Ένας “ξεχασμένος” Άγιος: Αλέξανδρος ο εν Χίω μαρτυρήσας
Διανύουμε μια ιστορική περίοδο, κατά την οποία οι Χριστιανοί – περισσότερο απ' ότι στους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες – θανατώνονται για την πίστη τους (π.χ. Συρία, Αίγυπτο, Σουδάν, Νιγηρία, και αλλού). Χριστιανοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες, ναοί καταστρέφονται ή βεβηλώνονται, Χριστιανικοί πολιτισμοί αφανίζονται, στο όνομα του Ισλαμισμού.
Γι΄αυτούς τους διωκόμενους Χριστιανούς, και για το Μαρτύριό τους, ο Πάπας Φραγκίσκος και η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, μας προσκαλούν να προσευχηθούμε ιδιαιτέρως κατ'αυτήν την Πεντηκοστή. Διότι σήμερα: «Υπάρχουν περισσότεροι μάρτυρες της πίστεως, από ό,τι κατά τους πρώτους αιώνες της Εκκλησίας. Αδελφοί και Αδελφές μας υποφέρουν! Αυτοί κρατούν σήμερα τη χριστιανική πίστη μέχρι το Μαρτύριο».
Με αφορμή το Μαρτύριο των σημερινών Χριστιανών, είναι ευκαιρία να θυμηθούν όσοι έχουν λησμονήσει ή να μάθουν όσοι δεν γνωρίζουν, το Μαρτύριο υπέρ της Χριστιανικής Πίστεως ενός Δομινικανού Μοναχού, που κάηκε ζωντανός στη Χίο από τους τότε οπαδούς του Ισλάμ, στην κεντρικότατη Πλατεία Βουνακίου, λίγα μέτρα μακριά από τον σημερινό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου.
Πρόκειται για τον Άγιο Αλέξανδρο Baldrati. *
Eν συντομία, ο βίος του είναι ο εξής: γεννήθηκε στο Lugoτης Βόρειας Ιταλίας στις 26 Σεπτεμβρίου 1596. Οι γονείς του, Καίσαρας Baldratiκαι Λουκία de' Bianchi, του έδωσαν στη βάπτισή του το όνομα Ιάκωβος και του πρόσφεραν μια καλή παιδεία: ξέρουμε πως ήδη από μικρό παιδί ήταν επιμελής στα γράμματα, δείχνοντας μεγάλη ευφυΐα κι ένα ζωηρό ενδιαφέρον για την ιερή θεολογία. Περιγράφεται ως ένα παιδί καλό και υπάκουο, που είχε συνεχή εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή.
Στα 17 του χρόνια ζήτησε και εισήλθε στο Τάγμα των Δομινικανών, αλλάζοντας το όνομά του από Ιάκωβο σε Αλέξανδρο. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Faenzaκαι τη Napoli, χειροτονήθηκε ιερέας στην Bologna, διακρινόμενος για την ευλάβειά του. Ο ιεραποστολικός όμως ζήλος τον κατέτρωγε, γι' αυτό και ζήτησε να σταλεί ως ιεραπόστολος στη Χίο, για να βοηθήσει τους εκεί Καθολικούς Χριστιανούς.
Στη Χίο επιδόθηκε σε μια ακούραστη διάδοση και στερέωση του Ευαγγελίου, εντασσόμενος στην κοινότητα των Δομινικανών του νησιού της Ιεράς Μονή της Παναγίας του Κάστρου (Santa Mariadel Castello) που βρισκόταν στον εσωτερικό του Κάστρου της Χίου.
Το κήρυγμά του προκάλεσε την οργή των Τούρκων, οι οποίοι, κατά διαστήματα, καταδίωκαν τους Χριστιανούς του νησιού. Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Λέοντα Αλλάτιο, ο ιερομόναχος Αλέξανδρος κλείστηκε στη φυλακή και βασανίστηκε από τους Μουσουλμάνους στρατιώτες. Στις 10 Φεβρουαρίου 1645, σε ηλικία 49 ετών, κάηκε ζωντανός από τους Τούρκους στην Πλατεία Βουνακίου της Χίου, αρνούμενος να αποστατήσει και ομολογώντας την Χριστιανική του Πίστη.
Το Τάγμα των Δομινικανών άρχισε αμέσως να τον τιμά ως Μάρτυρα και Ομολογητή της Πίστεως εξαιτίας και των πολυάριθμων θαυμάτων που του αποδίδονται.
Ό Άγιος Αλέξανδρος ο εν Χίω μαρτυρήσας, μαζί με τους σύγχρονους Χριστιανούς Μάρτυρες, χαίρει της ουράνιας μακαριότητας, μιμούμενος το παράδειγμα τους αθώου Αμνού, ο οποίος είπε: «Μακάριοι είστε όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία εξαιτίας μου. Να αισθάνεστε χαρά και αγαλλίαση, γιατί θ' ανταμειφθείτε με το παραπάνω στους ουρανούς. Έτσι καταδίωξαν και τους προφήτες πριν από σας» (Μτ 5, 11-12).
π.Λ
* Οι πληροφορίες για τον Άγιο Αλέξανδρο Baldratiπροέρχονται πρωτίστως από το έργο του – σύγχρονού του βιογράφου – Λέοντος Αλλατίου: "Leone Allacci, Vita e morte del P.F. Alessandro Baldrati da Lugo, fatto morire nella Città di Scio dà Turchi per la Fede Cattolica li 10 di Febraro 1645", Roma, 1657.
