«ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ».
(από το Εγκόλπιο του Εφημερίου – έκδοση Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος- 2013)
Κάθε Κυριακή, τελώντας τη Θεία Ευχαριστία, εορτάζουμε το Πάσχα του Κυρίου. Κάθε Κυριακή είναι η «Ημέρα του Αναστημένου Κυρίου». Να γιατί ήδη οι Απόστολοι, όπως και οι πρώτοι χριστιανοί, συγκεντρώνονταν την ημέρα αυτή για να τελέσουν τη Θεία Ευχαριστία.
18. Για τους πρώτους χριστιανούς ήταν τόσο σπουδαία η κυριακάτικη ευχαριστιακή σύναξη, ώστε το 304 μ.Χ. επί Αυτοκράτορα Διοκλητιανού, πενήντα χριστιανοί της πόλης Αβιτινή (στη σημερινή Τυνησία), στους οποίουςο κυβερνήτης της τοπικής ρωμαϊκής κτήσης είχε απαγορεύσει να τελούν την ευχαριστία την Κυριακή, προτίμησαν να πεθάνουν μάρτυρες, λέγοντάς του: «Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την Κυριακή, δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την κυριακάτικη Λειτουργία στην οποία γίνεται ανάμνηση της Ανάστασης του Κυρίου μας!». Αυτοί θεωρούνται οι μάρτυρες της κυριακάτικης Λειτουργίας και εορτάζονται στις 12 Φεβρουαρίου (Άγιος Σατουρνίνοςκαι σύντροφοι μάρτυρες). Σήμερα από εμάς δεν ζητείται να δώσουμε τη ζωή μας για να παρακολουθήσουμε τη Θεία Λειτουργία, αλλά λίγο από το χρόνο μας. Πρόκειται για τις πιο ωραίες στιγμές της εβδομάδας.
Η «Ημέρα του Κυρίου» ουσιαστική διάστασητης χριστιανικής ταυτότητας.
19. Υπογραμμίζουμε ακόμη μια φορά τη σπουδαιότητα της εβδομαδιαίας τέλεσης του Πάσχα στην κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Δυστυχώς επί των ημερών μας παρατηρείται κάποια απώλεια της χριστιανικής μας ταυτότητας και συνείδησης, έτσι η Κυριακή για πολλούς δεν είναι πια η «Ημέρα του Κυρίου», αφιερωμένη στην τέλεση της ανάμνησης του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού, αλλά έχει γίνει απλώς το «weekend» για διασκέδαση και ξεκούραση χωρίς καμιά αναφορά στο σκοπό για τον οποίο καθιερώθηκε. Είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε την ομορφιά της χριστιανικής Κυριακής. Για μας τους χριστιανούς η Κυριακή χωρίς την Αγία Ευχαριστία παύει να είναι Κυριακή. Δεν πρόκειται για μια ηθική υποχρέωση, αλλά για τη χριστιανική ταυτότητά μας που οφείλουμε πάση θυσία να περιφρουρήσουμε, να υπερασπίσουμε και να δώσουμε μαρτύρια γι’ αυτή με την ενεργό συμμετοχή μας στην κυριακάτικη Θεία Ευχαριστία.
Η σημασία της Κυριακής
Κυριακή είναι:
α. η «ημέρα της αποστολής» κατά την οποία η χριστιανική κοινότητα στην τέλεση της Αγίας Ευχαριστίας ανακαλύπτει ότι είναι σταλμένη για να αναγγείλει στον κόσμο τα θαυμαστά έργα που επετέλεσε και επιτελεί γι’ αυτήν ο Κύριος.
β. η «ημέρα του ανθρώπου» διότι με τη συμμετοχή μας στην κυριακάτικη Ευχαριστία ζούμε την εμπειρία και την αγαλλίαση της εσωτερικής αλλαγής, αντλούμε τη δύναμη της σωστής χριστιανικής συμπεριφοράς.
γ. η «ημέρα της κοινότητας» διότι σε καμιά άλλη χριστιανική πράξη δεν έχουμε τόσο ζωντανή την εμπειρία της κοινότητας όσο κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης σύναξης στην οποία όλοι εμείς, που είμαστε διασκορπισμένοι, ενωνόμαστε και γινόμαστεΣώμα Χριστού, συμμεριζόμενοι την ίδια εν Χριστώ ζωή, την ίδια πίστη, τον ίδιο Λόγο του Θεού, αλλά κυρίως τον ίδιο Ευχαριστιακό Άρτο.
δ. η «ημέρα της αγάπης». Πράγματι η Ευχαριστία αποτελεί το κατ’ εξοχήν μυστήριο της αγάπης του Θεού για μάς, γι’ αυτό στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ονομαζόταν απλώς «Αγάπη». Ο Χριστιανός,συμμετέχοντας σ’ αυτό το Μυστήριο της Αγάπης, δεν μπορεί παρά να γίνει αλληλέγγυος με κάθε άνθρωπο και να μεταμορφωθεί, με τη σειρά του, σε ζωντανό σημείο και φορέα της αγάπης του Θεού μέσα στην πονεμένη ανθρωπότητα
