ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Τετάρτη, 6 Σεπτεμβρίου 2023
Κατήχηση. Το Ταξίδι στη Μογγολία
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Τη Δευτέρα επέστρεψα από τη Μογγολία. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όσους συνόδευσαν την επίσκεψή μου με τις προσευχές τους και να ανανεώσω τις ευχαριστίες μου προς τις Αρχές, που με υποδέχτηκαν επισήμως: ιδιαιτέρως προς τον Πρόεδρο κ. Χουρελσούχ, καθώς και προς τον πρώην Πρόεδρο κ. Ενχμπαγιάρ, ο οποίος μου είχε απευθύνει επίσημη πρόσκληση να επισκεφτώ τη χώρα. Επαναφέρω με χαρά στη μνήμη μου την τοπική Εκκλησία και τον μογγολικό λαό: έναν ευγενή και σοφό λαό, που μου έδειξε τόση εγκαρδιότητα και φιλοξενία. Σήμερα θα ήθελα να σας μεταφέρω νοητά στην καρδιά αυτού του ταξιδιού.
Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς: γιατί ο Πάπας πηγαίνει τόσο μακριά για να επισκεφτεί ένα μικρό ποίμνιο πιστών; Διότιακριβώς εκεί, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, βρίσκουμε συχνά τα σημεία της παρουσίας του Θεού, ο οποίος δεν κοιτάζει το «φαίνεσθαι», αλλά την καρδιά (πρβλ. Α’Σαμ 16,7). Ο Κύριος δεν επιζητεί το κέντρο του πάλκου, αλλά την απλή καρδιά όσων τον επιθυμούν και τον αγαπούν χωρίς να φαίνονται, χωρίς να θέλουν να υπερυψωθούν πάνω από τους άλλους. Και είχα τη χάρη να συναντήσω στη Μογγολία μια ταπεινή και χαρούμενη Εκκλησία, η οποία βρίσκεται στην καρδιά του Θεού, και μπορώ να σας καταθέσω τη χαρά τους για το ότι βρέθηκαν για μερικές μέρες και στο κέντρο της Εκκλησίας.
Αυτή η κοινότητα έχει μια συγκινητική ιστορία. Προέκυψε, με τη χάρη του Θεού, από τον αποστολικό ζήλο –τον οποίο αναλογιζόμαστε αυτή τη στιγμή– μερικών ιεραποστόλων οι οποίοι, παθιασμένοι με το Ευαγγέλιο, πριν από περίπου τριάντα χρόνια πήγαν σε εκείνη τη χώρα που δεν γνώριζαν. Έμαθαν τη γλώσσα της (όχι εύκολη) και, παρότι προέρχονταν από διαφορετικά έθνη, έδωσαν ζωή σε μια ενωμένη και αληθινάκαθολική κοινότητα. Πράγματι, αυτή είναι η σημασία της λέξης «καθολικός», που περιλαμβάνει όλους ή όλα. Όμως δεν πρόκειται για μια καθολικότητα που ομογενοποιεί, αλλά για μια καθολικότητα που συγκεκριμενοποιείται στον πολιτισμό του τόπου. Αυτή είναι η καθολικότητα: μια ενσαρκωμένη, μπολιασμένη στην κουλτούρα καθολικότητα, που δρέπει το καλόεκεί όπου εγκαταβιώνει και υπηρετεί τους ανθρώπους με τους οποίους συμβιώνει. Έτσι ζει η Εκκλησία: δίνοντας μαρτυρία για την αγάπη του Ιησού με πραότητα, πρώτα με τη ζωή και μετά με τα λόγια, ευτυχισμένη με τα αληθινά της πλούτη: την υπηρεσία του Κυρίου και των αδελφών.
Έτσι γεννήθηκε εκείνη η νεαρή Εκκλησία: στον ρου της αγάπης, που είναι η καλύτερη μαρτυρία της πίστης. Στο τέλος της επίσκεψής μου, είχα τη χαρά να ευλογήσω και να εγκαινιάσω τον «Οίκο του Ελέους», το πρώτο φιλανθρωπικό έργο στη Μογγολία που αποτελεί έκφραση όλων των συνιστωσών της τοπικής Εκκλησίας. Ένας οίκος που είναι το αποτύπωμα εκείνων των Χριστιανών, αλλά που καλεί κάθε κοινότητά μας να είναι οίκοςελέους: ένας ανοιχτός και φιλόξενος χώρος, όπου οι δυστυχίες του καθενός μπορούν να έρθουν σε επαφή χωρίς ντροπή με το έλεος του Θεού που ανορθώνει και θεραπεύει. Αυτή είναι η μαρτυρία της Μογγολικής Εκκλησίας, με ιεραποστόλους από διάφορες χώρες οι οποίοι νιώθουν ένα σώμα με τον λαό, χαρούμενοι να τονυπηρετούν και να ανακαλύπτουν τις ομορφιές που ήδη υπάρχουν σε αυτόν. Επειδή αυτοί οι ιεραπόστολοι δεν πήγαν εκεί για να κάνουν προσηλυτισμό, αυτό δεν είναι ευαγγελικό, πήγαν εκεί για να ζήσουν όπως ο Μογγολικός λαός, για να μιλήσουν τη γλώσσα του, τη γλώσσα αυτών των ανθρώπων, για να πάρουν τις αξίες αυτού του λαού και να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σε μογγολικό στυλ, με μογγολικές λέξεις. Πήγαν και «μπόλιασαν»: πήραν τον μογγολικό πολιτισμό για να αναγγείλουν σε εκείνον τον πολιτισμό το Ευαγγέλιο.
