ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή 21 Μαΐου 2023

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Σήμερα στην Ιταλία και σε πολλές άλλες χώρες εορτάζεται η Ανάληψη του Κυρίου. Είναι μια εορτή που γνωρίζουμε καλά, αλλά που μπορεί να εγείρει κάποια ερωτήματα, τουλάχιστον δύο. Το πρώτο: γιατί να εορτάζουμε την αναχώρηση του Ιησού από τη γη; Φαίνεται η αποχώρησή Του να είναι μια θλιβερή στιγμή, όχι ακριβώς κάτι για το οποίο να πρέπει να χαρούμε! Γιατί να εορτάζουμε μια αναχώρηση; Πρώτη ερώτηση. Δεύτερη ερώτηση: τι κάνει ο Ιησούς τώρα στον ουρανό; Πρώτη ερώτηση: γιατί να εορτάζουμε; Δεύτερη ερώτηση: τι κάνει ο Ιησούς στον ουρανό;

Γιατί να εορτάζουμε. Διότι με την Ανάληψη συνέβη κάτι νέο και πολύ όμορφο: ο Ιησούς έφερε την ανθρώπινη φύση μας, τη σάρκα μας στον ουρανό –είναι η πρώτη φορά!– δηλαδή την έφερε στον Θεό. Εκείνη η ανθρώπινη φύση, που είχε προσλάβει γη, δεν έμεινε εδώ. Ο αναστημένος Ιησούς δεν ήταν ένα πνεύμα, όχι, είχε το ανθρώπινο σώμα Του, τη σάρκα, τα οστά, τα πάντα, και εκεί, στον Θεό, θα είναι για πάντα. Μπορούμε να πούμε ότι από την ημέρα της Αναλήψεως ο ίδιος ο Θεός «άλλαξε»: από τότε δεν είναι πλέον μόνο πνεύμα, αλλά επειδή μας αγαπά προσλαμβάνει τη δική μας σάρκα, την ανθρώπινη φύση μας! Υποδεικνύεται λοιπόν ο τόπος που μας ανήκει, η μοίρα μας είναι εκεί. Έτσι έγραφε ένας αρχαίος Πατέρας της Εκκλησίας: «Θαυμάσια νέα! Αυτός που ενανθρώπισε για μας […], για να μας κάνει αδελφούς Του, παρουσιάζεται ως άνθρωπος ενώπιον του Πατέρα, για να φέρει μαζί του όλους όσους του ανήκουν» (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, Λόγος περί της Αναστάσεως του Χριστού, 1 ). Σήμερα εορτάζουμε «την κατάκτηση του ουρανού»: τον Ιησού που επιστρέφει στον Πατέρα, αλλά με την ανθρώπινη φύση μας. Και έτσι ο ουρανός είναι ήδη λίγο δικός μας. Ο Ιησούς άνοιξε τη θύρα, και το σώμα Του είναι εκεί.

Το δεύτερο ερώτημα: τι κάνει ο Ιησούς στον ουρανό; Στέκεται για εμάς ενώπιον του Πατέρα, Του δείχνει συνεχώς την ανθρώπινη φύση μας, δείχνει τις πληγές. Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι ο Ιησούς, ενώπιον του Πατέρα, προσεύχεται έτσι, δείχνοντάς Του τις πληγές. «Αυτό είναι που υπέφερα για τους ανθρώπους: κάνε κάτι!». Του δείχνει το τίμημα της απολυτώσεως και ο Πατέρας συγκινείται. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει να σκέφτομαι. Έτσι προσεύχεται ο Ιησούς. Δεν μας άφησε μόνους. Πράγματι, πριν αναληφθεί μας είπε, όπως αναφέρεται στο σημερινό Ευαγγέλιο: «Εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα, ως τη συντέλεια του κόσμου» (Μτ 28,20). Είναι πάντα μαζί μας, μας κοιτάζει, «ζει αιώνια, για να μεσιτεύει» (Εβρ 7,25) προς όφελός μας. Για να δείχνειτις πληγές στον Πατέρα, για μας. Με μια λέξη, ο Ιησούς μεσιτεύει. Βρίσκεται στον καλύτερο «τόπο», ενώπιον του Πατέρα του δικού Του και του δικού μας, για να μεσιτεύει υπέρ των υποθέσεών μας.

Η μεσιτεία είναι θεμελιώδης. Και για εμάς είναι προς βοήθεια αυτή η πίστη: μας βοηθά να μην χάνουμε την ελπίδα μας, να μην αποθαρρυνόμαστε. Ενώπιον του Πατέρα υπάρχει Κάποιος που Του δείχνει τις πληγές και μεσιτεύει. Είθε η Βασίλισσα του Ουρανού να μας βοηθά κι εκείνη με τη δύναμη των παρακλήσεών της.

———————

Μετάφραση: π.Λ