ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ
Αίθουσα Παύλος Στ’
Τετάρτη, 13 Δεκεμβρίου 2023
Κατήχηση. Το πάθος για τον ευαγγελισμό: ο αποστολικός ζήλος του πιστού. 30. Eφφαθά, ανοίξου Εκκλησία!
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!
Σήμερα ολοκληρώνουμε τον κύκλο τον αφιερωμένο στον αποστολικό ζήλο, στον οποίο αφήσαμε τον εαυτό μας να εμπνευστεί από τον λόγο του Θεού για να βοηθήσουμε στην καλλιέργεια του πάθους για την αναγγελία του Ευαγγελίου. Και αυτό αφορά κάθε Χριστιανό. Ας σκεφτούμε ότι στο Βάπτισμα ολειτουργός λέει, αγγίζοντας τα αυτιά και τα χείλη του βαπτισμένου: «Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που δώρισε στους κωφούς την ακοή και στους αλάλους την ομιλία, ας αξιώσει και εσένα να μπορέσεις σύντομα να ακούς τον λόγο Του και να ομολογήσεις την πίστη, υμνώντας και δοξολογώντας τον Θεό Πατέρα».
Και ακούσαμε το θαύμα του Ιησού. Ο ευαγγελιστής Μάρκος συνεχίζει περιγράφοντας πού αυτό συνέβη: «Κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας…» (Μκ 7,31). Τι κοινό έχουν αυτές οι περιοχές; Το ότι κατοικούνται κυρίως από ειδωλολάτρες. Δεν ήταν περιοχέςπου κατοικούνταν από Εβραίους, αλλά κυρίως από ειδωλολάτρες. Οι μαθητές βγήκαν μαζί με τον Ιησού, ο οποίος είναι ικανός να ανοίξει τα αυτιά και το στόμα, δηλαδή το φαινόμενο της αλαλίας και της κώφωσης, που στη Βίβλο είναι επίσης μεταφορικό και δηλώνει το κλείσιμο στις εκκλήσεις του Θεού. Υπάρχει μια σωματική κώφωση, αλλά στη Βίβλο εκείνος που είναι κωφός στον λόγο του Θεού είναι μουγγός, που δεν μεταδίδει τον λόγο του Θεού.
Eίναι επίσης ενδεικτικό ένα άλλο σημάδι: το Ευαγγέλιο αναφέρει τον επιτελεστικό λόγο του Ιησού στα αραμαϊκά, «εφφαθά», που σημαίνει «ανοίξου», ας ανοίξουν τα αυτιά, ας ανοίξει η γλώσσα, και είναι μια πρόσκληση που απευθύνεται όχι τόσο στονκωφάλαλο, που δεν μπορούσε να ακούσει τη λέξη, αλλά ακριβώς στους μαθητές του τότε και της κάθε εποχής. Κι εμείς, πουλάβαμε το εφφαθά του Πνεύματος κατά το Βάπτισμα, καλούμαστε να ανοιχτούμε. «Ανοίξου», λέει ο Ιησούς σε κάθε πιστό και στην Εκκλησία Του: ανοίξου διότι το μήνυμα του Ευαγγελίου έχει ανάγκη από σένα για να το μαρτυρήσεις και να το αναγγείλεις! Και αυτό μας κάνει επίσης να σκεφτούμε τη στάση ενός Χριστιανού: ο Χριστιανός πρέπει να είναι ανοιχτός στον λόγο του Θεού και στην υπηρεσία των άλλων. Οι κλειστοί Χριστιανοί καταλήγουν πάντα άσχημα, διότι δεν είναι Χριστιανοί, είναι ιδεολόγοι, ιδεολόγοι του κλεισίματος. Ένας Χριστιανός πρέπει να είναι ανοιχτός στην αναγγελία του Θείου λόγου, στην υποδοχή των αδελφών. Επομένως, αυτό το εφφαθά, αυτό το «ανοίξου», είναι μια πρόσκληση προς όλους μας να ανοιχτούμε.
Ακόμη και στο τέλος των Ευαγγελίων, ο Ιησούς μας παραδίδειτην ιεραποστολική του επιθυμία: πηγαίνετε παραπέρα, πηγαίνετε να ποιμάνετε, πηγαίνετε να κηρύξετε το Ευαγγέλιο.
Αδελφοί και αδελφές, ας νιώσουμε όλοι καλεσμένοι, ως βαπτισμένοι, να δώσουμε μαρτυρία και να αναγγείλουμε τον Ιησού. Και ας ζητήσουμε τη χάρη, ως Εκκλησία, να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε μια ποιμαντική και ιεραποστολική μεταστροφή. Ο Κύριος στις όχθες της Θάλασσας της Γαλιλαίας ρώτησε τον Πέτρο αν τον αγαπούσε και έπειτα του ζήτησε να ποιμάνει τα πρόβατά Του (βλ. στ. 15-17). Ας αναρωτηθούμε κι εμείς, ο καθένας μας ας κάνει αυτή την ερώτηση στον εαυτό του, ας αναρωτηθούμε: αγαπώ αληθινά τον Κύριο, σε σημείο να θέλω να τον αναγγείλω; Θέλω να δώσω μαρτυρία γι’ Αυτόν ή ικανοποιούμαι με το να είμαι μαθητής Του; Παίρνω στην καρδιάμου τους ανθρώπους που συναντώ, τους φέρνω στον Ιησού με την προσευχή; Επιθυμώ να κάνω κάτι ώστε η χαρά του Ευαγγελίου, που έχει μεταμορφώσει τη ζωή μου, να κάνει πιο όμορφη τη ζωή τους; Ας το σκεφτούμε αυτό, ας σκεφτούμε αυτές τις ερωτήσεις και ας προχωρήσουμε με τη μαρτυρία μας.
———————
Μετάφραση: π.Λ
