ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 1η Σεπτεμβρίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Σήμερα, στο Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας (βλ. Mκ 7,1-8.14-15.21-23), ο Ιησούς μιλάει για το καθαρό και τοακάθαρτο: ένα θέμα πολύ αγαπητό στους συγχρόνους του, το οποίο συνδεόταν κυρίως με την τήρηση τελετουργιών και κανόνων συμπεριφοράς, για να αποφευχθεί οποιαδήποτε επαφή με αντικείμενα ή πρόσωπαπου θεωρούνταν ακάθαρτα και, αν συνέβαινε αυτό, να εξαλείψουν την «κηλίδα» (βλ. Λευ 11-15). Ήταν σχεδόν μια εμμονή ορισμένων θρησκευόμενων ανθρώπων εκείνης της εποχής, η καθαρότητα και η ακαθαρσία.
Μερικοί γραμματείς και Φαρισαίοι, αυστηροί τηρητές αυτών των κανόνων, κατηγορούν τον Ιησού ότι επέτρεπε στους μαθητές του να λαμβάνουν τροφή χωρίς να πλένουν τα χέρια τους. Και ο Ιησούς παίρνει αφορμή από αυτή την μομφή των Φαρισαίων προς τους μαθητές του για να μιλήσει για την έννοια της «καθαρότητας».
Η καθαρότητα –λέει ο Ιησούς– δεν συνδέεται με εξωτερικές τελετουργίες, αλλά πρώτα από όλα με εσωτερικές διαθέσεις. Για να είναι κάποιος καθαρός, επομένως, δεν χρειάζεται να πλένει τα χέρια του πολλές φορές, αν στη συνέχεια τρέφει κακά συναισθήματα στην καρδιά του όπως απληστία, φθόνο ή αλαζονεία ή κακές προθέσεις όπως απάτες, κλοπές, προδοσίες και συκοφαντίες (βλ. Mκ 7,21-22). Ο Ιησούς εφιστά την προσοχή για να προειδοποιήσει ως προς την τυπολατρεία, η οποία δεν οδηγεί στην ανάπτυξη της καλοσύνης, αντιθέτως, μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε παραμέληση, ή και δικαιολόγηση, στον εαυτό μας και στους άλλους, σε επιλογές και συμπεριφορές αντίθετες με τη φιλανθρωπία, που πληγώνουν την ψυχή και κλείνουν την καρδιά.
Και αυτό, αδελφοί και αδελφές, είναι επίσης σημαντικό για εμάς: δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να βγαίνουμε από τη Θεία Λειτουργία και, ήδη στο προαύλιο του ναού, να σταματάμε να κουτσομπολεύουμε άσχημα και χωρίς έλεος για τα πάντα και τους πάντες. Αυτή η φλυαρία που καταστρέφει την καρδιά, που καταστρέφει την ψυχή. Δεν μπορεί να γίνεται αυτό! Πηγαίνεις στη Λειτουργία και μετά κάνεις αυτά τα πράγματα, είναι άσχημο! Ή να δείχνεις πως είσαι ευσεβής στην προσευχή, αλλά μετά στο σπίτι συμπεριφέρεσαι στα μέλη της οικογένειάς σου ψυχρά και αποστασιοποιημένα ή παραμελείς τους ηλικιωμένους γονείς σου, που χρειάζονται βοήθεια και παρέα (βλ. Μκ 7,10-13). Αυτή είναι μια διπλή ζωή και δεν γίνεται να συνεχίζεται έτσι. Και αυτό έκαναν οι Φαρισαίοι. Εξωτερική καθαρότητα χωρίς καλές συμπεριφορές, φιλεύσπλαχνες συμπεριφορές προς τους άλλους. Ή, πάλι, δεν μπορεί να είναι κάποιος φαινομενικά πολύ σωστός με όλους, ίσως να κάνει και λίγο εθελοντισμό και κάποια φιλανθρωπική πράξη, αλλά μετά να καλλιεργεί μέσα του μίσος προς τους άλλους, να περιφρονεί τους φτωχούς και τους τελευταίους των ανθρώπων ή να συμπεριφέρεται ανέντιμα στην εργασίατου.
Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση με τον Θεό μειώνεται σε εξωτερικές χειρονομίες, και εσωτερικά παραμένουμε αδιαπέραστοι από την καθαρτήρια δράση της χάρης Του, επιδιδόμενοι σε σκέψεις, μηνύματα και συμπεριφορές χωρίς αγάπη. Εμείς είμαστε φτιαγμένοι για κάτι άλλο.
Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν: εγώ ζω την πίστη μου με συνεπή τρόπο, δηλαδή, αυτό που κάνω στην εκκλησία προσπαθώ να το κάνω έξω με το ίδιο πνεύμα; Με τα συναισθήματα, με τα λόγια και με τις πράξεις, κάνω συγκεκριμένο με εγγύτητα και με σεβασμό προς τους αδελφούς μου αυτό που λέω στην προσευχή; Ας το σκεφτούμε.
Και είθε η Παναγία, η αγνότατη Μητέρα, να μας βοηθήσει να κάνουμε τη ζωή μας, με εγκάρδια και ασκούμενη αγάπη, μια λατρεία ευάρεστη στον Θεό (βλ. Ρωμ 12,1).
———————-
Μετάφραση: π.Λ
