ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Το Ευαγγέλιο σήμερα αφηγείται την κλήση των πρώτων μαθητών (βλ. Μκ 1,14-20). Το να καλεί άλλους να συμμετάσχουν στην αποστολή του είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνει ο Ιησούς στην αρχή της δημόσιας ζωής του: πλησιάζει μερικούς νεαρούς ψαράδες και τους καλεί να τον ακολουθήσουν για να «γίνουν ψαράδες ανθρώπων» (στ. 17). Και αυτό μας λέει κάτι σημαντικό: ο Κύριος αγαπά να μας εμπλέκει στο έργο της σωτηρίας, θέλει να είμαστε ενεργοί μαζί του, θέλει να είμαστε υπεύθυνοι και πρωταγωνιστές. Ένας χριστιανός που δεν δραστηριοποιείται, που δεν είναι υπεύθυνος στο έργο της αναγγελίας του Κυρίου και που δεν είναι πρωταγωνιστής της πίστης του δεν είναι χριστιανός ή, όπως έλεγε η γιαγιά μου, είναι χριστιανός «γλυκανάλατος».
Από μόνος του, ο Θεός δεν έχει ανάγκη από εμάς, αλλά μας χρειάζεται, παρά το γεγονός ότι αυτό συνεπάγεται την ανάληψη πολλών από τους περιορισμούς μας: είμαστε όλοι περιορισμένοι, πράγματι αμαρτωλοί, και Αυτός αναλαμβάνει αυτό το βάρος. Ας δούμε, παραδείγματος χάριν, πόση υπομονή είχε με τους μαθητές του: συχνά δεν καταλάβαιναν τα λόγια του (βλ. Λκ 9,51-56), μερικές φορές δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους (βλ. Μκ10,41), για πολύ καιρό δεν ήταν σε θέση να ενστερνιστούν τις βασικές πτυχές του κηρύγματος του, για παράδειγμα την υπηρεσία (βλ. Λκ 22,27). Κι όμως, ο Ιησούς τους επέλεξε και συνέχισε να πιστεύει σε αυτούς. Αυτό είναι σημαντικό, ο Κύριος μας επέλεξε να είμαστε χριστιανοί. Κι εμείς είμαστε αμαρτωλοί, κάνουμε το ένα σφάλμα μετά το άλλο, αλλά ο Κύριος συνεχίζει να πιστεύει σε εμάς. Αυτό είναι υπέροχο.
Πράγματι, το να φέρει τη σωτηρία του Θεού σε όλους ήταν για τον Ιησού η μεγαλύτερη ευτυχία, η αποστολή του, το νόημα της ύπαρξής του (βλ. Ιω 6,38) ή, όπως λέει ο ίδιος, η τροφή του (βλ. Ιω 4,34). Και σε κάθε λέξη και πράξη με την οποία ενωνόμαστε μαζί του, στην όμορφη περιπέτεια της προσφοράς αγάπης, πολλαπλασιάζονται το φως και η χαρά (βλ. Ησ 9,2): όχι μόνο γύρω μας, αλλά και μέσα μας. Η αναγγελία του Ευαγγελίου, επομένως, δεν είναι χάσιμο χρόνου: είναι να είσαι πιο ευτυχισμένος βοηθώντας τους άλλους να είναι ευτυχισμένοι. Είναι να απελευθερώνεσαι από τον εαυτό σου βοηθώντας τους άλλους να είναι ελεύθεροι· είναι να γίνεσαι καλύτερος βοηθώντας τους άλλους να γίνουν καλύτεροι!
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: εγώ κάνω μια παύση κάθε τόσο για να θυμηθώ τη χαρά που μεγάλωσε μέσα μου και γύρω μου όταν δέχτηκα το κάλεσμα να γνωρίσω και να δώσω μαρτυρία για τον Ιησού; Και όταν προσεύχομαι, ευχαριστώ τον Κύριο που με κάλεσε να κάνω ευτυχισμένους τους άλλους; Τέλος: επιθυμώ να κάνω κάποιον να γευτεί, μέσα από τη μαρτυρία και τη χαρά μου, πόσο όμορφο είναι να αγαπάς τον Ιησού;
Είθε η Αειπάρθενος Μαρία να μας βοηθήσει να γευτούμε τη χαρά του Ευαγγελίου.
———————
Μετάφραση: π.Λ