ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 16 Ιουνίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!
Σήμερα το Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας μας μιλάει για τη Βασιλεία του Θεού μέσω της εικόνας του σπόρου (βλ. Mκ 4,26-34). Ο Ιησούς χρησιμοποιεί αυτή την παρομοίωση πολλές φορές (βλ. Μτ 13,1-23· Μκ 4,1-20· Λκ 8,4-15), και σήμερα το κάνει προσκαλώντας μας να αναλογιστούμε συγκεκριμένα μια σημαντική στάση που συνδέεται με την εικόνα του σπόρου, και η στάση αυτή είναι η προσμονή με εμπιστοσύνη.
Πράγματι, κατά τη σπορά, όσο κι αν ρίξει ο γεωργός εξαιρετικό και άφθονο σπόρο, και όσο καλά κι αν προετοιμάσει τη γη, τα φυτά δεν ξεπροβάλλουν αμέσως: θέλει χρόνο και υπομονή! Γι’ αυτό είναι απαραίτητο για τον γεωργό, αφού έσπειρε, να ξέρει να προσμένει με εμπιστοσύνη, για να επιτρέψει στους σπόρους να ανοίξουν την κατάλληλη στιγμή και οι βλαστοί να βγουν από το χώμα και να αναπτυχθούν, να γίνουν αρκετά δυνατοί ώστε να εγγυηθούν, στο τέλος, μια άφθονη συγκομιδή (βλ. στ. 28-29). Υπόγεια το θαύμα επιτελείται ήδη (βλ. στίχο 27), υπάρχει τεράστια ανάπτυξη αλλά είναι αόρατη, χρειάζεται υπομονή, και στο μεταξύ πρέπει να συνεχίσει να φροντίζει τα αυλάκια, να τα ποτίζει και να τα διατηρεί καθαρά, παρότι στην επιφάνεια φαίνεται να μην συμβαίνει τίποτα.
Έτσι είναι και η Βασιλεία του Θεού. Ο Κύριος βάζει μέσα μας τους σπόρους του λόγου του και της χάρης του, καλούς και άφθονους σπόρους, και μετά, χωρίς να πάψει ποτέ να μας συνοδεύει, περιμένει υπομονετικά. Ο Κύριος συνεχίζει να μας φροντίζει, με την εμπιστοσύνη ενός Πατέρα, αλλά μας δίνει χρόνο –ο Κύριος είναι υπομονετικός– ώστε οι σπόροι να ανοίξουν, να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν μέχρι να φέρουν καρπούς καλών έργων. Και αυτό διότι δεν θέλει να χαθεί τίποτα στο χωράφι του, αλλά τα πάντα να φτάσουν στην πλήρη ωρίμανση· θέλει να αναπτυχθούμε όλοι μας σαν στάχυα μεστωμένα σιτάρι.
Όχι μόνο. Κάνοντάς το αυτό, ο Κύριος μας δίνει ένα παράδειγμα: μας διδάσκει επίσης να σπέρνουμε με εμπιστοσύνη το Ευαγγέλιο εκεί όπου βρισκόμαστε, και μετά να περιμένουμε τον σπόρο που έχει σπαρθεί να αναπτυχθεί και να καρποφορήσει σε εμάς και στους άλλους, χωρίς να αποθαρρυνόμαστε και χωρίς να σταματήσουμε να αλληλοστηριζόμαστε και να αλληλοβηθούμαστε ακόμη κι εκεί όπου, παρά τις προσπάθειές μας, φαίνεται να μην βλέπουμε άμεσα αποτελέσματα. Συχνά μάλιστα και ανάμεσά μας, πέρα από τα φαινόμενα, το θαύμα είναι ήδη σε εξέλιξη, και εν καιρώ θα αποδώσει άφθονο καρπό!
Επομένως, μπορούμε να αναρωτηθούμε: αφήνω τον λόγο του Θεού να σπαρθεί μέσα μου; Με τη σειρά μου, σπέρνω με εμπιστοσύνη τον λόγο του Θεού στα περιβάλλοντα στα οποία ζω; Είμαι υπομονετικός στο να αναμένω, ή αποθαρρύνομαι επειδή δεν βλέπω αποτελέσματα αμέσως; Και ξέρω να εναποθέτω τα πάντα με γαλήνη στον Κύριο, ενώ κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να αναγγέλλω το Ευαγγέλιο;
Η Παρθένος Μαρία, η οποία δέχτηκε και άφησε τον σπόρο του Λόγου να μεγαλώσει μέσα της, είθε να μας βοηθήσει να είμαστε γενναιόδωροι και πεπεισμένοι σπορείς του Ευαγγελίου.
———————
Μετάφραση: π.Λ
