ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ
27η ΛΙΤΑΝΕΙΑ – ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ,
ΠΗΓΗ ΚΑΘΕ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ
Διασκευή μελέτης του πατέρα Santiago Baudry,
του Τάγματος του Ενσαρκωμένου Λόγου, ιεραπόστολου στην Γαλλία.
- «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω» (Μτ 11,28), γιατί εγώ είμαι ο Θεός κάθε παρηγοριάς (Β’ Κορ 1,3· Ρωμ 15,5). Δεν μιλάμε μεταφορικά όταν λέμε ότι η κατοικία της πολύτιμης Καρδίας Του είναι η πηγή κάθε παρηγοριάς. Απλώς δεχόμαστε την Αγία Αποκάλυψη.
Στρέφοντας το βλέμμα μας προς την Καρδία που τρυπήθηκε από την λόγχη, μπορούμε να ακούσουμε τα λόγια που ο Κύριός μας απευθύνει στη Σαμαρείτισσα: «Αν γνώριζες τη δωρεά του Θεού και ποιος είναι αυτός που σου λέει ‘δώσε μου να πιω’, εσύ θα του ζητούσες και θα σου έδινε ζωντανό νερό. […] …το νερό που εγώ θα του δώσω θα γίνει σ’αυτόν πηγή νερού που θα αναβλύζει για αιώνια ζωή» (Ιω 4, 10.14).
Το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Θεός κάθε παρηγοριάς, έγινε άνθρωπος «ώστε ο άνθρωπος, αφού εισέλθει σε κοινωνία με τον Λόγο και λάβει τη θεϊκή υιοθεσία, να γίνει υιός του Θεού». «Γιατί ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος για να μας κάνει Θεό». Γίνοντας ένας από εμάς, γνωρίζοντας τις θλίψεις μας επειδή μοιράστηκε την ανθρώπινη ζωή μας, μας καλεί να ξεφορτώσουμε πάνω Του όλη μας την κούραση, τα προβλήματα, τη θλίψη, τις αμαρτίες, το «εγώ» μας… για να μας δώσει την πιο πολύτιμη ανάπαυση που μπορεί να δώσει, και που να μας ικανοποιεί, την πηγή αιώνιας ζωής: τον εαυτό Του.
Αυτό θα μας επιτρέψει να πούμε με τον Άγιο Παύλο: «ζω όχι πια εγώ, αλλά ζει σε μένα ο Χριστός. Αλλά τη ζωή, που τώρα ζω με τη σάρκα μου, τη ζω με την πίστη του Υιού του Θεού που με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου» (Γαλ 2,20).
- Ας σταματήσουμε το βλέμμα μας μπροστά στην ανοιχτή πλευρά του Κυρίου μας και ας συλλογιστούμε την Πηγή της Αγάπης που είναι κρυμμένη μέσα Του: μια Καρδία που ξεχειλίζει από χαρά γνωρίζοντας ότι θα φανερωθεί στις διψασμένες ψυχές μας για να κάνει την ίδια Αγάπη να μεγαλώσει στην άνυδρη έρημο της ζωής μας.
«Ιδού η Καρδία που αγάπησε τόσο πολύ τους ανθρώπους, και που έκανε τα πάντα για να τους αποδείξει την αγάπη της…». Αυτή η Υπεραγία Πηγή, που αποκάλυψε στην Αγία Μαργαρίτα Μαρία, με αυτά τα λόγια, τη λάμψη της αγάπης της, απευθύνεται σήμερα στον καθένα μας. Αν είχαμε τη χάρη να δούμε το απαλό πρόσωπο του Ιησού Χριστού, θα τον βλέπαμε να λάμπει από φως, να εκφράζει καλοσύνη και έλεος! Εάν δεν μπορούμε να το δούμε φυσικά, ξέρουμε ότι, μέσω του βλέμματος της πίστης, μπορούμε να το συλλογιστούμε. Όταν τον προσκυνούμε στο Αγιότατο Μυστήριο της Θεία Ευχαριστίας, φανερώνεται στην ψυχή μας και μας μιλάει.
