Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Το Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας (Ιω 6,60-69) μας δείχνει την αντίδραση του πλήθους και των μαθητών στον λόγο του Ιησού μετά το θαύμα των άρτων. Ο Ιησούς κάλεσε να ερμηνεύσουν αυτό το σημείο και να πιστέψουν σε Αυτόν, ο οποίος είναι ο αληθινός άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό, ο άρτος της ζωής· και αποκάλυψε ότι ο άρτος που Αυτός θα δώσει είναι η σάρκα του και το αίμα του. Αυτά τα λόγια ακούγονται σκληρά και ακατανόητα στα αυτιά του κόσμου, τόσο πολύ που, από εκείνη τη στιγμή – λέει το Ευαγγέλιο -, πολλοί από τους μαθητές του απομακρύνονται, δηλαδή σταματούν να ακολουθούν τον Διδάσκαλο (στ. 60.66). Τότε ο Ιησούς ρωτά τους Δώδεκα: «Μήπως θέλετε να φύγετε κι εσείς;» (στ. 67), και ο Πέτρος, εξ ονόματος όλης της ομάδας, επιβεβαιώνει την απόφαση να μείνει μαζί του: «Και σε ποιον να πάμε, Κύριε; Εσύ κατέχεις τα λόγια που οδηγούν στην αιώνια ζωή, και εμείς γνωρίσαμε και πιστέψαμε ότι εσύ είσαι ο Άγιος του Θεού» (Ιω 6,68-69). Αυτή είναι μια όμορφη ομολογία πίστεως.
Ας σταθούμε λίγο στη στάση εκείνων που αποσύρονται και αποφασίζουν να μην ακολουθήσουν τον Ιησού. Από τι γεννιέται αυτή η δυσπιστία; Ποιος είναι ο λόγος αυτής της άρνησης;
Τα λόγια του Ιησού προκαλούν ένα μεγάλο σκάνδαλο: Αυτός λέει ότι ο Θεός επέλεξε να φανερωθεί και να επιτελέσει τη σωτηρία στην αδυναμία της ανθρώπινης σάρκας. Αυτό είναι το μυστήριο της σαρκώσεως. Και η σάρκωση του Θεού είναι αυτό που προκαλεί σκάνδαλο και αποτελεί για αυτούς τους ανθρώπους – αλλά συχνά και για εμάς – ένα εμπόδιο. Πράγματι, ο Ιησούς επιβεβαιώνει ότι ο αληθινός άρτος της σωτηρίας, που δίνει την αιώνια ζωή, είναι η σάρκα του· ότι για να εισέλθουμε σε κοινωνία με τον Θεό, πριν τηρήσουμε νόμους ή ικανοποιήσουμε θρησκευτικές εντολές, είναι απαραίτητο να βιώσουμε μια πραγματική και συγκεκριμένη σχέση μαζί του. Επειδή η σωτηρία προήλθε από Αυτόν, στην σάρκωσή του. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναζητούμε τον Θεό σε όνειρα και εικόνες μεγαλοπρέπειας και δύναμης, αλλά πρέπει να τον αναγνωρίζουμε στην ανθρωπότητα του Ιησού και, κατά συνέπεια, σε αυτήν των συνανθρώπων που συναντάμε στον δρόμο της ζωής. Ο Θεός έγινε σάρκα. Και όταν το λέμε αυτό, στο Σύμβολο της Πίστεως, ανήμερα των Χριστουγέννων, την ημέρα του Ευαγγελισμού, γονατίζουμε για να προσκυνήουμε αυτό το μυστήριο της Σαρκώσεως. Ο Θεός έγινε σάρκα και αίμα: χαμήλωσε ως το σημείο να γίνει άνθρωπος σαν εμάς, ταπείνωσε τον εαυτό του σε σημείο να αναλάβει τα βάσανα και την αμαρτία μας και μας ζητά να τον αναζητήσουμε, λοιπόν, όχι έξω από τη ζωή και την ιστορία, αλλά στη σχέση με τον Χριστό και με τους συνανθρώπους. Να τον αναζητήσουμε στη ζωή, στην ιστορία, στην καθημερινότητά μας. Και αυτός, αδελφοί, είναι ο δρόμος για να συναντήσουμε τον Θεό: η σχέση με τον Χριστό και τους συνανθρώπους.
Ακόμη και σήμερα η αποκάλυψη του Θεού στην ανθρωπότητα του Ιησού μπορεί να προκαλέσει σκάνδαλο και δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτή. Είναι αυτό που ο Άγιος Παύλος αποκαλεί «μωρία» του Ευαγγελίου μπροστά σε εκείνους που αναζητούν θαύματα ή κοσμική σοφία (βλ. Α’Κορ 1,18-25). Και αυτός ο «σκανδαλισμός» αντιπροσωπεύεται καλά από το ιερό μυστήριο της Ευχαριστίας: τι νόημα μπορεί να έχει, στα μάτια του κόσμου, να γονατίζεις μπροστά σε ένα κομμάτι ψωμί; Γιατί πρέπει να τρως αυτό το ψωμί συνεχώς; Ο κόσμος σκανδαλίζεται.
Μπροστά στο εκπληκτικό σημείο του Ιησού, ο οποίος με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια ταΐζει χιλιάδες ανθρώπους, όλοι τον επευφημούν και θριαμβολογούν, θέλουν να τον κάνουν βασιλιά. Όταν όμως Αυτός ο ίδιος εξηγεί ότι αυτή η πράξη είναι σημείο της θυσίας του, δηλαδή της δωρεάς της ζωής του, της σάρκας του και του αίματος του, και ότι όποιος θέλει να τον ακολουθήσει πρέπει να μοιάσει με Αυτόν, με την ανθρωπότητά του που δόθηκε για τον Θεό και για τους άλλους, τότε δεν αρέσει, αυτός ο Ιησούς μας βάζει σε κρίση. Ή μάλλον, ας ανησυχήσουμε αν δεν μας βάλει σε κρίση, διότι ίσως έχουμε νερώσει το μήνυμά του! Και ας ζητήσουμε τη χάρη να ακούσουμε και να μεταστραφούμε από τα λόγια του «που οδηγούν στη αιώνια ζωή». Και η Παναγία Αειπάρθενος Μαρία, η οποία γέννησε κατά σάρκα τον Ιησού, τον Υιό του Θεού, και ενώθηκε με τη θυσία του, ας μας βοηθά να μαρτυρούμε πάντοτε την πίστη μας με την συγκεκριμένη ζωή μας.
———————
Μετάφραση: π.Λ
