ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 1η Μαΐου 2022

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!

Το Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας (Ιω 21,1-19) αφηγείται την τρίτη εμφάνιση του αναστημένου Ιησού στους αποστόλους. Είναι μια συνάντηση που γίνεται κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας και αφορά κυρίως τον Σίμωνα Πέτρο. Όλα ξεκινούν με αυτόν, όταν λέει στους άλλους μαθητές: «Πηγαίνω να ψαρέψω» (στ. 3). Τίποτα το περίεργο, ήταν ψαράς, αλλά είχε εγκαταλείψει αυτό το επάγγελμα όταν, ακριβώς στην όχθη εκείνης της λίμνης, άφησε τα δίχτυα του για να ακολουθήσει τον Ιησού. Και τώρα, ενώ ο Αναστημένος περιμένει, ο Πέτρος, ίσως λίγο αποκαρδιωμένος, προτείνει στους άλλους να επιστρέψουν στην προηγούμενη ζωή τους. Και οι άλλοι δέχονται: «Ερχόμαστε κι εμείς μαζί σου». Αλλά «εκείνη τη νύχτα δεν έπιασαν τίποτα» (στ. 3).

Μπορεί να συμβεί και σ’ εμάς, από κούραση, απογοήτευση, ίσως από τεμπελιά, να ξεχάσουμε τον Κύριο και να παραμελήσουμε τις μεγάλες επιλογές που έχουμε κάνει, για να αρκεστούμε σε κάτι άλλο. Για παράδειγμα, δεν αφιερώνουμε χρόνο μιλώντας ο ένας στον άλλον στην οικογένεια, προτιμώντας τα προσωπικά χόμπι. Ξεχνάμε την προσευχή, παρασυρόμενοι από τις προσωπικές μας ανάγκες. Η φιλανθρωπία παραμελείται, με τη δικαιολογία των καθημερινών έκτακτων περιστατικών. Αλλά, κάνοντας αυτό, μένουμε απογοητευμένοι: ήταν ακριβώς η απογοήτευση που είχε ο Πέτρος, με άδεια τα δίχτυα. Αυτός είναι ένας δρόμος που σε πάει πίσω και δεν σε ικανοποιεί.

Και ο Ιησούς, τι κάνει με τον Πέτρο; Επιστρέφει ξανά στην όχθη της λίμνης όπου τον είχε διαλέξει, αυτόν, τον Ανδρέα, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους είχε διαλέξει και τους τέσσερις εκεί. Δεν τους κατακρίνει -ο Ιησούς δεν κατακρίνει, αγγίζει την καρδιά, πάντα- αλλά αποκαλεί τους μαθητές με τρυφερότητα: «Παιδιά» (στ. 5). Έπειτα τους καλεί, όπως παλιά, να ρίξουν ξανά τα δίχτυα, με θάρρος. Και για άλλη μια φορά τα δίκτυα ξεχειλίζουν. Αδελφοί και αδελφές, όταν στη ζωή έχουμε άδεια τα δίχτυα, δεν είναι ώρα για αυτολύπηση, για αστεϊσμούς ή για επιστροφή στις παλιές μας συνήθειες. Είναι καιρός να ξεκινήσουμε πάλι μαζί με τον Ιησού, είναι καιρός να βρούμε το θάρρος να ξαναρχίσουμε, είναι καιρός να ξαναμπούμε στη θάλασσα μαζί με τον Ιησού. Τρία ρήματα: ξεκινώ πάλι, ξαναρχίζω, ξαναμπαίνω στη θάλασσα. Πάντα, μπροστά σε μια απογοήτευση, ή σε μια ζωή που έχει χάσει λίγο το νόημά της – «σήμερα νιώθω ότι γύρισα πίσω…» – ξεκίνα πάλι με τον Ιησού, ξανάρχισε, ξαναμπές στη θάλασσα! Αυτός σε περιμένει. Και σκέφτεται μόνο εσένα, εμένα, τον καθένα μας.

Ο Πέτρος χρειαζόταν αυτό το «σοκ». Όταν ακούει τον Ιωάννη να φωνάζει: «Είναι ο Κύριος!» (στ. 7), βουτάει αμέσως στο νερό και κολυμπάει προς τον Ιησού. Είναι μια πράξη αγάπης, διότι η αγάπη υπερβαίνει το χρήσιμο, το βολικό και το οφειλόμενο. Η αγάπη προκαλεί κατάπληξη, εμπνέει ελεύθερες, δημιουργικές παρορμήσεις. Έτσι, ενώ ο Ιωάννης, ο νεότερος, αναγνωρίζει τον Κύριο, είναι ο Πέτρος, ο μεγαλύτερος, που βουτάει για να τον συναντήσει. Σ’ εκείνη τη βουτιά υπάρχει όλος ο ενθουσιασμός τον οποίο ξαναβρήκε ο Σίμων Πέτρος.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, σήμερα ο αναστημένος Χριστός μας καλεί σε μια νέα ώθηση, όλους μας, τον καθένα μας, μας καλεί να βουτήξουμε στην καλοσύνη χωρίς να φοβόμαστε να χάσουμε κάτι, χωρίς να κάνουμε πολλούς υπολογισμούς, χωρίς να περιμένουμε να ξεκινήσουν οι άλλοι. Γιατί; Μην περιμένεις τους άλλους, διότι για να πας προς τον Ιησού πρέπει να βάλεις τον εαυτό σου εκτός ισορροπίας. Είναι απαραίτητο να αποδυναμώσει κανείς τον εαυτό του με θάρρος, να ξαναρχίσει, και να ξαναξεκινήσει ανισορροπώντας τον εαυτό του, να ρισκάρει. Ας αναρωτηθούμε: είμαι ικανός για μερικές πράξεις γενναιοδωρίας, ή συγκρατώ τις ορμές της καρδιάς και κλείνομαι στη συνήθεια ή στον φόβο; Κάνε ένα άλμα, βούτηξε. Αυτός είναι ο λόγος του Ιησού σήμερα.