«Ιδού η Καρδία…» του Θεανθρώπου, του Λόγου που πριν από την Ενσάρκωσή Του «δεν θεώρησε την ισότητά του με τον Θεό αποτέλεσμα αρπαγής, αλλά κένωσε τον εαυτό του, και έγινε δούλος, παίρνοντας την ανθρώπινη εξομοίωση» (Φιλ 2,7). Πριν μπει στον κόσμο, αφού είναι Σοφία, ήξερε τι υπάρχει στην ανθρώπινη καρδιά. «Κύριε, εσύ με εξέτασες και με γνώρισες, εσύ γνωρίζεις πότε κάθομαι και πότε σηκώνομαι. Από μακριά κατανοείς τις σκέψεις» (Ψλ 139,1-2).
Αφού είναι η Σοφία, δεν αρκέστηκε στο να έχει αυτή την απόλυτη γνώση της εικόνας και της ομοίωσής της, του ανθρώπου, αλλά ήθελε να μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα και να είναι η εικόνα και η ομοίωση, παίρνοντας την ανθρώπινη φύση. Αποφάσισε να μας γνωρίσει και να μας αγαπήσει με ανθρώπινη καρδιά. «Ιδού η Καρδία που αγάπησε τόσο πολύ τους ανθρώπους, και που έκανε τα πάντα για να τους αποδείξει την αγάπη της…».
Ας μη σκληρύνουμε την καρδιά μας. Ας δούμε με πίστη τι έχει κάνει και τι κάνει αυτή η Θεία Καρδία στην καθημερινότητά μας. Ας μην προκαλούμε περαιτέρω την καλοσύνη του Κυρίου, απαιτώντας να φανερωθεί ακόμη περισσότερο. Ας μην δελεάζουμε την Καρδία Αγάπης και ας ακούσουμε τη φωνή της σήμερα.
«Ιδού η Καρδία που αγάπησε τόσο πολύ τους ανθρώπους…, και που, ως ανταπόδοση, λαμβάνει μόνο αχαριστία από τους περισσότερους». Πόσο πρέπει να μας ενοχλεί αυτή η δήλωση! Η αχαριστία που πρέπει να αναγνωρίσουμε είναι ότι δεν Τον θεωρούμε ως την Πηγή της παρηγοριάς μας. Παρά τις τόσες πολλές εκδηλώσεις Αγάπης, συνεχίζουμε να ψάχνουμε έξω από την Πηγή, παρηγοριά στους σταυρούς, στις αδυναμίες και στα προβλήματά μας. Ψάχνουμε οπουδήποτε εκτός από την Πηγή όλης της Παρηγοριάς.
Μιλάμε για όλα μας τα προβλήματα χωρίς διάκριση ή δεν μιλάμε σε κανέναν. Παραπονιόμαστε και μιλάμε άσχημα για αυτούς που μας βλάπτουν. Αναλύουμε τι συμβαίνει στη σημερινή κοινωνία, στην Εκκλησία, στις οικογένειές μας και πέφτουμε σε δυσπιστία ή χειρότερα, σε απελπισία. Όλα σκοτεινά. Όλα μαύρα. Και αυτό το σκοτάδι σκοτεινιάζει την καρδιά μας, τη νοημοσύνη μας, και αποδυναμώνει τη θέλησή μας. Ξέρουμε και δεν κάνουμε τίποτα.
Αγνώμονες! Αγνώμονες, αφού δεν πάμε με πίστη προς την Καρδία του Ιησού. Αγνώμονες, αφού δεν βλέπουμε με πίστη τι κάνει για εμάς. Αγνώμονες, αφού παρηγορούμε τους εαυτούς μας για τα κακά που μας περιβάλλουν με τον τρόπο του εγκόσμιου, παραπονιόμαστε εσωτερικά, ξεσπάμε συναισθηματικά εναντίον των άλλων, γεμίζοντας τα κενά μας με την κατανάλωση, ξοδεύοντας χρήματα, θέλοντας οι άλλοι να μας σκέφτονται, με πρόσκαιρες παρηγοριές. Παρηγοριά να ζούμε με τη μόδα του παρόντος. Παρηγοριά από την προσαρμογή σε αυτήν την κοινωνία, είτε σε αυτό που σκεφτόμαστε είτε σε αυτό που έχουμε. Παρηγοριά στον χρόνο που χάνουμε σε πράγματα που δεν είναι Θεός, ούτε του Θεού.