Μπόρεσα και εγώ να ανακαλύψω λίγο από αυτήν την ομορφιά, γνωρίζοντας μερικούς ανθρώπους, ακούγοντας τις ιστορίες τους, εκτιμώντας τη θρησκευτική τους αναζήτηση. Υπό αυτή την έννοια, είμαι ευγνώμων για τη διαθρησκειακή και οικουμενική συνάντηση της περασμένης Κυριακής. Η Μογγολία έχει μια μεγάλη βουδιστική παράδοση, με πολλούς ανθρώπους οι οποίοι στην ησυχία βιώνουν τη θρησκεία τους με ειλικρινή και ριζοσπαστικό τρόπο, μέσω του αλτρουισμού και τηςκαταπολέμησης των παθών τους. Ας σκεφτούμε πόσοι σπόροικαλοσύνης, χωρίς τυμπανοκρουσίες, κάνουν να ανθίσει ο κήπος του κόσμου, ενώ συνήθως ακούμε μόνο για τον θόρυβο των δέντρων που πέφτουν! Και στον κόσμο, και σ’ εμάς, αρέσει το σκάνδαλο: «Μα κοίτα τι βαρβαρότητα, έπεσε ένα δέντρο, τι θόρυβο που έκανε!». – «Μα δεν βλέπεις το δάσος που μεγαλώνει κάθε μέρα;»: διότι η ανάπτυξη είναι σιωπηλή.
Είναι ζωτικής σημασίας να ξέρεις να διακρίνεις και να αναγνωρίζεις το καλό. Συχνά, ωστόσο, εκτιμούμε τους άλλους μόνο στον βαθμό που ανταποκρίνονται στις δικές μας ιδέες. Είναι επομένως σημαντικό, όπως κάνει ο Μογγολικός λαός, να κατευθύνουμε το βλέμμα μας προς τα πάνω, προς το φως του καλού. Μόνο έτσι, ξεκινώντας από την αναγνώριση του καλού, οικοδομείται το κοινό μέλλον. Μόνο εκτιμώντας τον άλλο μπορούμε να τον βοηθήσουμε να βελτιωθεί. Και αυτό συμβαίνει με τα άτομα αλλά και με τους λαούς. Εξάλλου, ο Θεός κάνει το ίδιο μαζί μας: μας κοιτάζει με ευμένεια, με εμπιστοσύνη, με το βλέμμα της καρδιάς.
Πήγα στην καρδιά της Ασίας και μου έκανε καλό. Κάνει καλό να εισερχόμαστε σε διάλογο με αυτή τη μεγάλη ήπειρο, να δρέπουμετα μηνύματά της, να γνωρίζουμε τη σοφία της, τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα, που αγκαλιάζει τον χρόνο και τον χώρο. Μου έκανε καλό που συνάντησα τον Μογγολικό λαό, ο οποίοςδιατηρεί τις ρίζες και τις παραδόσεις του, σέβεται τους ηλικιωμένους και ζει σε αρμονία με το περιβάλλον: είναι ένας λαός που ερευνά τον ουρανό και νιώθει την ανάσα της πλάσης. Σκεπτόμενοι τις απεριόριστες και σιωπηλές εκτάσεις της Μογγολίας, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να κινηθεί από την ανάγκη να διευρύνουμε τα όρια του βλέμματός μας.
Σας παρακαλώ: να διευρύνουμε τα όρια, να κοιτάξουμε μακριάκαι ψηλά, να κοιτάξουμε και μην πέσουμε αιχμάλωτοι των μικροπραγμάτων. Να διευρύνουμε τα όρια του βλέμματός μας,ώστε να δούμε το καλό που υπάρχει στους άλλους. Να μπορέσουμε να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας και να διευρύνουμεεπίσης τη δική μας καρδιά ώστε να καταλάβει, ώστε να είναι κοντά σε κάθε άνθρωπο και σε κάθε πολιτισμό.
———————-
Μετάφραση: π.Λ
