ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Z’ Κυριακή του Πάσχα, 12 Μαΐου 2024

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Σήμερα, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες, εορτάζεται η Πανήγυρη της Αναλήψεως του Κυρίου. Το Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας αναφέρει ότι ο Ιησούς, αφού ανέθεσε στους Αποστόλους την αποστολή να συνεχίσουν το έργο του, «αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Θεού» (Μκ 16,19).

Η επιστροφή του Ιησού στον Πατέρα μάς παρουσιάζεται όχι σαν Αυτός να απομακρύνθηκε από εμάς, αλλά μάλλον σαν να προηγήθηκε από εμάς στον στόχο, που είναι ο Ουρανός. Όπως όταν στο βουνό ανεβαίνεις προς μια κορυφή: περπατάς, με δυσκολία, και τελικά, σε μια στροφή του μονοπατιού, ανοίγει ο ορίζοντας και βλέπεις το πανόραμα. Τότε όλο το σώμα βρίσκει δύναμη για να αντιμετωπίσει την τελική ανάβαση. Ολόκληρο το σώμα –χέρια, πόδια και κάθε μυς– τεντώνεται και συγκεντρώνεται για να φτάσει στην κορυφή.

Κι εμείς, η Εκκλησία, είμαστε ακριβώς εκείνο το σώμα το οποίο ο Ιησούς, αφού ανέβηκε στον Ουρανό, τραβά μαζί του σαν με ένα «σκοινί». Αυτός είναι που μας αποκαλύπτει και μας κοινοποιεί, με τον Λόγο του και τη χάρη των ιερών Μυστηρίων, την ωραιότητα της πατρίδας προς την οποία βαδίζουμε. Έτσι κι εμείς, τα μέλη του –είμαστε μέλη του Ιησού–, ανεβαίνουμε με χαρά μαζί με Αυτόν, την κεφαλή μας, ξέροντας ότι το βήμα του ενός είναι βήμα για όλους, και ότι κανείς δεν πρέπει να χαθεί ή να μείνει πίσω, διότι είμαστε ένα σώμα (βλ. Κολ 1,18· Α’Κορ 12,12-27).

Ας το ακούσουμε προσεκτικά: βήμα-βήμα, σκαλί-σκαλί, ο Ιησούς μας δείχνει την οδό. Ποια είναι αυτά τα βήματα που πρέπει να κάνουμε; Στο Ευαγγέλιο ο Ιησούς σήμερα λέει: «κηρύξτε το Ευαγγέλιο, βαπτίστε, εκδιώξτε τα δαιμόνια, αντιμετωπίστε τα φίδια, θεραπεύστε τους αρρώστους» (βλ. Μκ 16,16-18). Εν ολίγοις, να επιτελούμε τα έργα της αγάπης: δίνοντας ζωή, φέρνοντας ελπίδα, κρατώντας μακριά τον ευατό μας από κάθε κακία και μικροπρέπεια, απαντώντας στο κακό με το καλό, πηγαίνοντας κοντά σε αυτούς που υποφέρουν. Αυτό είναι το «βήμα-βήμα». Και όσο περισσότερο κάνουμε έτσι, τόσο περισσότερο αφηνόμαστε να μεταμορφωθούμε από το Άγιο Πνεύμα, τόσο περισσότερο ακολουθούμε το παράδειγμά του και τόσο περισσότερο, όπως στα βουνά, νιώθουμε τον αέρα γύρω μας να γίνεται ελαφρύς και καθαρός, τον ορίζοντα ευρύ και τον στόχο κοντά· οι λέξεις και οι χειρονομίες γίνονται καλές, το μυαλό και η καρδιά διευρύνονται, αναπνέουν.

Μπορούμε λοιπόν να αναρωτηθούμε: είναι ζωντανή σ’ εμένα η επιθυμία για τον Θεό, η επιθυμία για την απέραντη αγάπη του, για τη ζωή του που είναι η ζωή η αιώνια; Ή είμαι κάπως ισοπεδωμένος και προσκολλημένος στα εφήμερα, ή στα χρήματα, ή στις επιτυχίες, ή τις απολαύσεις; Και η επιθυμία μου για τον Ουρανό με απομονώνει, με κάνει να κλείνομαι, ή με οδηγεί στο να αγαπώ τους αδελφούς μου μεγαλόκαρδα και ανιδιοτελώς, να τους νιώθω ως συντρόφους στο ταξίδι προς τον Παράδεισο;

Είθε η Παναγία, αυτή που έχει ήδη φτάσει στον στόχο, να μας βοηθήσει να βαδίσουμε μαζί με χαρά προς τη δόξα του Ουρανού.

______________

Μετάφραση: π.Λ