ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 5 Σεπτεμβρίου 2021
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Το Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας παρουσιάζει τον Ιησού που θεραπεύει έναν κωφάλαλο. Στην αφήγηση, ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος επιτελεί αυτό το θαυματουργικό σημείο είναι εντυπωσιακός. Και το κάνει ως εξής: παίρνει τον κωφάλαλο κατά μέρος, του βάζει τα δάχτυλα στα αυτιά του και με το σάλιο τού αγγίζει τη γλώσσα, μετά κοιτάζει προς τον ουρανό, αναστενάζει και λέει: «Εφφαθά», δηλαδή «Άνοιξε!» (βλ. Μκ 7,33-34). Σε άλλες θεραπείες, για εξίσου σοβαρές ασθένειες, όπως η παράλυση ή η λέπρα, ο Ιησούς δεν κάνει πολλές χειρονομίες. Γιατί τα κάνει όλα αυτά τώρα, παρά το γεγονός ότι του ζητήθηκε μόνο να επιθέσει το χέρι του στον άρρωστο (βλ. στ. 32); Γιατί κάνει αυτές τις χειρονομίες; Ίσως επειδή η κατάσταση αυτού του ανθρώπου έχει μια ιδιαίτερη συμβολική αξία. Το να είσαι κωφάλαλος είναι μια ασθένεια, αλλά είναι και ένα σύμβολο. Και αυτό το σύμβολο έχει κάτι να πει σε όλους μας. Περί τίνος πρόκειται; Πρόκειται για την κώφωση. Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορούσε να μιλήσει επειδή δεν μπορούσε να ακούσει. Πράγματι, ο Ιησούς για να θεραπεύσει την αιτία της δυσφορίας εκείνου του ανθρώπου, του βάζει πρώτα τα δάχτυλά στα αυτιά του, στη συνέχεια στο στόμα του, αλλά πρώτα στα αυτιά του.
Όλοι έχουμε αυτιά, αλλά πολλές φορές αδυνατούμε να ακούσουμε. Γιατί; Αδελφοί, υπάρχει πράγματι μια εσωτερική κώφωση, την οποία σήμερα μπορούμε να ζητήσουμε από τον Ιησού να αγγίξει και να θεραπεύσει. Και αυτή η εσωτερική κώφωση είναι χειρότερη από τη φυσική, επειδή είναι η κώφωση της καρδιάς. Έχοντας πολλά στο μυαλό, χίλια πράγματα να πούμε και να κάνουμε, δεν βρίσκουμε τον χρόνο να σταματήσουμε και να ακούσουμε αυτούς που μας μιλούν. Κινδυνεύουμε να γίνουμε αδιαπέραστοι σε όλα και να μην δώσουμε χώρο σε όποιον έχει ανάγκη να τον ακούσουμε: σκέφτομαι τα παιδιά, τους νέους, τους ηλικιωμένους, εκείνους που δεν έχουν τόση ανάγκη από λόγια και από κηρύγματα, όσο να τους ακούσουμε. Ας αναρωτηθούμε: πώς ακούω; Αφήνω τον εαυτό μου να αγγιχτεί από τη ζωή των ανθρώπων, ξέρω να αφιερώνω χρόνο στους γύρω μου για να τους ακούσω; Αυτό είναι για όλους μας, αλλά με έναν ιδιαίτερο τρόπο για τους για ιερείς. Ο ιερέας πρέπει να ακούει τον κόσμο, να μην βιάζεται, να ακούει…, και να βλέπει πώς μπορεί να βοηθήσει, αλλά αφού πρώτα ακούσει. Και όλοι μας: πρώτα να ακούμε και μετά να απαντούμε. Ας σκεφτούμε τη ζωή στην οικογένεια: πόσες φορές μιλάμε χωρίς να ακούμε πρώτα, επαναλαμβάνοντας συνεχώς το ίδιο πάντα ρεφρέν! Ανίκανοι να ακούσουμε, λέμε πάντα τα ίδια πράγματα, ή δεν αφήνουμε τον άλλο να τελειώσει να μιλάει, να εκφραστεί, κι εμείς τον διακόπτουμε. Η αναγέννηση ενός διαλόγου συχνά δεν περνά από τα λόγια, αλλά από τη σιωπή, από το να μην επιμένουμε, από το να ξαναρχίσουμε με υπομονή να ακούμε τον άλλο, να ακούμε για τις προσπάθειές του, εκείνο που κουβαλάει μέσα του. Η θεραπεία της καρδιάς ξεκινά με την ακρόαση. Να ακούμε. Και αυτό θεραπεύει την καρδιά. «Αλλά, πάτερ, υπάρχουν βαρετοί άνθρωποι που λένε πάντα τα ίδια πράγματα…». Άκουσέ τους. Και μετά, όταν τελειώσουν να μιλούν, πες τον λόγο σου, αλλά άκουσε τα πάντα.
