ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΗ ΗΜΕΡΑ
26η ΛΙΤΑΝΕΙΑ – ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ,
ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΧΗ
Διασκευή μελέτης του πατέρα Marcelo Cano,
του Τάγματος του Ενσαρκωμένου Λόγου, ιεραπόστολου στην Αργεντινή.
- Τρύπησαν την πλευρά του Ιησού με μια λόγχη: αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός που διηγείται ο Απόστολος Άγιος Ιωάννης, αυτόπτης μάρτυρας. Έγραψε ο Απόστολος που βρισκόταν στους πρόποδες του Σταυρού: “όταν έφθασαν στον Ιησού, τον είδαν ήδη νεκρό και δεν του έσπασαν τα σκέλη, αλλά ένας απ’τους στρατιώτες με τη λόγχη του άνοιξε την πλευρά του, κι αμέσως έτρεξε αίμα και νερό. Κι αυτός που το είδε έδωσε μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή. Κι αυτός ξέρει ότι λέει την αλήθεια, ώστε να πιστέψετε κι εσείς. Επειδή αυτά έγιναν ώστε να εκπληρωθεί ο λόγος της Γραφής: «Κανένα απ’τα οστά του δε θα συντριβεί». Κι ένας άλλος λόγος της Γραφής λέει: «Θα ατενίσουν εκείνον που τρύπησαν με λόγχη» (Ιω 19,33-37).
- Η λόγχη μπήκε στην πλευρά του Χριστού και άνοιξε την Καρδία Του.
Η λόγχη άνοιξε την Καρδία του Ιησού και ο ίδιος ο Ιησούς ήθελε αυτή η πληγή να παραμένει ανοιχτή για πάντα, για όλη την αιωνιότητα. Μάλιστα, αφού αναστήθηκε, εμφανίστηκε με τις πέντε ανοιχτές πληγές Του, πληγές που, σήμερα, λάμπουν στον ουρανό. Αφού έμεινε ανοιχτή η πληγή στην πλευρά, έμεινε ανοιχτή μια πόρτα για μας. Έτσι σκέφτεται ο πατέρας Λα Πάλμα: «…ο Σταυρός άγγιξε το σώμα και τα καρφιά άγγιξαν τα χέρια και τα πόδια του Κυρίου, η λόγχη άγγιξε την καρδιά Του, αφήνοντάς μας ταυτόχρονα, την πόρτα ανοιχτή και το δρόμο ανοιχτό για να φτάσουμε στον Χριστό». Και, με παρόμοιο τρόπο, το είπε και ο Άγιος Αυγουστίνος: «πολύ συνειδητά ο Ευαγγελιστής χρησιμοποίησε αυτή τη λέξη: ‘τρύπησε’ ή ‘άνοιξε’, για να δείξει ότι δεν είναι μια μικρή πληγή· αλλά διαπέρασε, άνοιξε: είχε όντως ανοίξει μια πόρτα».
Μια πόρτα έμεινε τότε ανοιχτή, μια πλατιά πόρτα από την οποία μπορούμε να μπούμε στην Καρδία του Χριστού. Ο Πάπας Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’ είπε: «Η Καρδία του Ιησού ‘προσκαλεί’. Γι’ αυτό την άνοιξε με την λόγχη ο στρατιώτης». Η ανοιχτή Καρδία του Ιησού προσκαλεί τον καθένα να μπει μέσα από αυτή την πληγή στην πλευρά του και εκεί, να δει τον εαυτό του να αγαπιέται από την Καρδία του Ιησού. Να βιώσει την άφατη Αγάπη Του, και όχι μόνο αυτό, αλλά και να παραμείνει στην Καρδία του Ιησού, κάνοντας αληθινό αυτό που ζητάμε κάθε φορά που προσευχόμαστε την όμορφη προσευχή «Ψυχή του Χριστού»: «Μέσα στις πληγές Σου κρύψε με».
