ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΝΝΕΑΗΜΕΡΟΥ

–Εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

–Αμήν.

1.Πράξη συντριβής:

Αμάρτησα, Θεέ μου, ενώπιόν Σου.

Μετανοώ με όλη μου την καρδιά, γιατί δεν τήρησα το νόμο Σου και δεν έκανα το θέλημά Σου.

Δέξου τη μετάνοιά μου

και δώσε μου τη δύναμη να αποφεύγω στο εξής την αμαρτία. Αμήν.

2. Στη συνέχεια διαβάζεται η μελέτη της ημέρας.
3. Και τελειώνει με την ακόλουθη προσευχή:

Προσευχή για το εννεαήμερο προς την Ιερή Καρδιά του Ιησού

1. Ω Ιησού μου!, Εσύ είπες: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ζητάτε και θα σας δοθεί, αναζητάτε και θα βρείτε, χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί». Ιδού, εμπιστευόμενος τον θεϊκό σου Λόγο, χτυπώ, αναζητώ και σου ζητώ την χάρη… (αναφέρουμε την χάρη που θέλουμε να ζητήσουμε).

Πάτερ ημών, Χαίρε Μαρία, Δόξα

Ιερά Καρδία του Ιησού, Εσένα εμπιστεύομαι

2. Ω Ιησού μου!, Εσύ είπες: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν ζητήσετε κάτι απ’ τον Πατέρα στο όνομά μου, Αυτός θα σας το δώσει». Ιδού, εμπιστευόμενος τον θεϊκό σου Λόγο, ζητώ απ’ τον Αιώνιο Πατέρα στο όνομά σου την χάρη… (αναφέρουμε την χάρη που θέλουμε να ζητήσουμε).

Πάτερ ημών, Χαίρε Μαρία, Δόξα

Ιερά Καρδία του Ιησού, Εσένα εμπιστεύομαι

3. Ω Ιησού μου!, Εσύ είπες: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ο ουρανός και η γη θα περάσουν, αλλά τα λόγια μου δε θα περάσουν ποτέ». Ιδού, εμπιστευόμενος τον αλάθητο θεϊκό σου Λόγο, σου ζητώ την χάρη… (αναφέρουμε την χάρη που θέλουμε να ζητήσουμε).

Πάτερ ημών, Χαίρε Μαρία, Δόξα

Ιερά Καρδία του Ιησού, Εσένα εμπιστεύομαι

Ω, Ιερά Καρδία του Ιησού, απείρως συμπονετική προς τους ατυχείς, ελέησέ μας, φτωχούς αμαρτωλούς, και δώσε μας τη χάρη που σου ζητούμε μέσω της Αμόλυντης Καρδιάς της Παναγίας, της τρυφερής μας Μητέρας!

Άγιε Ιωσήφ, θετέ πατέρα της Ιεράς Καρδίας του Ιησού, ικέτευε για εμάς.

Χαίρε Δέσποινα

ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗ 2^η ΗΜΕΡΑ

Η ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

1. Ο ιερέας χρίζεται με το Άγιο Μύρο για να καθιερωθεί. Ο Χριστός χειροτονήθηκε ιερέας με το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος. «Το Πνεύμα του Κυρίου είναι επάνω μου, επειδή με έχρισε» (Λκ 4,18). «Αφιερώνομαι» σημαίνει να δίνω κάτι στο Θεό, αφιερώνομαι στην υπηρεσία του, όχι σε έναν άλλο σκοπό. Η αφιέρωση ενός ατόμου στον Θεό παρομοιάζεται με ένα ολοκαύτωμα, στο οποίο το θύμα καίγεται ολοσχερώς. Όλα ανήκουν στο Θεό, τίποτα δεν ανήκει στον αφιερωμένο. Κάθε πτυχή της ζωής σου, κάθε πράξη, λόγος, σκέψη, κάθε προσπάθεια, όλα είναι για το Θεό, για να εκπληρώσει το θέλημά του.
2. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς είναι ο κύριος αφιερωμένος, πρότυπο για ιερείς και αφιερωμένους στη μοναχική ζωή. Ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’ το εξηγεί όμορφα όταν ονομάζει τον Ιησού «ο ύψιστος αφιερωμένος και απεσταλμένος του Πατέρα για τη Βασιλεία». Και γράφει: «Ο ίδιος ο Ιησούς, είναι αυτός που ‘ο Θεός έχρισε με Άγιο Πνεύμα και δύναμη’ (Πρ 10,38), ‘αυτός που ο Πατέρας αγίασε και έστειλε στον κόσμο’ (Ιω 10,36). Αποδεχόμενος το χρίσμα του Πατέρα, ο Υιός με τη σειρά του αφιερώνεται σ’ αυτόν προς όφελος της ανθρωπότητας (πρβλ. Ιω 17,19). Η ζωή του σε κατάσταση παρθενίας, υπακοής και φτώχειας εκφράζει την υιική και ολοκληρωτική προσχώρησή του στο σχέδιο του Πατέρα (πρβλ. Ιω 10,30˙ 14,11). Η τέλεια προσφορά του παρέχει ένα νόημα αφιερώσεως σε όλα τα γεγονότα της γήινης υπάρξεώς του.

