ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΗΜΕΡΑ
20η ΛΙΤΑΝΕΙΑ – ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ,
ΠΟΥ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙΣ ΟΣΟΥΣ ΣΕ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ
Διασκευή μελέτης του πατέρα Daniel Cima,
του Τάγματος του Ενσαρκωμένου Λόγου, ιεραπόστολου στην Ιταλία.
- Στην 20η Λιτανεία επικαλούμαστε την Καρδία του Ιησού: που πλουτίζεις όσους σε επικαλούνται. Προηγείται από την λιτανεία που κατά κάποιο τρόπο επιβεβαιώνει τον λόγο της: Καρδία του Ιησού, μακρόθυμη και πολυεύσπλαχνη.
Τα Ευαγγέλια μας λένε πώς οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι άρρωστοι και οι πιο φτωχοί, όταν ήξεραν ότι ο Ιησούς πήγαινε σε μια συγκεκριμένη περιοχή ή πόλη, πήγαιναν εκεί για να έχουν την ευκαιρία να θεραπευθούν και να παρηγορηθούν από τον Κύριό μας (πρβλ. Μάρκος 6,53-56). Μπορούμε κάλλιστα να φανταστούμε τον Χριστό με την Καρδία του ορατή στο στήθος Του, να ακούει με καλοσύνη όλους τους θλιμμένους, να τους θεραπεύει και να τους παρηγορεί όλους με πολύ υπομονή και τρυφερότητα.
Καθένας από εμάς έχει επίσης τόσα πολλά να θεραπεύσει και να αποκτήσει από την τρυφερή Του Καρδία. Αλλά για αυτό είναι καλό να κατανοούμε κάποιες αλήθειες, που μπορούν να μας βοηθήσουν να πάμε στον Ιησού και να αποκτήσουμε αυτό που χρειαζόμαστε.
- Ο Θεός ακούει πάντα τις προσευχές μας. Η Αγία Γραφή μας δίνει άφθονες αποδείξεις γι’ αυτό: «Θα επικαλούμαι τον Θεό με όλη μου τη φωνή, θα φωνάξω στον Θεό και θα με ακούσει» (Ψλ 77,2). Και έχουμε τόσα πολλά παραδείγματα για το πώς ο Θεός ακούει πάντα τις ικεσίες.Άκουσε τον Ισμαήλ στην έρημο (Γεν 21,10-20)· άκουσε τον Μωυσή· τον γέρο Τοβία (Θβ 3,16-17 και 12,12-13)· τον νεαρό Δανιήλ (Δν 9,17-19)· άκουσε την προσευχή που έκανε η αγνή Σουζάνα· άκουσε την Εσθήρ και τον Μαρδοχαίο, τους διωγμένους μέχρι θανάτου από τον Αμάν· άκουσε τους τρεις νέους που προσεύχονταν στο φλεγόμενο καμίνι της Βαβυλώνας.
Όλες οι προσευχές εισακούστηκαν από τον Θεό. Γι’ αυτό η Γραφή μας διαβεβαιώνει: «Η προσευχή του ταπεινού τα σύννεφα διασχίζει και ωσότου το σκοπό να πετύχει, δεν πρόκειται να παρηγορηθεί. Και δεν θα σταματήσει, ώσπου να επέμβει ο Ύψιστος και να απονείμει δικαιοσύνη στο λαό του» (Σοφία Σειράχ 35,17-18).
Ο Θεός μπορεί να μας δώσει ό,τι ζητήσουμε. Δεν είναι παντοδύναμος; Ποιος θα τολμήσει να βάλει όρια στη δύναμη του Θεού; Δεν είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης και Κύριος όλων όσων υπάρχουν; Δικοί του είναι οι θησαυροί του ουρανού και της γης. Δικές του είναι οι δυνάμεις της φύσης. Δικά του είναι τα μυστήρια της χάρης. Στα θεϊκά του χέρια βρίσκονται οι καρδιές των ανθρώπων. και όλοι οι άγγελοι του ουρανού υπακούν πιστά στις εντολές του. Εκτός αμαρτίας δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να ζητήσουμε από τον Κύριο και που δεν μπορεί να μας το δώσει. Γι’ αυτό ο Άγιος Βερνάρδος είπε προκλητικά: «Αν βρεις κάτι αδύνατο για τον Θεό, να είσαι δύσπιστος και να ψάξεις για άλλο. Αν όμως δεν το βρεις, γιατί δεν ρίχνεσαι με πίστη στην αγκαλιά του;»
Ο Θεός θέλει να μας δώσει αυτό που του ζητάμε. Είναι απείρως καλός, είναι γενναιόδωρος, είναι μεγαλόψυχος, είναι ο στοργικός μας Πατέρας και ενδιαφέρεται εξαιρετικά για το καλό μας και για να μας ευχαριστεί με όλα όσα του ζητάμε. Η Αγία Γραφή λέει: «Ποιος εμπιστεύτηκε τον Κύριο και ντροπιάστηκε; Ή ποιος επέμεινε σταθερά να τον σέβεται και εγκαταλείφθηκε; Ή ποιος τον αναζήτησε και εκείνος τον αγνόησε;»(Σοφία Σειράχ 2,9-12).
