ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Σήμερα, Α’ Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, το Ευαγγέλιο μάς παρουσιάζει τον Ιησού να δοκιμάζεται από τους πειρασμούς στην έρημο (βλ. Μκ 1,12-15). Το κείμενο λέει: «Στην έρημο έμεινε σαράντα μέρες κι αντιμετώπισε τους πειρασμούς του σατανά». Και εμείς καλούμαστε την Τεσσαρακοστή να «εισέλθουμε στην έρημο», δηλαδή στη σιωπή, στον εσωτερικό κόσμο, ακούγοντας την καρδιά, σε επαφή με την αλήθεια. Στην έρημο –προσθέτει το σημερινό Ευαγγέλιο– ο Χριστός «ζούσε μαζί με τα θηρία, και άγγελοι τον υπηρετούσαν» (στ. 13). Θηρία και άγγελοι ήταν η συντροφιά του. Αλλά, υπό συμβολική έννοια, είναι και η δική μας συντροφιά: όταν εισερχόμαστε στην εσωτερική έρημο, πράγματι, μπορούμε να συναντήσουμε εκεί θηρία και αγγέλους.

Θηρία. Υπό ποια έννοια; Στην πνευματική ζωή μπορούμε να τα θεωρήσουμε ως τα διαταραγμένα πάθη που διαιρούν την καρδιά, προσπαθώντας να την πάρουν στην κατοχή τους. Μας επηρεάζουν, φαίνονται σαγηνευτικά αλλά, αν δεν προσέξουμε, υπάρχει ο κίνδυνος να μας κάνουν κομμάτια. Μπορούμε να δώσουμε ονόματα σε αυτά τα «θηρία» της ψυχής: οι διάφορες διαστροφές, η απληστία για πλουτισμό που φυλακίζει στους υπολογισμούς και στη μη ικανοποίηση, η ματαιοδοξία της απόλαυσης που καταδικάζει στην ανησυχία και στη μοναξιά, και επίσης η υπεροψία της φήμης που γεννά ανασφάλεια και μια συνεχής ανάγκη για επιβεβαίωση και πρωταγωνισμό. Ας μην ξεχνάμε αυτά που μπορούμε να συναντήσουμε μέσα μας: απληστία, ματαιοδοξία και υπεροψία. Είναι σαν «άγρια» θηρία και ως τέτοια πρέπει να εξημερωθούν και να πολεμηθούν: αλλιώς θα κατασπαράξουν την ελευθερία μας. Και η Τεσσαρακοστή μάς βοηθά να εισέλθουμε στην εσωτερική έρημο για να τα διορθώσουμε αυτά.

Και μετά, στην έρημο υπήρχαν οι άγγελοι. Αυτοί είναι οι αγγελιοφόροι του Θεού, που μας βοηθούν, μας κάνουν καλό. Πραγματι, το χαρακτηριστικό τους σύμφωνα με το Ευαγγέλιο είναι η υπηρεσία (βλ. στ. 13): ακριβώς το αντίθετο της κατοχής, τυπική των παθών. Υπηρεσία ενάντια στην κατοχή. Τα αγγελικά πνεύματα ανακαλούν τις καλές σκέψεις και τα συναισθήματα που υποκινούνται από το Άγιο Πνεύμα. Ενώ οι πειρασμοί μας διαλύουν, οι καλές θεϊκές εμπνεύσεις μάς ενωποιούν και μας φέρνουν σε αρμονία: ηρεμούν την καρδιά, ενσταλάζουν το άρωμα του Χριστού, «τη γεύση του Ουρανού». Και για να συλλάβουμε την έμπνευση του Θεού, πρέπει να εισέλθουμε στη σιωπή και στην προσευχή. Και η Τεσσαρακοστή είναι ο καιρός για να το κάνουμε αυτό.

Μπορούμε να αναρωτηθούμε: πρώτον, ποια είναι τα άτακτα πάθη, τα «άγρια θηρία» που αναστατώνουν την καρδιά μου; Δεύτερον: για να επιτρέψω στη φωνή του Θεού να μου μιλήσει στην καρδιά και να τη φυλάξει στοκαλό, σκέφτομαι να αποσυρθώ λίγο στην «έρημο»; Προσπαθώ να αφιερώσω λίγο χώρο μέσα στην ημέρα για αυτό;

Είθε η Παναγία Παρθένος, που φύλαξε τον Λόγο και δεν άφησε τον εαυτό της να την αγγίξουν οι πειρασμοί του Πονηρού, να μας βοηθήσει στην πορεία της Τεσσαρακοστής.

——————–

Μετάφραση: π.Λ