ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΣΤΡΑ ΤΗΝΟΥ
Όπως κάθε χρόνο τη Δευτέρα του Πάσχα αναγγέλλεται η Ανάσταση του Κυρίου στον Ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου στην Περάστρα της Τήνου.
Στις 11 το πρωί τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του ναού π. Πέτρος Σοκολόφσκυ και ο εφημέριος της ποιμαντική ενότητας του Σκαλάδου π. Δημήτριος Δαλέζιος.
Ο ναός ήταν κατάμεστος από πιστούς αλλά πολύς κόσμος υπήρχε επίσης και στο προαύλιο που είχαν έλθει από τα γειτονικά χωριά και τη Χώρα αλλά και από την Αθήνα για να πανηγυρίσουν μαζί με αυτήν την ενοριακή κοινότητα η οποία είναι μία από τις μικρότερες σε αριθμό χωρίς όμως να υστερεί σε ποιότητα. Η παρουσία του Γιάννη Αρμακόλα στο εκκλησιαστικό όργανο συνέβαλε ώστε η γιορτή να είναι ακόμη πιο πανηγυρική.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος απευθυνόμενος στην Εκκλησία είπε:
Σ’ αυτή την πρώτη ημέρα μετά τα γεγονότα του Πάσχα, τα λειτουργικά κείμενα μας παρουσιάζουν δύο πιθανές απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε στο μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού: Η μία είναι η απάντηση που δίνουν οι μυροφόρες όταν άκουσαν από τον άγγελο το χαρμόσυνο εκείνο: «γιατί ζητάτε τον ζωντανό μεταξύ των νεκρών, αναστήθηκε δεν είναι εδώ;» τότε έφυγαν γρήγορα από το μνήμα με φόβο αλλά και χαρά για να φέρουν στους μαθητές την καλή αυτή αγγελία της αναστάσεως. Η άλλη απάντηση είναι εκείνη των στρατιωτών που όταν είδαν αυτό που συνέβη πήγαν στην πόλη και ανέφεραν στους αρχιερείς όλα όσα συνέβησαν και τότε προτίμησαν τα χρήματα από την αλήθεια.
Ο Αναστημένος Χριστός εμφανίζεται στις μυροφόρες και τους απευθύνει τον απλό και καθημερινό εκείνο «χαίρετε» και τους ενθαρρύνει με το «μη φοβάστε», όπως και ο άγγελος είχε κάνει χθες την αυγή όταν έφθασαν φοβισμένες στο μνήμα.
Η Ανάσταση του Χριστού είναι ένα εξαιρετικό γεγονός μπροστά στο οποίο ο άνθρωπος δοκιμάζει φόβο και μόνο όταν τον συναντήσει στο δρόμο της ζωής του νιώθει ηρεμία και χαρά αυτήν που προκαλεί η σιγουριά πως αληθινά ο Θεός τώρα καθημερινά συνοδοιπορεί με τον άνθρωπο μέσα στα μονοπάτια του κόσμου, αφού είναι Θεός μαζί μας.
Οι μυροφόρες γυναίκες πιστεύουν στο μήνυμα του αγγέλλου. Η θλίψη που τις συνόδευε όταν πήγαιναν στο μνήμα για να περιποιηθούν το νεκρό σώμα του Διδασκάλου τους, όταν πληροφορούνται την ανάσταση του Ιησού μετατρέπεται σε χαρά αλλά και ο φόβος παραμένει. Μόνο ο Αναστημένος Χριστός αλλάζει τη θλίψη σε χαρά, το φόβο σε θάρρος, την απογοήτευση σε ελπίδα. Έτσι έγινε με τις μυροφόρες, έτσι θα είναι και με τους μαθητές της Εμμαούς που όταν συνάντησαν τον Ιησού στο δρόμο και αργότερα τον αναγνώρισαν κατά τον τεμαχισμό του άρτου. Τότε επέστρεψαν γεμάτοι χαρά στην Ιερουσαλήμ για να αναγγείλουν στους Αποστόλους την καλή αγγελία της Αναστάσεως του Κυρίου.(Λουκάς 24, 33-35).