Έπειτα, στο τέλος αυτού του επεισοδίου, ο Ιησούς απευθύνει στον Πέτρο, τρεις φορές, την ερώτηση: «Με αγαπάς;» (στ. 15.16). Ο Αναστημένος ρωτάει κι εμάς σήμερα: Με αγαπάς; Επειδή το Πάσχα ο Ιησούς θέλει και η καρδιά μας να αναστηθεί· διότι η πίστη δεν είναι ζήτημα γνώσης, αλλά αγάπης. Με αγαπάς; Ρωτάει ο Ιησούς εσένα, εμένα, εμάς, που έχουμε άδεια δίχτυα και πολύ συχνά φοβόμαστε να ξεκινήσουμε πάλι. Ρωτάει εσένα, εμένα, όλους εμάς, που δεν έχουμε το κουράγιο να βουτήξουμε και ίσως έχουμε χάσει την ορμή. Με αγαπάς; Ρωτάει ο Ιησούς. Από τότε, ο Πέτρος σταμάτησε για πάντα να ψαρεύει και αφιερώθηκε στην υπηρεσία του Θεού και των αδελφών, σε σημείο να δώσει τη ζωή του εδώ, όπου βρισκόμαστε τώρα. Και εμείς, θέλουμε να αγαπήσουμε τον Ιησού;

Είθε η Παναγία, η οποία είπε αμέσως «ναι» στον Κύριο, να μας βοηθήσει να ξαναβρούμε την ορμή της καλοσύνης.

————————————————————————

Μετά το Βασίλισσα του ουρανού

Σήμερα ξεκινά ο μήνας που είναι αφιερωμένος στην Παναγία Θεοτόκο. Θα ήθελα να καλέσω όλους τους πιστούς και τις κοινότητες να προσεύχονται το Ροδάριο για την ειρήνη κάθε μέρα του Μαΐου. Η σκέψη στρέφεται  αμέσως στην ουκρανική Μαριούπολη, την «πόλη της Μαρίας», βάρβαρα βομβαρδισμένη και κατεστραμμένη. Ακόμη και τώρα, και από εδώ, ανανεώνω το αίτημα να δημιουργηθούν ασφαλείς ανθρωπιστικοί διάδρομοι για τους εγκλωβισμένους στο χαλυβουργείο αυτής της πόλης. Υποφέρω και κλαίω, σκεπτόμενος τα δεινά του ουκρανικού πληθυσμού και ιδιαίτερα των πιο αδύναμων, των ηλικιωμένων και των παιδιών. Φτάνουν ακόμη τρομερά νέα για παιδιά που απελαύνονται και εκτοπίζονται.

Και ενώ γινόμαστε μάρτυρες μιας μακάβριας παρακμής της ανθρωπότητας, αναρωτιέμαι, μαζί με τόσους πολλούς ανθρώπους που αγωνιούν, αν πραγματικά αναζητούμε την ειρήνη, αν υπάρχει η βούληση να αποφευχθεί μια συνεχής στρατιωτική και λεκτική κλιμάκωση, αν κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να κρατήσουμε τα όπλα σιωπηλά. Σας παρακαλώ, μην παραδοθείτε στη λογική της βίας, στο διεστραμμένο σπιράλ των όπλων. Ας ακολουθηθεί ο δρόμος του διαλόγου και της ειρήνης! Ας προσευχηθούμε.

Σήμερα είναι η Εργατική Πρωτομαγιά. Ας είναι ένα ερέθισμα για την ανανέωση της δέσμευσης ώστε η εργασία να είναι αξιοπρεπής παντού και για όλους, και από τον κόσμο της εργασίας να προέλθει η θέληση για την ανάπτυξη μιας ειρηνικής οικονομίας. Και θα ήθελα να θυμηθώ τους εργάτες που έχασαν τη ζωή του κατά την εργασία τους: μια πολύ, ίσως πάρα πολύ διαδεδομένη τραγωδία.

[…]

Καλή Κυριακή σε όλους! Και σας παρακαλώ, μην ξεχνάτε να προσεύχεστε για μένα. Καλό γεύμα και εις το επανιδείν.

———————

Μετάφραση: π.Λ