Πριν αρκετούς μήνες είχα παρουσιάσει την περιπέτεια ενός Αφρικανού στην Ελλάδα, ο οποίος παρέμεινε προφυλακισμένος για μήνες στον Κορυδαλλό, επειδή δεν είχε να πληρώσει εγγύηση 1000 ευρώ… Ο άνθρωπος είχε αφεθεί ελεύθερος παραμονές Χριστουγέννων, με παρέμβαση της Κάριτας Αθήνας και είχε ξαναβρεί την ανήλικη κόρη του, που μεγάλωναν συμπατριώτες του… Στη δίκη, “κακούργημα για κατοχή παράνομων CD”, είχε αθωωθεί. Αν καταδικαζόταν θα παρέμενε στη φυλακή πολλά χρόνια. Πήρε την κόρη του και επέστρεψαν στην πατρίδα τους.
Πριν λίγο καιρό συνέβη ένα απίστευτο έγκλημα δολοφονίας 19χρονης νέας μητέρας στην Ανατολική Αττική. Τώρα ξέρουμε ότι δολοφόνος ήταν ο σύζυγος…
Στις μέρες που προηγήθηκαν ακούσθηκαν ένα σωρό απόψεις για την σκληρότητα του εγκλήματος, που δεν ταιριάζει να έχει διαπραχθεί από Έλληνα. “Η έξαρση της εγκληματικότητας οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην εισροή στην ελληνική κοινωνία πληθυσμών, που δεν ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τον Έλληνα. Δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση” αποφάνθηκε, τηλεοπτικά, η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και Πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων. Αντίθετη άποψη, λίγες μέρες μετά, σε επιστημονικό συνέδριο, εξέφρασε ο Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών – Εισαγγελέων: “Ακούσθηκαν το τελευταίο διάστημα ακραίες και αντιεπιστημονικές τοποθετήσεις, που συνδέουν το έγκλημα με τους αλλοδαπούς, οι οποίοι τάχα δεν ασπάζονται τις ίδιες απόψεις με τους Έλληνες. Αποδεχόμαστε ότι ο λαός γνώρισε μετανάστευση, διωγμούς και προσφυγιά, αρνούμαστε όμως να παραδεχθούμε ότι οι συνθήκες στις οποίες ζούσαν οι Έλληνες μετανάστες, πολλές φορές, τους εξώθησαν στην παρανομία, όπως στο Σικάγο του 1909 και στη Νέα Υόρκη του κραχ του 1929: ήταν οι πρώτοι κατηγορηθέντες για βαριά εγκλήματα, όπως κλοπές, βιασμούς, ληστείες και ναρκωτικά, 10 φορές περισσότερο απ’ τους “δεύτερους” Ιταλούς…
Επίσης να σημειώσω ότι η αυστηροποίηση της ποινικής νομοθεσίας δε συνδέεται επιστημονικά με τη μείωση του εγκλήματος”.
Με απλά λόγια το έγκλημα δεν έχει εξαλειφτεί, ούτε όπου υπάρχει θανατική ποινή. Ο θύτης, όταν το διαπράττει, πιστεύει ότι θα γλυτώσει. Σε κάθε περίπτωση, έχει ενδιαφέρον η ανταλλαγή απόψεων, ας μη θεωρούμε όμως τις “επικρατούσες” ως και επιστημονικές!
Επιστρέφοντας στη (Διεθνή) Κάριτας, έχουμε ήδη αναφέρει ότι ολοκληρώνει την 4ετή εκστρατεία της “Share the Journey”. Επίσημα την 20η Ιουνίου, όπου η Εκκλησία μας γιορτάζει την Ημέρα του Πρόσφυγα.
Ο Πρόεδρός της, Καρδινάλιος Α. Tagle δήλωσε ότι αρκετοί άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι “οι ξένοι” που έρχονται στις χώρες μας δεν είναι “αριθμοί” αλλά άνθρωποι, με ιστορίες και όνειρα… Ο δε Γραμματέας του “Οργανισμού για την Ολοκληρωμένη Ανθρώπινη Ανάπτυξη” Μονσινιόρ Bruno Marie Duffe σημείωσε ότι κάθε μετανάστης έχει στις πλάτες του ένα ταξίδι, ένα καημό, μια ελπίδα, να αναγνωρισθεί και να αντιμετωπισθεί ως ανθρώπινο πλάσμα και να γίνει αποδεκτός. Η καμπάνια της Κάριτας βοήθησε πολλούς ανθρώπους να δουν τους μετανάστες ως ανθρώπους με ταλέντα, που θα προσφέρουν στις κοινωνίες μας, αν γίνουν πραγματικότητα τα 4 ρήματα που τονίζει ο Πάπας Φραγκίσκος: αποδέχομαι – προστατεύω – προωθώ την επίλυση των προβλημάτων – ενσωματώνω στην κοινωνία [όχι αφομοιώνω, όπως έπραξαν κάποτε, οι Ευρωπαίοι με τους Ινδιάνους και τους αυτόχθονες…]
Λόγια Tagle και Duffe και φωτογραφία απo VaticanNews
Δηλώσεις Ελλήνων δικαστικών από εγχώριες ιστοσελίδες
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