Σταμάτα! Η Καρδία του Ιησού σου λέει και σου δείχνει ότι σε αγαπά! Για μας έχει ήδη εξαντληθεί! Σταμάτα! Ας μην περνάμε τη ζωή μας, αναζητώντας παρηγοριά σε άλλες φωλιές. Η Πηγή κάθε παρηγοριάς δεν είναι ανίκανη να συμπάσχει με τις αδυναμίες μας (πρβλ. Εβρ 4,15). Επομένως, ας εμφανιστούμε με εμπιστοσύνη ενώπιον του θρόνου της χάριτος, για να αποκτήσουμε έλεος και να βρούμε χάρη για έγκαιρη βοήθεια (Εβρ 4,16).
- Ας μην κουραζόμαστε ποτέ να συλλογιζόμαστε την Ανοιχτή Πλευρά και την Καρδία που είναι μέσα και μας περιμένει. Ας του πούμε σαν την Αγία Gemma Galgani, που απευθυνόμενη στον Χριστό είπε: «Ω Ιησού, άσε με να έρθω σε Σένα, διψάω για το αίμα της ζωής σου!» και ας αφήσουμε τους εαυτούς μας να μας αγκαλιάσει ο Χριστός, μέσω της χάριτος.
Ο Αιώνιος Πατέρας μας έχει δώσει τα πάντα, δίνοντάς μας τον Υιό του. Πώς μπορούμε να αναζητήσουμε παρηγοριά έξω από Αυτόν; «Δεν θα μου πάρεις, Θεέ μου, αυτόν που μου έδωσες κάποτε, τον μονογενή σου Υιό, Ιησού Χριστό, στον οποίο μου έδωσες όλα όσα θέλω. Γι’ αυτό θα χαρώ που δεν θα αργήσεις αν ελπίζω. Αλλά, με τι καθυστερήσεις ελπίζεις, αφού μπορείς να αγαπήσεις τον Θεό στην καρδιά σου; Οι ουρανοί είναι δικοί μου και η γη είναι δική μου. Οι άνθρωποι είναι δικοί μου, οι δίκαιοι είναι δικοί μου και οι αμαρτωλοί είναι δικοί μου. Οι άγγελοι είναι δικοί μου, και η Μητέρα του Θεού και όλα τα πράγματα είναι δικά μου. Και ο ίδιος ο Θεός είναι δικός μου και για μένα, γιατί ο Χριστός είναι δικός μου και όλος για μένα. Λοιπόν, τι ζητάς και αναζητάς, ψυχή μου; Δικά σου είναι όλα αυτά, και είναι όλα για σένα. Μην υποτιμήσεις τον εαυτό σου και μην παρατηρείς τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι του Πατέρα σου. Βγες έξω και να χαρείς στη δόξα σου, κρύψου μέσα και απόλαυσε, και θα πετύχεις τα αιτήματα της καρδιάς σου» (Άγιος Ιωάννης του Σταυρού).
«Ας αναζητήσουμε αληθινή, διαρκή και αποτελεσματική παρηγοριά στην Καρδία του Χριστού» (Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’). «Κύριε, δώσε μου αυτό το νερό: τότε δεν θα διψάω πια, ούτε θα πρέπει να έρθω εδώ για να το βγάλω» (Ιω 4,15). Κύριε, δώσε μου την παρηγοριά της παρουσίας σου στη ζωή μου. Δώσε μου την παρηγοριά Σου, να είμαι ικανοποιημένος μαζί Σου! Μέσα στην πληγή της Καρδίας σου, κρύψε με! Μη επιτρέψεις να αποχωριστώ από Σένα, ούτε να κοιτάξω έξω από Σένα για την παραμικρή παρηγοριά. Μην αφήσεις τον κόσμο να με ξεγελάσει. Μόνο Εσύ, μόνο Εσύ! Ο Ιησούς δεν κουράζεται να μας λέει: «Έλα, αγαπητέ φίλε, δεν θέλω να σε παρηγορήσω με μικροπράγματα. Θέλω να σε παρηγορήσω με το πιο πολύτιμο δώρο που μπορώ να σου δώσω: τον εαυτό μου, την ύπαρξή μου, την αγάπη μου. Έλα μέσω της προσευχής να ξεκουραστείς στο πλευρό μου. Έλα να ξεκουραστείς στα πόδια μου, μέσω της υπηρεσίας των μικρών μου. Έλα να αναπαυθείς στα χέρια μου μέσω της κούρασης της αγάπης. Έλα να αναπαυθείς σε κάθε Λειτουργία. Θέλω να είμαι η Πηγή όλων των παρηγοριών σου».