Στην τρυπημένη Καρδία του Ιησού πρέπει να μελετούμε, δηλαδή να βιώσουμε την αγάπη του Χριστού, όπως είπε ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’: «Στη λογχισμένη Καρδία του Ιησού προσηλώνουμε την αδελφική Του αγάπη προς τους ανθρώπους, τους οποίους αγάπησε μέχρι τέλους (Ιω 13,1), δηλαδή μέχρι την ακραία θυσία του εαυτού Του. Η λογχισμένη Καρδία του Ιησού είναι το σημάδι της ολότητας αυτής της Αγάπης σε καθετί και σε οριζόντια κατεύθυνση, όπως οι δύο βραχίονες του Σταυρού». Με την ίδια έννοια ο Άγιος Αλοΐσιος Orione αναφώνησε: «Ω, Ιησού, άνοιξε μας την Καρδιά σου! Ας εισέλθουμε σε Αυτήν, ω Ιησού, γιατί μόνο στην Καρδία σου μπορούμε να καταλάβουμε κάτι από αυτό που είσαι. Μόνο στην Καρδία σου μπορούμε να καταλάβουμε τη αγάπη και το έλεός σου, να καταλάβουμε και να αγαπάμε τη θυσία και εκείνη την ιερή υπακοή για την οποία θυσίασες τον εαυτό σου».
Η Καρδία του Ιησού είναι ανοιχτή! Και ο Ιησούς θέλει να μπούμε όλοι από αυτή την πόρτα, εκεί θα βρούμε μεγάλα οφέλη για τις ψυχές μας, όπως λέει ο Πατέρας Λα Πάλμα: «Από αυτήν την πόρτα οι άγιες μέλισσες μπαίνουν και βγαίνουν για να φτιάξουν τις κηρήθρες τους στο μυστικό της Καρδίας του Ιησού… Αυτή είναι η τρύπα στην πέτρα στην οποία πετούν όσοι έχουν φτερά σαν περιστέρια, για να βρουν εκεί την ανάπαυση και το καταφύγιό τους». Και, προσθέτει: «Ω πληγή στην οποία θεραπεύονται οι πληγές μας! Ω αίμα στην οποία πλένονται όσοι δεν είναι καθαροί! Αυτή είναι η παρηγοριά των θλιμμένων, η δύναμη των αδύναμων, το καταφύγιο των πονεμένων».
Αυτή είναι η πόρτα για την οποία ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η θύρα. Όποιος περάσει από μένα θα βρει σωτηρία και θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει βοσκή» (Ιω 10,9). Αν έλεγε ο Άγιος Παύλος: «Κορίνθιοι, σας ανοίξαμε την καρδιά μας διάπλατα. Δεν σας κλείσαμε την καρδιά μας» (Β’ Κορ 6,11-12), πόσο ευρύτερη και ευρύχωρη θα είναι η Καρδία του Ιησού για να μας αγκαλιάσει όλους στην αγάπη μέσα Του! Και πόσο ευνοεί ο Κύριος τους φίλους του, ανοίγοντας αυτή την πόρτα για να μπουν στα βάθη της Καρδιάς Του και να τους αγκαλιάσει μέσα Του με αγκαλιές στενής φιλίας και οικογενειακής επικοινωνίας. Αυτές είναι αγάπες και χάρες και όχι αυτές που δίνουν οι άνθρωποι!
- Η λόγχη διαπέρασε και αμέσως βγήκε αίμα και νερό από την ανοιγμένη πλευρά του Σωτήρα (Ιω 19,34).
Θα εξετάσουμε πώς όταν ο στρατιώτης τράβηξε τη λόγχη από την πλευρά του Κυρίου, βγήκε αίμα και νερό. Ω άβυσσος της θείας αγάπης! Ο Θεός έχει πάντα κάτι να δώσει!
Και, έτσι, ο Κύριος παρέμεινε στον Σταυρό ως ζωντανή και εκφραστική εικόνα της θείας καλοσύνης, η Καρδία Του ανοιχτή για να δοθεί και να ξεχυθεί και τα χέρια Του ανοιχτά για να υποδεχτεί όλα τα πλάσματά Του.
Πολλές φορές στη διάρκεια της ζωής Του ο Κύριός μας ένωσε αυτά τα δύο πράγματα: νερό και αίμα. Για να δείξει τη δύναμη του αίματος Του να πλύνει τις αμαρτίες μας. Όλες οι αμαρτίες, όποια αμαρτία κι αν είναι. Ως εκ τούτου, ο πατέρας Λα Πάλμα αναφώνησε: «Ω, το πιο πολύτιμο αίμα με το οποίο λυτρωθήκαμε! Ω, πολύ καθαρό νερό με το οποίο πλενόμαστε!… Αίμα και νερό βγήκαν από την πλευρά Του. Τι πιο καθαρό από αυτό το αίμα; Αίμα του Χριστού που έχει την αποτελεσματικότητα να ξεπλύνει τις αμαρτίες μας και να καθαρίσει τις συνειδήσεις μας από τα έργα του θανάτου και που έχει τη δύναμη να μας αναστήσει ώστε με έργα ζωής να υπηρετούμε και να ευχαριστούμε τον ζωντανό Θεό».
