι θα βλασταίνει από μόνο του στα χωράφια σας. Κατά το ιωβηλαίο έτος, καθένας θα μπορεί να αποκτήσει πάλι την ιδιοκτησία του αν αυτή έχει πουληθεί», Είναι ‘έτος
Ιωβηλαίο» (Λεβιτ. 25, 8-13»)
Το Άγιο έτος είναι μια ευκαιρία να βαθύνουμε την πί-στη μας.
Η Καθολική Εκκλησία καθιέρωσε το Άγιο έτος με τον Πάπα Βονιφάτιο τον 8ο το 1300 (ήταν Πάπας από τις 24 Δε-κεμβρίου του 1294 έως το θάνατό του στις 11 Οκτωβρίου του 1303) και προέβλεπε ένα Άγιο έτος κάθε αιώνα. Αργότερα;, το 1475, για να δοθεί σε όλους η δυνατότητα να ζήσουν ένα Άγιο Έτος, καθιερώθηκε να τελείται κάθε 25 χρόνια. Και αν υπάρξει κάποιο έκτακτο γεγονός ο Επίσκοπος Ρώμης μπορεί προκηρύξει και ένα έκτακτο Άγιο Έτος, όπως είναι αυτό που θα ξεκινήσει στις 8 Δεκεμβρίου αυτού του έτους.
Στην ιστορία της Εκκλησίας έχουν τελεστεί 26 Ιωβηλαία έτη.
Η Καθολική Εκκλησία έδωσε μια σημασία πιο πνευματική στο Ιουδαϊκό Άγιο Έτος. Και συνίσταται στη γενική συγχώρεση, και στην … ευσπλαχνία (επιείκεια) για όλους ώστε να μπορέσουν οι πάντες να έλθουν σε κοινωνία με το Θεό Πατέρα και αναμεταξύ τους.
Ο Πάπας Φραγκίσκος μάλιστα έκανε και κάτι καινούριο, καθόρισε γι’ αυτό το έκτακτο Ιωβηλαίο έτος ένα θέμα. Αυτό καθορίζεται στην ίδια Παπική Βούλα της προκήρυξης του Ιωβηλαίου έτους. Διαβάζουμε σ' αυτήν: «Να είστε Ευσπλαχνικοί όπως ο Πατέρας». Αυτό είναι το «θέμα» του Αγίου Έτους. Με την ευσπλαχνία που δείχνει στον άνθρωπο ο Θεός μας αποδεικνύει ότι μας αγαπά. Ο διότι ο Θεός είναι αγάπη… Δίνει όλο τον εαυτό για πάντα δωρεάν, και χωρίς να ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα. Έρχεται σε βοήθειά μας όταν τον επικαλού-μαστε. Είναι ωραίο που η καθημερινή προσευχή της Εκκλησίας αρχίζει με τα λόγια: Έλα, Θεέ, σε βοήθειά μου, Κύριε σπεύσε να με βοηθήσεις. Η βοήθεια που επικαλούμαστε, είναι ήδη το πρώτο βήμα της ευσπλαχνίας του Θεού προς ε-μάς. Έρχεται να μας σώσει. Η βοήθειά Του συνίσταται στο να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε την παρουσία Του και την εγγύτητά του. μέρα με την ημέρα, συγκινημένοι από την συμπόνια Του, μπορούμε και εμείς να γίνουμε συμπονετικοί προς όλους».
Για το λόγο αυτό, το Άγιο Έτος είναι μια ευκαιρία να εμβαθύνουμε την πίστη μας και τη συνέπεια στη καθημερινή ζωή μας. Είναι μια ευκαιρία να ανανεώσουμε τη χριστιανική μας μαρτυρία μέσα στο περιβάλλον όπου ζούμε.
Με το έτος της ευσπλαχνίας ο Πάπας Φραγκίσκος καλεί όλους να επιστρέψουν στον οίκο του Πατέρα.