Γιατί όμως δεν παίρνουμε πάντα αυτό που ζητάμε; Ήδη ο Άγιος Αυγουστίνος μας δίδαξε ότι για έναν από αυτούς τους τρεις λόγους δεν πετυχαίνουμε πάντα αυτό που ζητάμε: «Quia Mali… quia mala… quia male…». Δηλαδή: Επειδή είμαστε πονηροί, επειδή ζητάμε κακά πράγματα (ή πράγματα που δεν μας συμφέρουν), επειδή κακώς ζητάμε, χωρίς δηλαδή τις προϋποθέσεις που πρέπει να συνοδεύουν μια καλή προσευχή.
Δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε από τον Θεό επειδή είμαστε πονηροί. Ο Θεός είπε στους Εβραίους μέσω του προφήτη Ησαΐα: «Όταν υψώνετε τα χέρια σας, κλείνω τα μάτια μου. Όταν απανωτές λέτε τις προσευχές σας, δεν τις ακούω, γιατί τα χέρια σας είναι γεμάτα αίμα. Λουστείτε, καθαριστείτε, αποβάλετε την κακία των σκέψεών σας μπροστά από τα μάτια μου. σταματήσετε να πράττετε το κακό, μάθετε να πράττετε το καλό, αναζητήστε κρίση, συντρέξτε τον καταπιεσμένο, κρίνετε τον ορφανό, προστατεύσετε τη χήρα. Ελάτε κι ας τεθούμε σε κρίση, λέει ο Κύριος. Αν οι αμαρτίες σας είναι σαν την πορφύρα, θα γίνουν άσπρες σαν το χιόνι. και αν είναι κόκκινες σαν το σκουλήκι, θα γίνουν σαν μαλλί» (Ησ 1,15-18).
Γι’ αυτό ο ίδιος ο Άγιος Παύλος λέει: «Θέλω οι άνθρωποι να προσεύχονται σε κάθε τόπο, υψώνοντας καθαρά χέρια, απαλλαγμένοι από κάθε οργή και εριστικότητα» (Α’ Τιμ. 2,8).
Δεν πετυχαίνουμε αυτό που ζητάμε γιατί ζητάμε πράγματα που δεν μας συμφέρουν. Ο Απόστολος Άγιος Ιωάννης μας το επιβεβαιώνει: «Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι ο Θεός μας ακούει αν του ζητήσουμε κάτι σύμφωνα με το θέλημά του. Και γνωρίζοντας ότι μας ακούει σε ό,τι Του ζητάμε, ξέρουμε ότι έχουμε ήδη αυτό που Του ζητήσαμε» (Α’ Ιω. 5,14-15). Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας διδάσκει: «Η προσευχή είναι η ανύψωση της ψυχής στον Θεό ή η παράκληση από τον Θεό για κατάλληλα αγαθά».
Ένας πνευματικός συγγραφέας λέει για αυτό το θέμα: «Ο Άγγελος της Προσευχής με το ένα χέρι παρουσιάζει τις προσευχές των ανθρώπων στον Θεό και με το άλλο χύνει τις ευλογίες του Θεού στη γη. Στον καθένα ό,τι ζητάει αν του συμφέρει, αλλά αν δεν του συμφέρει, άλλη χάρη διάλεξε ο Θεός από αυτές που του συμφέρουν. Προσευχηθείτε, λοιπόν, και μη μουρμουρίζετε εναντίον του Θεού. Γιατί την ημέρα της κρίσεως θα μπορέσει να σας ντροπιάσει με όλο τον κατάλογο των προσευχών που έχετε κάνει, αποδεικνύοντάς σας πόσο καλύτερες είναι οι χάρες που σας έδωσε από αυτές που ζητήσατε. Προσεύχεστε ως γήινοι και Αυτός σας δίνει ως ουράνιους. Προσεύχεστε σαν κάποιοι που μισούν τον εαυτό τους και σας χορηγεί ως στοργικός Πατέρας. Με λίγα λόγια ζητάτε μικροπρέπεια, γλυκίσματα, ανοησίες… και σας χαρίζει, ως Θεός, χάρες, αγιότητα, δόξα. Παραπονιέστε ότι δεν σας χορηγεί τίποτα. Και τι ξέρεις τι σου δίνει ή δεν σου δίνει ο Θεός;»
Εν ολίγοις, δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε επειδή ζητάμε κακώς. Προσευχόμαστε χωρίς προσοχή, χωρίς ταπείνωση, χωρίς επαρκή εμπιστοσύνη και χωρίς επιμονή, όλα τα πράγματα που πρέπει πάντα να συνοδεύουν όλες τις προσευχές μας. Μεταξύ αυτών των ελλείψεων, ίσως αυτό που μας εμποδίζει περισσότερο για να προσευχόμαστε καλά είναι ότι μας λείπει η επίμονη ταπείνωση που συγκινεί τη θεϊκή Καρδία και την υποκινεί να ακούσει τις ικεσίες μας. Η Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας λέει πολύ όμορφα: «Από πού μιλούμε όταν προσευχόμαστε; Από το ύψος της υπερηφάνειάς μας και του δικού μας θελήματος, ή από τα ‘βάθη’ (Ψλ 130,14) μιας ταπεινής και συντριμμένης καρδιάς; Όποιος ταπεινώνεται, αυτός εξυψώνεται. Η ταπεινοφροσύνη είναι το θεμέλιο της προσευχής. ‘Δεν ξέρουμε τί να ζητήσουμε για να προσευχηθούμε όπως πρέπει’ (Ρωμ 8,26). Η ταπεινοφροσύνη είναι η προδιάθεση για να λάβουμε δωρεάν το δώρο της προσευχής: ο άνθρωπος είναι ένας ζητιάνος του Θεού (Άγιος Αυγουστίνος, Ομιλία 56, 6, 9)» [αρ. 2559].
