2η ημέρα

“Η ψυχή μου μεγαλύνει τον Κύριο, και το πνεύμα μου αγαλλίασε για το Θεό, τον σωτήρα μου, επειδή κοίταξε την ταπείνωση της δούλης του.
Ιδού από τώρα όλες οι γενιές θα με μακαρίζουν” (Λκ. 1, 46-48)

Από την αρχαιότητα, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, οι πιστοί πίστευαν στην Κοίμηση της Θεοτόκου και η Εκκλησία και την τιμούσαν ως Εορτή. Για παράδειγμα, ο Πάπας Αδριανός Α΄ έγραφε τα εξής:

“Άξια σεβασμού είναι για μας, Κύριε, η γιορτή της ημέρας αυτής, κατά την οποία η Αγία Μητέρα του Θεού υπέστη τον πρόσκαιρο θάνατο, αλλά δεν μπόρεσε να ταπεινωθεί από τα δεσμά του θανάτου εκείνη που γέννησε τον Υιό σου, τον Κύριό μας, που σαρκώθηκε από αυτήν”. (βλ. Πάπας Πίος ΧΙΙ, Munificentissimus Deus, 1 Νοεμβρίου 1950).

Πολυαγαπημένη Παναγία, που ήσουν πάντοτε πηγή παρηγοριάς για τους Αγίους Αποστόλους, καταδέξου να παρηγορήσεις και εμάς στις δοκιμασίες μας, αλλά ιδιαίτερα στην αγωνία μας και την ώρα του θανάτου.

Χαίρε Μαρία…

Δόξα Πατρί…

Ας προσευχηθούμε.

Κύριε Ιησού Χριστέ, ο οποίος καταδέχθηκες να έχεις για κατοικία σου τα παρθενικά σπλάχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, χορήγησέ μας, σε ικετεύουμε, να μοιραστούμε, με τη βοήθειά σου, την κληρονομιά σου. Εσύ ο οποίος ζεις και βασιλεύεις μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

ΔΜΦ