Στην καθολική παράδοση το Ιωβηλαίο είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Είναι το έτος της «άφεσης των αμαρτιών» και της «λύσης» των ποινών για αυτές τις αμαρτίες. Είναι έτος συμφιλίωσης ανάμεσα σε αντιπάλους, είναι έτος μεταστροφής και συμφιλίωσης με το Θεό μέσω του Μυστηρίου της εξομολόγησης. Είναι έτος αλληλεγγύης, ελπίδας, δικαιοσύνης και δέσμευση για υπηρεσία του Θεού μέσω των συνανθρώπων. Πριν απ’ όλα είναι ένα έτος του Χριστού. Του χορηγού της ζωής και της χάρης Του στην ανθρωπότητα.
Ονομάζεται συνήθως «Άγιο» όχι μόνο επειδή αρχίζει και διεξάγεται και τελειώνει με θρησκευτικό και τελετουργικό τυπικό, αλλά κυρίως γιατί προορίζεται στη προώθηση της αγιότητας της ζωής των πιστών. Καθιερώθηκε κυρίως για να στηρίξει την πίστη, να ευνοήσει την αλληλεγγύη μέσα στην εκκλησία, για να ωθήσει τους πιστούς σε μια ειλικρινή και συνειδητή ομολογία πίστης. Σε μια ζωή σε συνέπεια με την πίστη τους.
Οι πόρτες του Ιωβηλαίου
Η Πόρτα του Ιωβηλαίου ή Άγια Πόρτα, είναι η πόρτα της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου που κλείνεται (σφραγίζεται) και που ανοίγεται μόνο με την ευκαιρία του Αγίου έτους (του Ιωβηλαίου).
Το χαρακτηριστικό τυπικό (ή η Ιεροτελεστία), του Ιωβηλαίου είναι το άνοιγμα αυτής της Πόρτας. Τέτοιες πόρτες έχουν οι 4 βασιλικές της Ρώμης, δηλαδή: ο Αγ. Πέτρος, ο Αγ. Ιωάννης στο Λατερανό, ο Αγ. Παύλος εκτός των τοίχων και η Παναγία των Χιόνων όπως ονομάζεται ή γνωστή “Santa Maria Maggiore”.
Αυτή η Ιεροτελεστία εκφράζει και συμβολίζει την ιδέα, ότι κατά τη διάρκεια αυτού του Αγίου Έτους προσφέρεται στους πιστούς μια έκτακτη διαδρομή προς τη Σωτηρία με τη συνοδεία και τη βοήθεια της Εκκλησίας.
Η επίσημη έναρξη του Ιωβηλαίου αρχίζει με το άνοιγμα της Πόρτας του Αγίου Πέτρου. Οι Πόρτες των άλλων Βασιλικών ανοίγονται τις επόμενες ημέρες. Παλαιότερα η πόρτα αυτή σφραγίζονταν, κτίζοντας την. Και όταν άρχιζε το Ιωβηλαίο, γκρέμιζαν τον τοίχο. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2ος όμως εισήγαγε ένα πιο απλό τυπικό. Η πόρτα δεν ήταν κλειδωμένη και ο Πάπας σπρώχνοντας την, την άνοιγε. Αυτή η πόρτα παραμένει ανοιχτή όλη την ημέρα κατά τη διάρκεια όλου του Αγίου Έτους.
Το Ιωβηλαίο έτος ο Πάπας Φραγκίσκος, το θέλησε, με την ευχή ο κάθε πιστός να έχει την εμπειρία της ευσπλαχνίας του Θεού Πατέρα δια μέσου της αποστολής της Εκκλησίας.
Έκτακτο Άγιο Έτος, λοιπόν, για να ζήσουμε στη καθημερινή μας ζωή την ευσπλαχνία που ο Θεός Πατέρας χορηγεί πλουσιοπάροχα. Ας αφήσουμε το Θεό να δράσει μέσο του εαυτού μας. Ο Θεός που δεν κουράζεται ποτέ να ανοίγει την πόρτα της καρδιάς του για να μας πει ότι μας αγαπά και επιθυμεί να συμμερισθούμε τη δική Του ζωή.
