ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟΝ ΤΡΟΧΟΝΟΜΟ

Σε μια διασταύρωση βλέπω ότι ο τροχονόμος είναι επί του έργου. Ηρεμώ, κάθομαι στο αυτοκίνητο, επειδή το σήμα κατεύθυνσης θα το λάβω από εκείνον. Πλησιάζω αργά – αργά, τον αναγνωρίζω: αυτός ο τροχονόμος είναι ο στενός μου φίλος. Περνώ από δίπλα του για να τον χαιρετήσω, αλλά εκείνος συνεχίζει απτόητος να κάνει σήματα για όλους. Για λίγο πικραίνομαι, επειδή καταλαβαίνω ότι δε με αναγνώρισε.

Το βράδυ συναντιόμαστε στο μπαρ. Μου λέει: «Ναι, σε είδα, αλλά όταν είμαι στο καθήκον δε σε γνωρίζω, επειδή αυτό θα μου αποσπάσει την προσοχή από την εξυπηρέτηση των άλλων, από την εξυπηρέτηση όλων».

«Στο δρόμο μη χαιρετάτε κανένα» λέει ο Ιησούς, έτσι δεν θα χαθείτε σε άχρηστες φλυαρίες που θα σας αποσπάσουν από το καθήκον που κάνετε.

Εγώ, ως χριστιανός, τοποθετήθηκα στη διασταύρωση για να δείξω σε όλους το δρόμο του Θεού: Η καλύτερη υπηρεσία που μπορώ να δώσω στον αδελφό, στον φίλο δεν είναι να χάνομαι σε φλυαρίες  μαζί του, αλλά να τον αγνοήσω, για να τον εξυπηρετήσω καλύτερα, για να του δώσω τον καλύτερο εαυτό μου, για να είμαι γι αυτόν το αληθινό σημάδι προς τον Θεό.

Ο πλησίον μου επιθυμεί να δει σε εμένα όχι κάποιο που τον παρατηρεί, αλλά κάποιον που του δείχνει τον Θεό, επειδή είναι ερωτευμένος με το Θεό.

Γράφτηκε: «Ακολούθα το Θεό και οι άνθρωποι θα σε ακολουθήσουν. Εάν ακολουθείς τους ανθρώπους, θα παραμείνεις μόνος, θα κάνεις λάθος, και θα κάνεις και τους άλλους να κάνουν λάθος στο δρόμο».