Στο κατεπείγον πρόβλημα των προσφύγων και των μεταναστών, παρόλο που αποτελεί μία «περίπλοκη πραγματικότητα», οι λύσεις που δίνονται στην Ευρώπη είναι ασαφείς, συγκεχυμένες» και συχνά συναισθηματικές», ανάλογα με τις αντιδράσεις των προσώπων.
Χρειαζόμαστε στην πολιτική ανθρώπους πιο σοβαρούς, που να αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα όχι ως προβλήματα της στιγμής, αλλά ως ένα γεγονός που χαρακτηρίζει τη συμβίωση της σημερινής ανθρωπότητας και επομένως και τη διεθνή πραγματικότητα.
Χρειαζόμαστε άτομα που να σκέπτονται πολύ και να ασχολούνται λιγότερο με τους διαπληκτισμούς των διαδρόμων.
Τα σύνορα δεν θα τα έκλεινα στο βαθμό που αυτά πραγματικά φυλασσόταν σωστά. Όταν τα άτομα περνούν μία Χώρα, οι υπεύθυνοι της φύλαξης των συνόρων οφείλουν να γνωρίζουν ποιοι πραγματικά είναι αυτοί που εισέρχονται, τι θέλουν να κάνουν και που θέλουν να πάνε. Δεν μπορούν να ανοίγουν τα σύνορα και να αφήνουν να περνά ο οποιοσδήποτε, διότι αυτό θα ήταν μια προδοσία και μία αυταπάτη και για τους ίδιους που ζητούν την είσοδο στη Χώρα.
Αν λοιπόν είναι αρνητικό να επανεξετάζεται η Συνθήκη του Schengen, δεν είναι ούτε θετικό να προσποιείται κανείς ότι δεν υπάρχει το πρόβλημα.
Ο.R.