Το ορατό σημείο αυτής της θέλησης είναι η δυνατότητα του ανοίγματος των θυρών της ευσπλαχνίας σε κάθε επισκοπή ανά τον κόσμο. Αυτές οι «Πόρτες», επιτρέπουν σε όσους δεν μπορέσουν να κάνουν το προσκύνημα στη Ρώμη, να αποκτήσουν τα πνευματικά οφέλη του Ιωβηλαίου.
Αυτή η πόρτα είναι εκείνη της Μητρόπολης και συγκεκριμένη της δικής μας Μητρόπολης στη Νάξο και άλλες που υποδεικνύει ο Επίσκοπος. Για την Τήνου, είναι ο Καθεδρικός Ναός της Παναγίας του Ροδαρίου εδώ στην Ξινάρα, ο Ναός της Ιεράς Καρδίας στο Εξώμβουργο, ο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου στη Μέση, και ο Ναός του Αγίου Νικολάου στη Χώρα Τήνου, λόγο του εορτασμού των διακοσίων χρόνων από τότε που χρίστηκε και ο Καθεδρικός και Ενοριακός Ναός του Αγίου Νικολάου στη Χίο.
Στη Ρώμη η πόρτα του Ιωβηλαίου στον Άγιο Πέτρο στη Ρώμη, θα ανοίξει στις 8 του Δεκέμβρη. Εμείς θα ανοίξουμε την πόρτα της Μητρόπολης μας στη Νάξο την ίδια ημέρα. Θα τελεστεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο ιστορικό Παρεκ-κλήσιο της Αμιάντου Συλλήψεως της γνωστής ως Καπέλλα, θα ευλογηθεί μία εικόνα της Θείας Ευσπλαχνίας της νέας αγιογράφου κυρίας Στέλλας Φωσκόλου που την φιλοτεχνήθηκε ανιδιοτελώς γι’ αυτό το σκοπό. Στη συνέχεια θα μεταφερθεί η εικόνα στο Παρεκκλήσιο του πρώην Μοναστηριού μας το οποίο και αφιερωθεί στη Θεία Ευσπλαχνία και στη συνέχεια θα γίνει η λιτανεία προς στον Μητροπολιτικό μας Ναό όπου και θα γίνει το άνοιγμα της πόρτας του Ιωβηλαίου και θα ψαλθεί η Δοξολογία. Περισσότερες πληροφορίες αν θέλετε μπορεί να σας δώσει ο ίδιος ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος.
Για όσους περνούν αυτή τη πόρτα, έχουν πνευματικά οφέλη. Αποκτούν όπως λέμε τα λυσίπονα. Με την προϋπόθεση όμως ότι ο πιστός είναι στη χάρη του Θεού, με την εξομολόγηση και την θέληση να ανταποκριθεί στο θέλημα του Θεού. Να ομολογήσει τη πίστη του και να προσευχηθεί για τον Άγιο Πατέρα.
ΤΑ ΛΥΣΙΠΟΙΝΑ
Το Ιωβηλαίο, φέρνει μαζί του την Επιείκεια, τα λυσιποινα (indulgentia). Κατά το Άγιο έτος της Ευσπλαχνίας, αυτή αποκτά ξεχωριστή σημασία. Η συγχώρηση των αμαρ-τιών μας από το Θεό είναι απεριόριστη. Με τον θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, ο Θεός φανερώνει αυτή την αγάπη του που φθάνει μέχρι του σημείου να καταστρέψει τις αμαρτίες των ανθρώπων.
