ΠΑΝΥΓΗΡΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ
ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Σάββατο, 29 Ιουνίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Σήμερα, πανήγυρη των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, στο Ευαγγέλιο ο Ιησούς λέει στον Σίμωνα, στον οποίο Αυτός έδωσε το όνομα Πέτρος: «Θα σου δώσω τα κλειδιά που ανοίγουν τη θύρα της Βασιλείας των ουρανών» (Μτ 16,19). Γι’ αυτό βλέπουμε συχνά τον Άγιο Πέτρο να απεικονίζεται με δύο μεγάλα κλειδιά στο χέρι, όπως στο άγαλμα που βρίσκεται εδώ, σε αυτή την πλατεία. Αυτά τα κλειδιά αντιπροσωπεύουν τη διακονία εξουσίας που του εμπιστεύτηκε ο Ιησούς στην υπηρεσία ολόκληρης της Εκκλησίας. Διότι η εξουσία είναι υπηρεσία, και μια εξουσία που δεν είναι υπηρεσία είναι δικτατορία.
Ας προσέξουμε, όμως, να καταλάβουμε καλά το νόημα αυτού. Τα κλειδιά του Πέτρου, πράγματι, είναι τα κλειδιά μιας Βασιλείας, την οποία ο Ιησούς δεν περιγράφει ως χρηματοκιβώτιο ή θωρακισμένο δωμάτιο, αλλά με άλλες εικόνες: ένα μικρό σπόρο, ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, έναν κρυμμένο θησαυρό, μια χούφτα προζύμι (βλ. Μτ 13,1-33), δηλαδή ως κάτι πολύτιμο και πλούσιο, ναι, αλλά ταυτόχρονα μικρό και δυσδιάκριτο. Για να την επιτύχουμε, λοιπόν, δεν χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε μηχανισμούς και κλειδαριές ασφαλείας, αλλά να καλλιεργήσουμε αρετές όπως η υπομονή, η προσοχή, η σταθερότητα, η ταπεινοφροσύνη και η υπηρεσία.
Επομένως, η αποστολή που εμπιστεύεται ο Ιησούς στον Πέτρο δεν είναι να φράξει τις πόρτες του σπιτιού, επιτρέποντας την πρόσβαση μόνο σε λίγους επιλεγμένους επισκέπτες, αλλά να βοηθήσει όλους να βρουν την οδό για εισέλθουν, με πιστότητα στο Ευαγγέλιο του Ιησού. Όλοι, όλοι, όλοι μπορούν να εισέλθουν.
Και ο Πέτρος θα το κάνει σε όλη του τη ζωή, πιστά, μέχρι το μαρτύριο, αφού βίωσε πρώτα ο ίδιος, όχι χωρίς κόπο και με πολλές πτώσεις, τη χαρά και την ελευθερία που γεννιούνται από τη συνάντηση με τον Κύριο. Αυτός πρώτος, για να ανοίξει την πόρτα στον Ιησού, έπρεπε να μεταστραφεί και να καταλάβει ότι η εξουσία είναι μια υπηρεσία. Και δεν του ήταν εύκολο. Ας σκεφτούμε: λίγο αφότου είπε στον Ιησού: «Εσύ είσαι ο Χριστός», ο Διδάσκαλος έπρεπε να τον επιπλήξει, επειδή αρνιόταν να αποδεχτεί την προφητεία του πάθους και του θανάτου Του στον σταυρό (βλ. Μτ 16,21-23).
Ο Πέτρος έλαβε τα κλειδιά της Βασιλείας όχι επειδή ήταν τέλειος –όχι, ήταν αμαρτωλός–, αλλά επειδή ήταν ταπεινός, έντιμος και ο Πατέρας τού είχε δώσει μια ειλικρινή πίστη (βλ. Μτ 16,17). Γι’ αυτό, εμπιστευόμενος τον εαυτό του στο έλεος του Θεού, μπόρεσε να στηρίξει και να ενισχύσει τους αδελφούς του, όπως του είχε ζητηθεί (βλ. Λκ 22,32).
Σήμερα μπορούμε να αναρωτηθούμε: εγώ καλλιεργώ την επιθυμία να εισέλθω, με τη χάρη του Θεού, στη Βασιλεία του και να γίνω, με τη βοήθειά του, ένας καταδεκτικός φύλακας και για τους άλλους; Και για να το κάνω αυτό, αφήνομαι να «λειανθώ», να μαλακώσω, να διαπλαστώ από τον Ιησού και το Πνεύμα του, το Πνεύμα που ζει μέσα μας, στον καθέναν από μας;
Η Παναγία, η Βασίλισσα των Αποστόλων, και οι Άγιοι Πέτρος και Παύλος, είθε να μας επιτύχουν, με την προσευχή τους, να είμαστε ο ένας για τον άλλον καθοδηγητής και στήριγμα στη συνάντηση με τον Κύριο Ιησού.
———————
Μετάφραση: π.Λ