Αίμα του Χριστού που μας λυτρώνει, αίμα του Χριστού που μας καθαρίζει και αίμα του Χριστού που ανάβει στην ψυχή μας τη φωτιά της αγάπης, όπως είπε η Αγία Αικατερίνη της Σιένα: «Το αίμα της ανοιχτής Καρδίας του Ιησού είναι αίμα που μεθάει την ψυχή, είναι ένα ποτό που όσο σου αρέσει, τόσο περισσότερο θέλεις να το πιείς […] ας τρέξουμε γρήγορα σε αυτή τη πηγή. Το αίμα του Χριστού μας ανάβει τη φωτιά της αγάπης, απομακρύνει κάθε ψυχρότητα και γεμίζει χαρά την ψυχή και την καρδιά μας».
- Και η καρδιά της Παναγίας διαπεράστηκε στους πρόποδες του Σταυρού.
«Δίπλα στον Σταυρό… ήταν «η Μητέρα του Ιησού» (Ιω 19,25). Είδε την ανοιχτή Καρδία από την οποία βγήκε αίμα και νερό, αίμα από το αίμα της. Η λύτρωση του κόσμου γινόταν, ο Χριστός κρεμόταν στον Σταυρό με τρία σκληρά καρφιά, η Παναγία έμεινε όρθια, η θλίψη της ήταν μεγάλη σαν τη θάλασσα και ο πόνος της δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Πόσα δάκρυα πρέπει να έχυσε η Παναγία! Ποιος μπορεί να περιγράψει τους πόνους της Παναγίας, αν δεν μπορούμε να περιγράψουμε τους πόνους του Υιού της;
Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουν όλα όσα υπέφερε στους πρόποδες του Σταυρού, γιατί εκεί η Παναγία έβλεπε τον Υιό της γυμνό και δεν μπορούσε να τον καλύψει· Τον έβλεπε διψασμένο και δεν μπορούσε να του δώσει να πιει· Τον έβλεπε να προσβάλλεται και δεν μπορούσε να τον υπερασπιστεί· Τον έβλεπε τρυπημένο από τον πόνο των καρφιών και δεν μπορούσε να τον παρηγορήσει· έβλεπε τα μάτια του γιου της γεμάτα δάκρυα και δεν μπορούσε να τα σκουπίσει· έβλεπε ολόκληρο το σώμα του γιου της μια πληγή και δεν μπορούσε να τον γιατρέψει· έβλεπε το πρόσωπο του Ιησού καλυμμένο με φτυσίματα και δεν μπορούσε να το καθαρίσει· έβλεπε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει και δεν μπορούσε να τον ανακουφίσει· ένιωσε την τελευταία πνοή του γιου της και δεν μπορούσε να τον αγκαλιάσει. Τελικά, όταν ο Γιος της πέθανε, έπρεπε να δει, με υπομονή, πώς η Ιεροτάτη Καρδία Του τρυπήθηκε με την λόγχη.
Ο Άγιος Αλφόνσος σχολιάζει ότι: «το χτύπημα αυτής της λόγχης κατευθύνθηκε στον Ιησού, αλλά ο πόνος στη Μαρία». Και προσθέτει: «Ο Χριστός μοιράστηκε με τη Μητέρα του τα βάσανά του από αυτή την πληγή, ώστε να δεχτεί Εκείνος το χτύπημα και η Μαρία τον πόνο». Και αυτό ήταν το ξίφος που προμήνυσε στην Παναγία ο άγιος γέροντας Συμεών· ξίφος όχι από ατσάλι, αλλά από πόνο που διαπέρασε την ευλογημένη ψυχή της, όπως η λόγχη διαπέρασε την Καρδία του Ιησού όπου πάντα Εκείνη έμενε. Όπως λέει ο Άγιος Βερνάρδος: «Η λόγχη που διαπέρασε την πλευρά του Ιησού, ταυτόχρονα τρύπησε την ψυχή της Παναγίας, που δεν μπορούσε να χωριστεί από Αυτόν».
Ας ζητήσουμε από τη Παναγία να μας καθοδηγήσει ώστε να αντλούμε όλο και πιο άφθονο νερό από τις πηγές της χάρης που αναβλύζουν από την λογχισμένη Καρδία του Χριστού.