Όμως ο Ευαγγελιστής Ματθαίος σήμερα μας παρουσιάζει και μια άλλη διαφορετική συμπεριφορά. Οι στρατιώτες μετά την αγγελία της αναστάσεως ενώ βρίσκονται στο δρόμο προς τους Ιουδαίους, δεν συναντούν τον Αναστημένο Ιησού, είναι μόνοι τους με τον εγωισμό τους και τη σκληροκαρδία τους συντροφιά, γι’ αυτό και γίνονται όργανα στα χέρια των Ιουδαίων οι οποίοι μη μπορώντας να καταλάβουν το πασχαλινό μυστήριο, δίνουν μια εξήγηση στο γεγονός με τη δική τους λογική. Οι στρατιώτες δωροδοκούνται και γίνεται κήρυκες όχι της αλήθειας αλλά του ψεύδους. Ο Ιούδας για τριάντα αργύρια πρόδωσε το Δάσκαλό του, οι στρατιώτες με κάποια άλλα αργύρια προδίδουν την αλήθεια. Αυτές οι δύο επιλογές γίνονται και σήμερα από τον άνθρωπο. Μπορούμε να συστρατευθούμε με τους στρατιώτες ή να ακολουθήσουμε τις ευσεβείς μυροφόρες. Να συναντήσουμε τον Αναστημένο ή να ακολουθήσουμε τους άρχοντες αυτού του κόσμου, αφήνοντας τον εαυτό μας να γευθεί το φόβο της Αναστάσεως και όχι τη χαρά της συναντήσεώς μας με τον ίδιο τον Αναστημένο. Το να δεχθούμε τον Αναστημένο Χριστό σημαίνει να αλλάξουμε πορεία ζωής. Και είναι τότε που ο ίδιος ο Αναστημένος θα έρθει σε συνάντησή μας , θα μας ερμηνεύει τις Γραφές και μας κάψει καρδιές. Θα μας μετατρέπει το φόβο σε χαρά και θα μας κάνει κατηχητές και αγγελιαφόρους του μηνύματος της Αναστάσεως του που είναι το κέντρο και το θεμέλιο της χριστιανικής πίστης μας.
Η εδώ ενοριακή κοινότητα έχει την τιμή και τη χάρη να προστατεύεται από έναν άγιο, ο οποίος αληθινά υπήρξε σε όλη του τη ζωή και με όλη του τη ζωή ο αληθινός και θαρραλέος μάρτυρας της πίστης στο Χριστό.
Ήλθαμε κι εμείς σήμερα εδώ σ’ αυτή την μικρή σε αριθμό ενοριακή κοινότητα, που όμορφα μπορεί να συμβολίζει τη πρώτη μικρή χριστιανική κοινότητα του Αναστημένου Χριστού για να αναγγείλουμε το ίδιο αυτό χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, και να τιμήσουμε τον Άγιο Γεώργιο που υπήρξε αληθινός μάρτυρας του Αναστημένου Χριστού όχι μόνο με τα λόγια αλλά με όλη τη ζωή του.
Είθε μέσα από αυτή την πανηγυρική Θεία Λειτουργία να γευθούμε τη μυστηριακή χάρη του Θεού, η οποία θα μετατρέψει τις φοβίες μας σε θάρρος χριστιανικό ώστε φεύγοντας από εδώ να συνεχίσουμε με χαρά να κηρύττουμε με τα έργα και το λόγο μας το «Χριστός Ανέστη». Αμήν.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε σε όλους τους παρόντες πλούσιο κέρασμα από τους οβελίες που θυσιάστηκαν αυτό το Πάσχα για να συμβάλλουν στην γιορτή χαρά της Αναστάσεως.