ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙTΗ ΜΕΡΑ

4^η – « Θα είμαι το ασφαλές καταφύγιο κατά την διάρκεια της ζωής

και ιδιαιτέρως στην ώρα του θανάτου τους»

1. Στη χριστιανική ζωή υπάρχει ένας πνευματικός αγώνας. Ο Αγ. Παύλος: «Πολέμησε τον καλό αγώνα» (Α’ Τμ 1,18). Αγώνας που είναι αγώνας πίστης: «Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστεως, έτσι θα κατακτήσεις την αιώνια ζωή στην οποία κλήθηκες» (1 Τμ 6,12). Σε αυτόν τον αγώνα, ο χριστιανός είναι στρατιώτης του Χριστού: «Κακοπάθησε λοιπόν σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού. Κανείς στρατευμένος δεν μπλέκεται στις υπόθεσεις της καθημερινής ζωής, αν θέλει να είναι συνεπής απέναντι σ’εκείνον που τον στρατολόγησε» (2 Τμ 2,3-4). Είναι πνευματικός αγώνας με πνευματικά όπλα: «Γιατί μπορεί να ζούμε μέσα στον κόσμο, δεν πολεμάμε όμως με όπλα κοσμικά. Τα όπλα με τα οποία πολεμάμε εμείς δεν είναι κοσμικά, αλλά έχουν την δύναμη από τον Θεό να γκρεμίζουν οχυρά» (Β’ Κο 10,3-4).

Ο Χριστός πάντα επέμενε στο κήρυγμα Του ότι πρέπει να παραμένουμε ενωμένοι μαζί Του. Είναι το καταφύγιο της ψυχής. Είναι ο βράχος στον οποίο πρέπει να βασιστούμε για να μην νικηθούμε από τους εχθρούς μας.

2. Η Αγία Γραφή επιβεβαιώνει ότι η ζωή του ανθρώπου σε αυτή τη γη είναι αγώνας (Ιώβ 7,1). Είναι ένας αγώνας για τη σωτηρία της ψυχής, στον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε τρεις εχθρούς: τον κόσμο, τον διάβολο και τη σάρκα.

Όταν λέμε «ο κόσμος», εννοούμε το πνεύμα του κόσμου που απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Θεό. Είναι δηλαδή το κριτήριο, ο τρόπος σκέψης και εκτίμησης των πραγμάτων, σύμφωνα με την ευημερία και τις απολαύσεις αυτού του κόσμου, ξεχνώντας την αιώνια ζωή. Η Καρδία του Ιησού μας θυμίζει ότι ο τελευταίος και υψηλότερος σκοπός μας είναι στον ουρανό, όπου θα βρούμε την αιώνια ευτυχία στη συντροφιά του Θεού, και στο οποίο πρέπει να φτάσουμε με την αποκόλληση των πραγμάτων της γης μέσω του πνεύματος της απονέκρωσης.

Ο διάβολος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός που αναζητά την αιώνια καταδίκη μας. Ήθελε να γίνει σαν τον Θεό, αλλά νικήθηκε από τον Θεό και εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο. Μη μπορώντας να βλάψει τον Παντοδύναμο Θεό, επιδιώκει να καταστρέψει τα έργα του Θεού, ιδιαίτερα το πιο αγαπημένο του Θεού, δηλαδή την ανθρώπινη ψυχή. Επιδιώκει να απομακρύνει την ψυχή από τον Θεό μέσω της αμαρτίας. Τα χαρακτηριστικά του διαβόλου είναι η υπερηφάνεια και το ψέμα, στα οποία αντιτίθενται οι αρετές της Καρδίας του Ιησού, όπως είπε ο ίδιος: «Εγώ είμαι η Αλήθεια», «Μάθετε από μένα, που είμαι πράος και ταπεινός στην Καρδιά». Από την Καρδία του Ιησού πρέπει να μάθουμε την ταπείνωση να υποτασσόμαστε στον Θεό, νικώντας τους πειρασμούς του διαβόλου.

Όταν μιλάμε για «σάρκα», μιλάμε για τη δική μας αδυναμία, δηλαδή την τάση προς την αμαρτία που υπάρχει στην ασθενή φύση μας. Ενάντια σε αυτή την αδυναμία, το καλύτερο φάρμακο είναι η αγάπη της καθαρότατης Καρδιάς του Ιησού, που γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία, γεμάτη αγνότητα και αγιότητα. Η Καρδία του Ιησού μας υπόσχεται να είναι η βοήθεια και το καταφύγιό μας σε αυτόν τον αγώνα, για την σωτηρία μας.

3. Η Καρδία του Ιησού είναι καταφύγιο με ιδιαίτερο τρόπο τη στιγμή του θανάτου μας, δηλαδή την κορυφαία στιγμή του αγώνα για την ψυχή. Είναι η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μας, όταν πρέπει να περάσουμε από αυτόν τον κόσμο στην αιωνιότητα, τη στιγμή που αποφασίζεται η αιώνια σωτηρία μας.

Είθε η Καρδία του Ιησού να μας ενθαρρύνει εκείνη τη στιγμή με την παρουσία Της. Να μας δώσει τη μεγάλη αρετή αυτής της ευλάβειας: την εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό η Αγία Μαργαρίτα έλεγε: «Τι γλυκό είναι να πεθαίνεις αφού έχεις αφοσιωθεί στην Ιερά Καρδία».