Λυσίποινα είναι η άφεση μπροστά στο Θεό της πρόσκαιρης ποινής των αμαρτιών, το παράπτωμα των οποίων έχει ήδη σβηστεί. Μια άφεση που ο πιστός, με καλές διαθέσεις και με ορισμένες συγκεκριμένες προϋποθέσεις, κατορθώνει να αποκτήσει με τη δράση της Εκκλησίας η οποία ως οικονόμος της λυτρώσεως, διανέμει και εφαρμόζει με την αυθεντία της τον θησαυρό των αξιομισθιών του Χριστού και των Αγίων. Τα λυσίποινα είναι «μερικά» ή «πλήρη»: ανάλογα με το αν απαλλάσσουν εν μέρει ή ολοκληρωτικά από την πρόσκαιρη ποινή της αμαρτίας. Τα λυσίποινα μπορούν να εφαρμοσθούν για τους ζωντανούς ή για τους κεκοιμημένους (Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας. Αριθμ.1471)
Η άφεση της αμαρτίας και η αποκατάσταση της κοινωνίας με το Θεό συνδέονται από την άφεση της αιώνιας ποινής της αμαρτίας. Αλλά οι πρόσκαιρες ποινές της αμαρτίας παραμένουν. Ο Χριστιανός πρέπει να προσπαθήσει, υπομένοντας καρτερικά τους πόνους και τις δοκιμασίες κάθε μορφής, και όταν έλθει η ημέρα, αντιμετωπίζοντας γαλήνια το θάνατο, να δεχθεί σαν χάρη τις πρόσκαιρες αυτές ποινές τις αμαρτίας και οφείλει όμως να επιδοθεί σε έργα καλοσύνης και αγάπης, όπως και στην προσευχή και σε διάφορες πράξεις μετανοίας, να απογυμνωθεί ολοκληρωτικά από τον «πα-λαιό άνθρωπο και να ενδυθεί το νέο άνθρωπο».
Κατ’ αυτό το Ιωβηλαίο έτος ας μας οδηγήσει ο Λόγος του Θεού. Να μας οδηγήσει προς τη συγχώρεση όσων μας έχουν προσβάλει. Να μας οδηγήσει στην αλληλεγγύη. Να μας βοηθήσει να προσφέρουμε ευσπλαχνία προς όλους, ό-πως έκανε για όλου μας ο Κύριος. «Θυμήσου Κύριε, πως ή-σουν πάντα σπλαχνικός κι όλο αγάπη»
Και ο Πάπας Φραγκίσκος λέει: «Είναι ζωηρή επιθυμία μας, κατά τη διάρκεια του Ιωβηλαίου, ο χριστιανικός λαός να στρέψει την προσοχή και τη σκέψη του στα υλικά και πνευ-ματικά έργα ευσπλαχνίας. Είναι ένας τρόπος να αφυπνίσουμε τη συνείδησή μας που συχνά βρίσκεται σε αδράνεια εμπρός στο δράμα της φτώχειας και να εισέλθει όλο και πιο βαθιά στην καρδιά του Ευαγγελίου, όπου οι φτωχοί έχουν την προ-τίμηση της θείας ευσπλαχνίας.
Το κήρυγμα του Ιησού, μας παρουσιάζει αυτά τα έργα ευσπλαχνίας, για να μπορούμε να ξέρουμε αν ζούμε ή δεν ζούμε σαν μαθητές του».
Ευχαριστώ την αδελφή Θηρεσία και τον π. Αντώνη που ο ένας με το μυαλό και την καρδιά του και η άλλη με τη φωνής μας παρουσίασαν μερικές πολύ χρήσιμε σκέψεις για το έκτακτο Ιωβηλαίο έτος της Θείας Ευσπλαχνίας που ξεκινάμε με όλη την Εκκλησία στις 8 Δεκεμβρίου αυτού του έτους.
Στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στο σημαντικό έργο της Κάριτας αυτό προς όφελος των προσφύγων και μεταναστών που καταφθάνουν από την απέναντι χώρα στα κριτικά μας νησιά την Μυτιλήνη, τη Χίο, τη Σάμο, τη Λέρο και την Κω.
Αναφέρθηκε στα σημαντικά ποσά που αποστέλλονται στην Κάριτας από τις Κάριτας Ευρώπης και την οργάνωση που εξασφαλίζεται χάρη στις ομάδες εθελοντών των ενοριών μας στα ακριτικά νησιά και στα σύ-νορα της Ελλάδος με τη FYROM. (στην Ειδομένη).
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Στο τέλος παρουσιάστηκε ο οικονομικός απολογισμός του έτους 2014 ο οποίος άφησε ένα αρνητικό 20.772,57ευρώ.
Μετά από όλα αυτά ακολούθησε ένας φιλικός διάλογος και δόθηκε η ευκαιρία να έχουν απαντήσεις μερικά ερωτήματα που παρουσίασαν οι παρόντες.