ΕΜΕΙΣ ΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝΟ!!!
Με καθυστέρηση κάποιων ημερών, λόγω πλήρους αποστασιοποίησης από τεχνολογία στην Τήνο, θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για ένα όμορφο απόγευμα στις 26 Αυγούστου.
Προσφορά του συλλόγου μας ατα μέλη του.. Όσοι συμμετείχατε , έχετε προσωπική άποψη για του λόγου το αληθές.
Από μέρες πριν στις κουβέντες στο μικρό δρομάκι του χωριού ,.άκουγες … ε Τερέζα( Μαρία, Άννα, Γιουαννα…) θα πάμε εκδρομή???????
παρα το δισταγμό στο πρώτο άκουσμα -πονεμένα , κουρασμένα πόδια βλέπεις, σιγά σιγά , ο ένας μετά τον άλλον δήλωναν συμμετοχή.
40!!!!!!! άτομα για τον Κρόκο!!! τρομερό νούμερο.
Έτσι λοιπόν μπήκαμε στο πούλμαν και ξεκινήσαμε για το Βρυσί, γελαστοί γελαστοί με τα μπαστουνάκια αλλά και με παιδική ανυπομονησία.
Παρακολουθήσαμε τη Θεία Λειτουργία , που τέλεσε ο π. Αντώνης Φόνσος, και μετα από ένα τυπικά τηνιακό κέρασμα στην αυλή της εκκλησίας, ξεκινήσαμε για τα Κιόνια. Ξαφνικά στον Αγιο Νικήτα , στροφή … αριστερά προς Κρόκο??????? Ξ'αφνιασμα , βουβή απορία… Κανένας δεν γνώριζε τη μυστική συμφωνία για βολτα στα Πάνω Μέρη πριν πάμε στα Κιόνια. Το ξάφνιασμα ακολούθησε η έκπληξη, η νοσταλγία για μέρη που σχεδόν όλοι είχαν χρόνια να επισκεφθούν ίσως και ποτέ. Τι συζητήσεις , τι παλιές ιστορίες…. Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να νοιώσει χαρά!
Το ηλιοβασίλεμα – την καλλίτερη στιγμή – φτάσαμε στο εστιατόριο Βράχος στα Κιόνια, όπου μας περίμενε πλούσιο γεύμα , και αυτό προσφορά του συλλόγου.
Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Κρόκο. Όμως ήταν Η ΕΚΔΡΟΜΗ!.
Αργά το βράδυ επιστρέψαμε πιο χαλαροί πιο γεμάτοι στο χωριό, με την κρυφή ελπίδα και την σίγουρη υπόσχεση ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ!
Τέτοιες μικρές απλές εκδηλώσεις νομίζω αιτιολογούν πλήρως την ύπαρξη του μικρού συλλόγου μας. Το αντάμωμα συγχωριανών από την Αθήνα, η ώθηση να ξεφύγουν λίγο οι άνθρωποι του χωριού, το να ακούσουμε δυο τρία πραγματάκια πολιτιστικού ενδιαφέροντος ακόμη και για τοποθεσίες που περπατάμε κάθε μέρα. Η αδελφή Θηρεσία αποδείχθηκε φοβερή ξεναγός και εμψυχωτής… θα την έχουμε υπόψη μας και για το μέλλον. Ο πατέρας Αντώνης με τη βαθιά γνώση του από τις μελέτες στα Κάτω και Οξω Μέρη καθώς και ο οδηγός μας Νεκτάριος με τη Τζωρτζίνα, μας ξενάγησαν , μας διηγήθηκαν ιστορίες. Μας έκαναν να περάσουμε ένα όμορφο απόγευμα ανάμεσα σε φίλους .
Μακάρι να μπορούμε να κάνουμε τέτοιες εκδηλώσεις. Όμως χρειαζόμαστε στήριξη τόσο με φυσική παρουσία, όσο και υλική, χρειάζεται η παρουσία όλων μας και στις εκδηλώσεις που απαιτούν χρηματική συμμετοχή και αφήνουν και κάποιο κέρδος για το σύλλογο. Έτσι θα μπορέσουμε να τον διατηρήσουμε , για να κανουμε βόλτες παρεα,για να καλύπτουμε έξοδα μικρών έργων στο χωριό – φέτος βάψαμε την παιδική χαρά- ,για να μεσολαβούμε στον Δήμο για μεγαλύτερα.
Χρειαζόμαστε την βοήθεια και συμμετοχή και των νεαρών μελών μας- επιστήμονες και φοιτητές οι περισσότεροι από εσάς-, χρειαζόμαστε το φρεσκο σας μυαλό , τις τολμηρές ιδέες σας, την ορμή σας και την αγάπη σας για το χωριό. Νομίζω εσείς θα είστε οι πρώτοι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.
Μεταφέρετέ τις στους γονείς , στου παππούδες σας.
Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε ιδέα πρόταση , μπορεί εμείς να μεγαλώνουμε αλλά μόνο αν έχεις νεανική διάθεση και ψυχή δεν παύεις να ονειρεύεσαι και να κυνηγάς έναν καλλίτερο κόσμο.
Ως Γεωργία , ευχαριστώ του συγχωριανούς μου για τα τόσο καλά και συγκινητικά λόγια σας, για τα μπαστουνάκια που κάποιοι τελικά αφήσατε στην άκρη, για το ροζιασμένο σφίξιμο του χεριού σας, για το γέλιο σας για την παιδική ψυχή σας.
ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ!
