Πλατεία Αγίου Πέτρου
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Στο Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας, ο Ιησούς συνεχίζει να κηρύττει στους ανθρώπους που είδαν το θαυμαστό σημείο του πολλαπλασιασμού των άρτων. Και καλεί αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν ένα ποιοτικό άλμα: αφού αναφέρθηκε στο μάννα, με το οποίο ο Θεός είχε χορτάσει την πείνα των πατέρων τους στη μεγάλη πορεία μέσω της ερήμου, τώρα εφαρμόζει το σύμβολο του άρτου στον εαυτό του. Λέει ξεκάθαρα: «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής» (Ιω 6,48).
Τι σημαίνει άρτος της ζωής; Για να ζήσεις χρειάζεσαι ψωμί. Όσοι πεινούν δεν ζητούν εκλεπτυσμένο και ακριβό φαγητό, ζητούν ψωμί. Όσοι δεν έχουν δουλειά δεν ζητούν τεράστιους μισθούς, αλλά το «ψωμί» μιας δουλειάς. Ο Ιησούς αποκαλύπτεται ως ο άρτος, δηλαδή το ουσιώδες, το απαραίτητο για την καθημερινή ζωή, χωρίς Αυτόν τα πράγματα δεν λειτουργούν. Όχι ένα ψωμί μεταξύ πολλών άλλων, αλλά ο άρτος της ζωής. Με άλλα λόγια, εμείς, χωρίς Αυτόν, αντί να ζούμε, φυτοζωούμε: επειδή μόνο Αυτός τρέφει την ψυχή μας, μόνο Αυτός μας συγχωρεί από εκείνο το κακό που μόνοι μας δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε, μόνο Αυτός μας κάνει να νιώθουμε αγαπημένοι ακόμα κι αν όλοι μας απογοητεύσουν, μόνο Αυτός μας δίνει τη δύναμη να αγαπάμε, μόνο Αυτός μας δίνει τη δύναμη να συγχωρούμε στις δυσκολίες, μόνο Αυτός δίνει στην καρδιά αυτή την ειρήνη που αναζητούμε, μόνο Αυτός δίνει τη ζωή για πάντα όταν η ζωή εδώ στη γη τελειώσει. Είναι ο ουσιώδης άρτος της ζωής.
«Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής», λέει. Ας μείνουμε σε αυτήν την όμορφη εικόνα του Ιησού. Θα μπορούσε να είχε φέρει ένα επιχείρημα, μια απόδειξη, αλλά – το ξέρουμε – ο Ιησούς μιλάει με παραβολές, και σε αυτήν την έκφραση: «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής», συνοψίζει πραγματικά ολόκληρη την ύπαρξή του και ολόκληρη την αποστολή του. Αυτό θα φανεί πλήρως στο τέλος, στον Μυστικό Δείπνο. Ο Ιησούς γνωρίζει ότι ο Πατέρας τού ζητά όχι μόνο να δώσει στους ανθρώπους τροφή, αλλά να δώσει τον εαυτό του, να τεμαχίσει τον εαυτό του, τη ζωή του, τη σάρκα του, την καρδιά του, ώστε εμείς να έχουμε ζωή. Αυτά τα λόγια του Κυρίου ξυπνούν σ’ εμάς τον θαυμασμό για το δώρο της Θείας Ευχαριστίας. Κανείς σε αυτόν τον κόσμο, όσο κι αν αγαπάς ένα άλλο πρόσωπο, δεν μπορεί να γίνει τροφή για αυτό. Ο Θεός το έκανε, και το κάνει, για εμάς. Ας ανανεώσουμε αυτόν τον θαυμασμό. Ας το κάνουμε προσκυνώντας τον άρτο της ζωής, διότι η προσκύνηση γεμίζει τη ζωή με θάμβος.
Στο Ευαγγέλιο, όμως, οι άνθρωποι αντί να εκπλαγούν και να θαυμάσουν, σκανδαλίζονται, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους. Σκέφτονται: «Αυτόν τον Ιησού εμείς τον ξέρουμε καλά; Πώς τώρα λέει ότι κατέβηκε από τον ουρανό;» (πρβλ. Ιω 6,41-42). Ίσως κι εμείς να σκανδαλιζόμαστε: θα ήταν πιο βολικό για εμάς να έχουμε έναν Θεό που είναι στον Ουρανό χωρίς να ανακατεύεται στη ζωή μας, ενώ εμείς μπορούμε να διαχειριστούμε τις υποθέσεις εδώ κάτω. Αντ’ αυτού, ο Θεός ενανθρώπισε για να εισέλθει στη συγκεκριμένη κατάσταση του κόσμου, για να εισέλθει στη συγκεκριμένη μας ζωή, ο Θεός έγινε άνθρωπος για μένα, για σένα, για όλους μας, για να εισέλθει στη ζωή μας. Και όλα όσα αφορούν τη ζωή μας τον ενδιαφέρουν. Μπορούμε να του μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας, για τη δουλειά μας, για την ημέρα μας, για τους πόνους μας, για τις αγωνίες μας, για πολλά πράγματα. Μπορούμε να του πούμε τα πάντα, διότι ο Ιησούς επιθυμεί αυτήν την οικειότητα μαζί μας. Τι δεν επιθυμεί; Να υποβιβαστεί σε επιδόρπιο – Αυτός που είναι ο άρτος –, να παραμεληθεί και να παραμεριστεί, ή να τον επιζητούμε μόνο όταν τον έχουμε ανάγκη.
Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. Τουλάχιστον μία φορά την ημέρα ας βρεθούμε για να φάμε μαζί. Ίσως το βράδυ, με την οικογένεια, μετά από μια ημέρα εργασίας ή μελέτης. Θα ήταν ωραίο, πριν κόψουμε το ψωμί, να προσκαλέσουμε τον Ιησού, τον άρτο της ζωής, να του ζητήσουμε με απλότητα να ευλογήσει αυτό που κάναμε και αυτό που δεν καταφέραμε να κάνουμε. Ας τον καλέσουμε στο σπίτι, ας προσευχηθούμε με «οικιακό» ύφος. Ο Ιησούς θα είναι στο τραπέζι μαζί μας και θα τραφούμε με μια μεγαλύτερη αγάπη.
Είθε η Παρθένος Μαρία, στην οποία ο Λόγος έγινε σάρκα, να μας βοηθήσει να μεγαλώνουμε μέρα με τη μέρα στη φιλία με τον Ιησού, τον άρτο της ζωής.
Μετάφραση: π.Λ