Μαζί με αυτή την επίμονη ταπεινοφροσύνη, η πίστη είναι απολύτως απαραίτητη. Μας οδηγεί να εγκαταλείψουμε με εμπιστοσύνη τον εαυτό μας στον Κύριο, πεπεισμένοι ότι ό,τι θέλει θα εκπληρωθεί. Το βλέπουμε, για παράδειγμα, στον εκατόνταρχο τον οποίο ο Ιησούς επαινεί για την πίστη του: «Σας λέω ότι σε κανέναν στο Ισραήλ δεν βρήκα τόση πίστη» (Μτ 8,11)· ή σε εκείνη την γυναίκα που μετά από πολλά χρόνια άρρωστη θεραπεύτηκε αμέσως όταν άγγιξε το μανδύα του Ιησού με απόλυτη πίστη και εμπιστοσύνη: «Έχε θάρρος, κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε» (Μτ 9,22).
Κατά κάποιο τρόπο η ταπεινοφροσύνη, η πίστη και η εμπιστοσύνη μας στον Κύριο είναι το μέτρο εκείνων των χαρίτων που Του ζητάμε. Από την πλευρά Του είναι η προθυμία να μας δώσει απλόχερα ό,τι ζητήσουμε, αλλά οι διαθέσεις μας δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Είναι σαν να μας έλεγε ο Ιησούς στον καθένα μας αυτό που είπε σε εκείνους τους τυφλούς που τον παρακαλούσαν: «Όπως το πιστεύετε να σας γίνει» (Μτ 9,29).
- Ας στραφούμε με σιγουριά στην Ιερά Καρδία, πλούσια για όλους όσους την επικαλούνται. Πρέπει να αναζωπυρώσουμε την πίστη και την εμπιστοσύνη μας, πρέπει να είμαστε ταπεινοί και επίμονοι στη προσευχή προς την Ιερά Καρδία του Κυρίου μας, γνωρίζοντας ότι είναι πιο γενναιόδωρος με όλους εκείνους που Τον επικαλούνται και καταφεύγουν σε Αυτόν. Δεν είπε: «Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπήστε και θα σας ανοιχτεί. Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται» (Μτ 7,7-8);
Η Ιερά Καρδία του Ιησού, κύριο μέρος της αγιότατης ανθρωπότητας του Χριστού, ουσιαστικά ενωμένη με τον Θείο Λόγο, ακούει πάντα τις προσευχές μας. Και επειδή το πιστεύουμε και είμαστε απολύτως βέβαιοι γι’ αυτό, ας στραφούμε σε Αυτόν με πλήρη εμπιστοσύνη αναζητώντας μια θεραπεία για όλες τις ασθένειές μας, γνωρίζοντας ότι αυτή η Θεία Καρδία είναι πλούσια με όλους όσους έρχονται σε Αυτήν και Την επικαλούνται.
Αν δεν ξέρουμε να το κάνουμε, ας πάμε στην Παναγία, για να μας μάθει να ανοίγουμε την Καρδία του Ιησού με τις μητρικές της προσευχές όπως έκανε στον γάμο της Κανά. Με τον Άγιο Ιωάννη Παύλο Β’ ας πούμε στη Μαρία: «Εσύ γνώριζες την Καρδία Του. Ήξερες ότι είναι γενναιόδωρος σε όσους τον επικαλούνται. Με την προσευχή σου στην Κανά της Γαλιλαίας κάνατε την Καρδία του Ιησού να αποκαλύψει τη γενναιοδωρία της. Αυτή είναι η γενναιόδωρη Καρδία, αφού σε Αυτήν κατοικεί το πλήρωμα της Θεότητας.
Είθε να ζούμε πάντα, και να έχουμε και τη χάρη να πεθάνουμε, με τα χείλη μας να επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά την πιο γλυκιά και παρηγορητική λιτανεία: Ιερά Καρδία του Ιησού, εσένα εμπιστεύομαι!