Και το ίδιο συμβαίνει με τον Κύριο. Καλά κάνουμε να τον πλημμυρίσουμε με αιτήματα, αλλά καλύτερα να τον ακούσουμε πρώτα. Το ζητάει ο Ιησούς. Στο Ευαγγέλιο, όταν ρωτήθηκε ποια είναι η πρώτη εντολή, απαντά: «Άκου, Ισραήλ». Στη συνέχεια, προσθέτει την πρώτη εντολή: «Αγάπα τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά […] και τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου» (Μκ 12,28-31). Αλλά πρώτα απ’ όλα: «Άκου, Ισραήλ». Άκου, εσύ. Θυμόμαστε να ακούμε τον Κύριο; Είμαστε Χριστιανοί αλλά ίσως, ανάμεσα στις χιλιάδες λέξεις που ακούμε καθημερινά, δεν βρίσκουμε λίγα δευτερόλεπτα για να ηχήσουν μέσα μας μερικές λέξεις του Ευαγγελίου. Ο Ιησούς είναι ο Λόγος: αν δεν σταματήσουμε να τον ακούσουμε, Αυτός προσπερνάει. Ο Ιερός Αυγουστίνος έλεγε: «Φοβάμαι τον Κύριο όταν περνάει». Και ο φόβος ήταν να τον αφήσει να περάσει χωρίς να τον ακούσει. Αλλά αν αφιερώσουμε χρόνο στο Ευαγγέλιο, θα βρούμε ένα μυστικό για την πνευματική μας υγεία. Ιδού το φάρμακο: κάθε μέρα λίγη σιωπή και ακρόαση, λίγα ανώφελα λόγια λιγότερα και λίγος Λόγος του Θεού περισσότερος. Πάντα με το Ευαγγέλιο στην τσέπη, το οποίο βοηθά πολύ. Ας ακούσουμε να απευθύνεται σε εμάς σήμερα, όπως την ημέρα του Βαπτίσματος, εκείνη τη λέξη του Ιησού: «Εφφαθά, άνοιξε»! Άνοιξε τα αυτιά σου. Ιησού, θέλω να ανοιχτώ στον Λόγο σου. Ιησού, άνοιξε τον εαυτό μου στο άκουσμα σου. Ιησού, θεράπευσε την καρδιά μου από το κλείσιμο, θεράπευσε την καρδιά μου από τη βιασύνη, θεράπευσε την καρδιά μου από την ανυπομονησία.
Είθε η Παναγία, ανοιχτή στο άκουσμα του Λόγου, που έγινε σάρκα σε αυτήν, να μας βοηθάει καθημερινά να ακούμε τον Υιό της στο Ευαγγέλιο, και τους αδελφούς και τις αδελφές μας με μια υπάκουη καρδιά, με υπομονετική καρδιά και με προσοχή.
——————–
Μετάφραση: π.Λ