Ενορία Μητροπόλεως Νάξου: Πανήγυρη της Αγίας Θεοκτίστης
Μια παλιά τοπική παράδοση αναβιώνει στην Ενορία μας ύστερα από πολλά χρόνια. Πρόκειται για την ευλάβεια προς την Αγία Θεοκτίστη η οποία είχε ανακηρυχτεί προστάτιδα της Αρχιεπισκοπής Νάξου-Πάρου από τον Αρχιεπίσκοπο Σεβασμιότατο Ραφαήλ Σκιαττίνο (1625-1648), όταν τα δύο αυτά νησιά, πριν τη συγχώνευση της Αρχιεπισκοπής Ναξο-παρίας με την Επισκοπή Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου, αποτελούσαν μια εκκλησιαστική επαρχία.
Στο Μητροπολιτικό Ναό της Υπαπαντής του Κύριου είχε αφιερωθεί το άλλοτε αλτάριο του Τιμίου Σταυρού στην Αγία Θεοκτίστη, ενώ στον ίδιο Ναό φυλάσσεται τμήμα από τα Ιερά Λείψανα της Αγίας. Η μνήμη της εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 9 Νοεμβρίου ενώ από την Καθολική στις 10 Νοεμβρίου. Της εορτής προηγείτο οκταήμερο προσευχής.
Με την ευκαιρία, λοιπόν, της ετήσιας εορτής της τελέστηκε την παραμονή, Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, επίσημος Εσπερινός και ανήμερα η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στο τέλος της οποίας οι ευλαβείς πιστοί, ασπαζόμενοι τα Ιερά Λείψανα, ζήτησαν την προστασία και μεσιτεία της Αγίας. Τόσο στον Εσπερινό όσο και στην Πανήγυρη η κυρία Λία Πρίντεζη συνόδευε τους ύμνους μας με το εκκλησιαστικό όργανο.
Ευχόμαστε η Αγία Θεοκτίστη να είναι πνευματικός αρωγός και συμπαραστάτης ημών των ευλαβών της και ένας φάρος που θα καθοδηγεί όσους ζητούν τη μεσιτεία της για να βρουν το λιμάνι της αγιοσύνης.
Προσευχή προς την Αγία Θεοκτίστη
Ω ισχυρά ημών Προστάτις αγία Θεοκτίστη, η οποία δια του ηρωικού σου παραδείγματος έδειξας εις τον κόσμον οπόσον δύναται ο χριστιανός, ο πράγματι εμφορούμενος υπό ζωηράς πίστεως και υπ΄αληθούς της αρετής αγάπης! Συ αληθώς γνωρίσασα την αχανή υπεροχήν των ουρανίων από των γήινων, ηθέλησας να προφυλάξης το κρίνον της ψυχής σου δια στερήσεων και θυσιών πολλών του σώματός σου, υποβάλουσα σεαυτήν, αν και αθώα, εις τον αφανή αποσυρμόν και εις την ηρωικήν μετάνοιαν πολυετούς εν τη ερήμω βίου.
Συ σήμερον, λοιπόν, αγγελική παρθένε, ευδόκησον από του ύψους της δόξης σου, και ίδε ευμενώς ημάς γονυπετείς προ της σεπτής εικόνος σου, και επικαλουμένους της εφ΄ημών πάντων ισχυράν προστασία σου.
Εκτεθειμένοι ημείς εν μέσω τοσαύτης ψυχρότητος και αδιαφορίας πέριξ τα αιώνια αγαθά, προστρέχομεν θαρρούντες εις σε, δεόμενοί σου, ίνα φωτίζουσα τας διανοίας ημών δια της λάμψεως του παραδείγματός σου, μεσιτεύσης, παρά τω Ελεήμονι Θεώ, και θαρμανθώσι και αι καρδιαί ημών δια του πυρός της Θείας αγάπης και δοκιμάσωμεν ούτην την επανάπαυσιν και την ειρήνην της ψυχής.
Ενώ δε υμνολογούμεν τον Κύριον όστις εις ημάς μεν άφηκε την λάμψιν των αρετών σου, εις σέ δε επεδαψίλευσε την αιώνιον αμοιβήν, αιτούμεθα ικέται και την ευλογίαν σου.
Ω ναι, αγία ημών Προστάτις, ευλόγησον Συ, ημάς, τους αναξίους ευλαβείς σου, προφύλαττε πάντας ημάς εναντίον των κινδύνων του βίου, και μεσίτευε αείποτε υπέρ ημών, ίνα βαδίζοντες την οδόν της σωτηρίας, αξιωθώμεν και φθάσωμεν μια των ημερών και χαίρωμεν μετά Σού, την αιώνιων μακαριότητα εν ουρανοίς. Αμήν.