Ο Χριστός είναι ο κατεξοχήν υπάκουος, που κατέβηκε από τον ουρανό όχι για να κάνει το θέλημά του, αλλά το θέλημα εκείνου που τον έστειλε (πρβλ. Ιω 6,38˙ Εβ 10,5.7). Αφήνει τη δραστηριότητά του στα χέρια του Πατέρα (πρβλ. Λκ 2,49), Με υιική υπακοή υιοθετεί την μορφή του δούλου: ‘γύμνωσε τον εαυτό του, παίρνοντας τη μορφή του δούλου […], γενόμενος υπάκουoς μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού’ (Φιλ 2,7-8). Με αυτή τη συμπεριφορά υποταγής προς τον Πατέρα, αν και επιδοκιμάζοντας και προασπιζόμενος την αξιοπρέπεια και την αγιοσύνη της συζυγικής ζωής, ο Χριστός προσλαμβάνει την μορφή της παρθενικής ζωής και αποκαλύπτει με αυτόν τον τρόπο το ύψιστο τίμημα και την μυστηριώδη πνευματική γονιμότητα της παρθενίας. Η πλήρης προσχώρησή του στο σχέδιο του Πατέρα φανερώνεται και στη απόσπασή του από τα γήινα αγαθά. ‘Από πλούσιος που ήταν, έγινε φτωχός για σας, ώστε εσείς να γίνετε πλούσιοι μέσω της φτώχειας του’ (Β’Κορ 8,9). Το βάθος της φτώχειας του αποκαλύπτεται στην τέλεια προσφορά όλων όσων του ανήκουν στον Πατέρα».

3. Στον σημερινό κόσμο λείπει πολύ η έννοια της αφιέρωσης. Γιατί να αφιερώσουμε κάτι στον Θεό; Γιατί να αφιερωθείς στον Θεό; Γιατί να αφήσεις τα πάντα για να αφιερωθείς αποκλειστικά στην υπηρεσία του Θεού; Αυτή είναι, αναμφίβολα, μια από τις αιτίες της έλλειψης ιερατικών και μοναχικών κλήσεων. Ωστόσο, η αφιέρωση είναι ο τρόπος για να ζεις πλήρως την χριστιανική ζωή. Είναι η υπηρεσία του Θεού με τέλειο τρόπο. Ο Θεός υπερτερεί στη γενναιοδωρία. Ό,τι δίνεται στον Θεό ανακτάται εκατονταπλάσια. «Όποιος άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή χωράφια για το όνομά μου, θα λάβει εκατονταπλάσια και θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή» (Μτ 19,29).

Είναι απαραίτητο να ανακτηθεί το νόημα και η αξία της αφιέρωσης, στην κοινωνία, στην οικογένεια. Να εμφυσήσουμε ξανά στα παιδιά και τους νέους τη βεβαιότητα ότι το να δίνεις στον Θεό είναι το πρώτο και καλύτερο, το να Του αφιερωθείς είναι η χαρά.

Ας προσευχηθούμε για τις οικογένειές μας και για τους ιερείς, ώστε να είναι αληθινά παραδείγματα αφιέρωσης στον Θεό, ανοίγοντας το δρόμο για νέες αφιερωμένες κλήσεις.

π. Ιωσήφ Ρόσσι